อยากศึกษาธรรมมะ เอามาใช้ในชีวิต ฝึกใจตัวเอง และแง่คิด เริ่มต้นจากอะไรดีค่ะ

ไม่รู้จะเริ่มพิมพ์เริ่มถามยังไงเลยค่ะ ถ้าเรียบเรียงคำพูดหรือพิมพ์งงๆหรือบางอย่างไม่เกี่ยวข้องซักหน่อย ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ
เป็นคนที่ชอบเข้าวัดทำบุญนะค่ะแต่หลังๆมานี้มักจะไม่มีโอกาสซักเท่าไหร่เลยค่า ชอบสวดมนต์ ตั้งแต่เด็กๆ พอ16-17 ได้ก็เลือกสวดมนต์ก่อนนอน
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่เวลาสวดมนต์ก่อนนอนมักโดนผีอำ  หรือฝันร้าย ฝัน  และเวลาสวดอยู่ชอบรุ้สึกแปลกๆตลอดเลยค่ะ เป็นคนมีเซ้นส์ (ตอนเด็กๆเจอเห็น จะมาในรูปแบบเห็นเลยและรู้สึก แต่ไม่เคยได้ยินค่ะ)  ก็เลยไม่ค่อยสวดมนต์ก็ไม่เคยรู้สึกแปลกๆเท่าตอนสวด ถ้าคิดไปเองก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
เข้าเรื่องเลยดีกว่า
ช่วงที่ชีวิตอกหักหรือทุกใจปัญหาชีวิตมากมาย ยิ่งโตยิ่งเจออะไรมากขึ้นมากๆค่ะชอบเปิดพระเทศ ฟังแต่ก็คิดได้แค่ตอนที่ฟัง แต่รู้สึกช่วงนี้เริ่มฟังแล้ว
คิดขึ้นได้บ้างเริ่มพัฒนาขึ้นแต่ใจไม่นิ่งพอเลยค่ะ ยั่งติดกับอารมณ์เหนือใจตลอดเลยค่ะ
ยิ่งโตขึ้นก็รู้สึกว่าธรรมะถ้าเรามาประยุกต์ใช้กับชีวิตได้อาจจะเข้าใจชีวิตและคิดบวกได้มากขึ้นค่ะ  ตอนนี้สนใจในเรื่อง สวดมนต์ ทำสมาธิ ธรรมะ ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรดีให้เข้าใจได้แบบไม่สับสน เอาแบบกลางๆที่มาประยุกต์ใช้ในชีวิต ไม่ได้คิดที่จะเดินสายนี้ไปเลย แต่อยากเอาเข้ามาในชีวิตค่ะ หนูก็เรียบเรียงคำพูดไม่ถูก ต้องขอโทษอีกครั้งนะค่ะ

ถ้าพี่ๆ ลุง ป้า น้า อา เพื่อนๆคนไหน อยากแชร์ข้อคิดประสบการณ์ไม่ว่ากันนะค่ะ บอกตรงๆค่ะทุกวันนี้เข้มแข็งและโตขึ้นเวลาเจอปัญหา เพราะ แง่คิดจากธรรมมะนี่แหละค่ะ  เลยอยากเข้าใจให้มากกว่านี้ เรื่องนั่งสมาธิยังทำไม่ได้เลยค่ะ  เป็นคนกลัวผีมาก เวลานั่งและรุ้สึกอยู่ไม่สุขเลยค่ะ  แปลกเหมือนกันค่ะ ตอนเด็กๆ  
ที่โรงเรียนจะมีสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวันศุกร์ ชอบมากๆเลยค่ะ เวลานั่งสมาธิก็ชอบไม่กลัวเลย เริ่มเน้ำเยอะกว่าเนื้อแล้ว แหะๆ  ยังไงก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ
ขอบคุณจากใจค่ะ