เเอบชอบรุ้นพี่คนนึง

สวัสดีค่ะคือเรามีเรื่องจะมาถามเราไม่เเน่ใจว่าพี่เค้าคิดยังไงกับเรากันเเน่ ตอนนี้เราอยู่ม.2 เเล้วพี่เค้าก็อยู่ม.4 เรื่องมันเริ่มจากปีที่เเล้วคือเพื่อนเรามันเเนะนำพี่คนนี้มาเราเลยลองทักพี่เค้าไป พี่เค้าก็ดูเฟรนลี่ดี ชวนเราคุยด้วย(เราไม่ค่อยชวนใครคุยอ่ะเเบบคุยไม่เก่ง) เราก็คุยกับพี่เค้ามาเรื่อยๆ จนวันหนึ่งพี่เค้าก็ชวนเราไปกินเค้กด้วยกัน (เรากับพี่เค้าอยู่ รร. เดียวกัน)เราก็เลยบอกว่าโอเค เพราะพี่เค้าบอกว่าเพื่อนพี่ก็ไปเราก็เลยยอมไป เเล้วพี่เค้าก็เดินมารับเราถึงหน้าห้องเลยตอนนั้นเราเเบบ ฟินมากอ่ะ55 >\\< เเล้วพอถึงร้านเราก็ไม่ได้อะไรมาก พี่เค้าก็บอกเดี๋ยวเพื่อนพี่ก็มา เราก็สั่งอาหารจนกินเสร็จอะไรงี้อ่ะ ก็เริ่มรู้ล้ะว่าโดนต้ม พี่เค้าก็บอกสงสัยมันไม่มาล้ะเเล้วก็บ่นๆไป พี่เค้าก็เลยบอกเดี๋ยวไปส่งล้ะกันเราก็บอกเกรงใจเเต่พี่เค้าก็จะไปส่งให้ได้เราก็เลยบอกข้ามถนนไปก็พอ(บ้านเราต้องขึ้นรถเมล์อีกฝั่งไป)พี่เค้าก็พาเราข้ามถนนตอนนั้นรถเยอะมากเเล้วเราไม่ค่อยชินพี่เค้าก็เลยจับตรงข้อมือเราอ่ะอเเล้วก็พูดประมานบ่นเราอ่ะ ว่าข้ามถนนยังไม่เป็นเลยจะไปไหนคนเดียวได้ยังไง คือก็เเลดูห่วงใยดีอ่ะ เเล้วก็คุยมาเรื่อยๆ บางทีพี่เค้าก็เหมือนไม่สนใจ เเต่พอเราเริ่มถอดใจพี่เค้าก็กลับมาง้อเรา ประมานว่าวันวาเลนไทน์เอาดอกกุหลาบสีขาวมาให้เราประมาน 24 ดอกอ่ะยังจำได้เเม่น ซื้อชอคโกเเลตให้ ซื้อตุ๊กตาให้วันเกิดด้วย เเล้วก็บอกเราตอนนั้นวันวาเลนไทน์ พี่เค้าบอกว่าถ้าพี่เอาดอกกุหลาบให้ใครอย่าตกใจน้ะ พี่เล่นเกมกับเพื่อน เเล้วเวลาก็ผ่านมา ประมาน 7 เดือนได้ เราก็เริ่มเบื่อเเล้วอ่ะ พี่เค้าก็เริ่มหายไป เเล้วพอผ่านไป 1 เดือน พี่เค้าก็ทักมาเเล้วถามประมานว่า เป็นไงบ้าง สะบายดีมั้ย เราก็ตอบตามคำถามอ่ะไม่ได้ไรมาก พี่เค้าก็ชวนเราไปดูหนัง เราก็เลยบอกไปก็ได้ พอดูจบพี่เค้าก็พูดกับเราระหว่างกลับบ้านว่า ถ้าเรายังไม่มีคนดูเเลพี่ขอดูเเลเราได้มั้ย คือตอนนั้นก็ตกใจอ่ะ ใจมันหวิวๆ สั่นๆ เหมือนจะเป็นลม เราก็พูดว่าขอคิดก่อนน้ะ พี่เค้าก็บอกว่าได้ดิ คือเราก็อยากน้ะเเต่เราไม่มั่นใจว่าพี่เค้าคิดอะไร ยังไง คิดจริงมั้ย ไรงี้อ่ะ เพราะพี่ก็ชอบพูดเล่น เรื่องมันก็ยื้ออย่างนีเมาประมาน 2 - 3 เดือนพี่เค้าก็ถามอีกรอบเเต่ตอนนั้ยเราหลับไปเเล้ว เราเลยไม่ได้ตอบ เลยอยากจะถามว่าควรทำยังไงดี เราก็สับสนคือพี่เค้าก็ดังน้ะใน รร. มีเเต่คนมาจีบอ่ะ เเล้วเราก็ไม่ได้ดูดีอะไรเลย