เพิ่งโดนบอกเลิกเมื่อวันศุกร์ครับ
กว่าจะได้เจอกัน ก็ 1ปี เพราะเคยเลิกกันไป 2 ครั้ง ครั้งนี้คบกันได้ 1 เดือน แต่ระยะเวลาที่คบกัน
มันทั้งสับสน มันทั้งเจ็บปวด กลัวว่าจะเสียเธอไป
เพราะเธอไม่เหมือนเดิม เย็นชา ทักไปก็ออฟไลน์ หรือไม่ตอบ
โทรหาก็ไม่ค่อยรับ รับก็อือๆ อือๆ อืมๆ
แล้วันหนึ่งเมื่อขอ เจอตัวจริงๆ ก็ไม่อยากเจอ บอกว่าไม่อยากคุย ไม่ได้คิดอะไรแล้ว
มันเจ็บมาก ทุกครั้งตอนนอน ใกล้เช้า จะสะดุ้งตื่นตอนตี 5 คิดว่ายังมีเธออยุ่ แต่กลับไม่มีจริง มันเจ็บจนร้องไห้
ในตอนนี้ผมยังเจอเธอ ทุกวัน ทุกวัน มันเจ็บ เจ็บมาก ถ้าไม่ต้องเจอ มันจะดีขึ้นมากๆ ในเวลานี้ผมไม่ต้องการ ใครหรอกจะมาแทนที่เธอ ขอแค่อยุ่อย่างสงบๆ โดยไม่ทุกข์ ไม่คิดถึง เพราะรู้ดีในตอนนี้ผมไม่พร้อมจะมีใครมาแทนที่เธอ เป็นกันบ้างไหมครับ
แล้วมีวิโีบอกตัวเองให้เข็มแข็งอย่างไร ผมท้อมากๆมากๆจริง อยุ่ปี3 แล้ว ชีวิตมหาลัยผมคงไม่มีความรักแล้วละครับ มันมืด มนไปหมด
เคยเป็นกันไหมครับ ในเวลานี้เราไม่ได้ต้องการ คนใหม่ที่จะมาแทนที่คนเก่า ขอเพียงแค่ขออยุ่โดยไม่ทุกข์ ไม่คิดถึงเขา
กว่าจะได้เจอกัน ก็ 1ปี เพราะเคยเลิกกันไป 2 ครั้ง ครั้งนี้คบกันได้ 1 เดือน แต่ระยะเวลาที่คบกัน
มันทั้งสับสน มันทั้งเจ็บปวด กลัวว่าจะเสียเธอไป
เพราะเธอไม่เหมือนเดิม เย็นชา ทักไปก็ออฟไลน์ หรือไม่ตอบ
โทรหาก็ไม่ค่อยรับ รับก็อือๆ อือๆ อืมๆ
แล้วันหนึ่งเมื่อขอ เจอตัวจริงๆ ก็ไม่อยากเจอ บอกว่าไม่อยากคุย ไม่ได้คิดอะไรแล้ว
มันเจ็บมาก ทุกครั้งตอนนอน ใกล้เช้า จะสะดุ้งตื่นตอนตี 5 คิดว่ายังมีเธออยุ่ แต่กลับไม่มีจริง มันเจ็บจนร้องไห้
ในตอนนี้ผมยังเจอเธอ ทุกวัน ทุกวัน มันเจ็บ เจ็บมาก ถ้าไม่ต้องเจอ มันจะดีขึ้นมากๆ ในเวลานี้ผมไม่ต้องการ ใครหรอกจะมาแทนที่เธอ ขอแค่อยุ่อย่างสงบๆ โดยไม่ทุกข์ ไม่คิดถึง เพราะรู้ดีในตอนนี้ผมไม่พร้อมจะมีใครมาแทนที่เธอ เป็นกันบ้างไหมครับ
แล้วมีวิโีบอกตัวเองให้เข็มแข็งอย่างไร ผมท้อมากๆมากๆจริง อยุ่ปี3 แล้ว ชีวิตมหาลัยผมคงไม่มีความรักแล้วละครับ มันมืด มนไปหมด