ก่อนอื่นเราอยากจะเล่าว่า วันลอยกระทงเมื่อวานเป็นอะไรที่...พูดไม่ออกสุดๆ


   คืองี้ เมื่อวานเราไปลอยกระทงช่ะ ไปกับพ่อ ก็ไปลอยเเถวๆ วัดใกล้บ้านนั่นล่ะ กระทงที่ขายแถวๆ นั้นก็ใช่ว่าจะถูกๆ
คือแบบ ร้อยนึง อัพ อ่า ก็เจียดเงินอันน้อยนิดในกระเป๋าจ่ายค่ากระทงไป กระทงสวยมาก อันใหญ่ดี จับเต็มไม้เต็มมือ
แล้วเราก็ถือมันเดินเข้าวัดประหนึ่งนางงาม คือเดินเข้าไปแบบมั่นมาก เสร็จพอถึงที่ลอยช่ะ เราก็จุดธูปเทียนเตรียม
ขอพร เท่านั้นแหละ พ่อเรารีบมากก็เลยปล่อยกระทงออกไปก่อน เรายังอธิษฐานขอพรไม่ทันเสร็จ

ทุกอย่างเกิดขึ้นไม่ถึงสิบวิ อีคนเก็บกระทงเป็นตาลุงแก่ๆ หงอกขึ้นคนหนึ่งตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจอะไร
จนกระทั่งนางแหวกว่ายฝ่าดงกระทงทั้งหลายมาที่กระทงเราเท่านั้นแหละ ลุงนั่นหยิบกระทงเราขึ้นมาดู
ว่าใส่เงินไว้มั้ย พอมันเห็นไม่มีแค่นั้น โอ้ยย โยนกระทงกูทิ้งไม่เหลือชิ้นดีเลย

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  >> คราวหน้าเราจะไม่ลอยแล้ว เราจะลงไปเก็บกระทงแทน - -
"เอิ่มมม  ได้ข่าวว่านั่นร้อยกว่าบาท สลัด !"