เคยมั้ยมีเพื่อนที่อยากเป็นที่หนึ่ง จนลืมไร้จิตสำนึกบาปบุญคุณโทษ

คือมีเพื่อนยุคนนึง ต้องการที่จะเปนที่หนึ่งโดยชอบแกล้งคนอื่นโดยใช้วิธีสกปรก  เขาใช้วิธีสกปรกโดยการโกหกบ้าง พอถามเรื่องงานการบ้านที่ไม่เข้าใจก็พูดวกไปวนมา  บอกงานที่อาจารสั่งให้มาบอกเพื่อนต่อก็บอกไม่หมด  ไปใส่สีตีไข่ให้อาจารย์เกลียด มีอคติต่อพวกเรา   ทำงานเอาหน้า โดยทุกคนที่มองเผินๆ คิดว่าเขาเป็นคนดี ซื่อๆใสๆ แบ๊ว ติ๊งต๊อง ปลากระป๋องคิกขุ แต่ที่จริงแล้วภายใน  ประมาณว่าเห็นนางเงียบๆ  นางชั่วเพียบน่ะค่ะ เพียงแค่อยากเป็นที่หนึ่ง แต่คนอื่นไม่มีใครคิดแข่งกับเขาเลย  แต่สังเกตได้ว่า แต่ก่อนที่ยังเปนเพื่อนรักกันยุเขาไม่แต่งตัวไรเยอะ ก็พอดูได้นะ  แต่หลังจากที่เขาพยายามเป็นคลื่นใต้น้ำที่คอยเชือดเพื่อนลับหลังอยากเยือกเย็น  เขากลับแอคทีฟตัวเอง ทั้งการเรียนและการแต่งตัวเสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะขึ้นกว่าเดิม แต่ใบหน้าเขากลับหมองคล้ำสายตาเหมือนมีปมแค้น ร้อนรนอะไรสักอย่าง หน้าตาไม่ค่อยมีความสุข ไม่ค่อยเห็นเขาหัวเราะเวลาอยู่กับเพื่อนเหมือนเก่า ในห้องเรียนก็เหมือนเกร็งๆจ้องคอยแต่จะตอบคำถาม ทำอะไรเอาหน้า เหมือนเขาไม่เป็นตัวของเขาเอง  แต่ช่างเหอะ  ถ้าเขามีความสุขกับสิ่งสกปรกที่ทำอยู่ ก็จงอยู่กับมันไปตลอดชีวิตเถอะนะ