สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของชีวิ ตเรานะคะ คือมีอยู่ว่า ตอนนั้นคะเมื่อประมาณเดือนเมษายน ปีนี้นี่แหละคะ
เราโสดมาสักพักใหญ่ๆค่ะ วันนึงมีคนคนนึงเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที คือเขาก็แอดเฟสเรามานะคะเคยแอดมาแล้ว
ครั้งนึงแต่ว่าเราไมรับคราวนี้ก็เลยรับดูคะเพราะเป็นรอบที่สองแล้ว ที่นี่ เขาก้ ทักเรามาประมาณทำไรอยู่ ทำไมยังไม่นอน
เราก็เลยตอบว่านอนเล่นอะแกอะ ใช่ ซินปะ(นามสมมุติ) เขาก็ชวนเราคุยเลื่อยๆถามไปๆมาๆโน้นนี่นั่นก้ชวนคุยนะแหละค่า
ทีนี้เราเลยบอกเขาว่า คุยในไลน์ได้ไหมขี้เกียจตอบเฟสแล้ว คือขี้เกียจจิงๆคะ แบบเป็นคนติดไลน์มากกว่าเฟสอะคะ
เขาก้แอดมาคุยชมเราโน้นนี่นั่น คือแบบ เราก้ขี้สงสัยเราเลยแบบแกเปนไรปะเนี้ย55555555555 คุยกับเราตั้งนานแล้วนะ
ไม่เบื่อหรอไรงี้ตอนแรกๆเราก้เฉยๆนะ คือแบบเขาก้แบบสารภาพว่าแบบชอบเราไรงี้ เราก้บอกว่าเร็วไปไหมแกไรงี้
เขาก้บอกชอบมานานแล้วไรงี้ เราก้อ่อๆ ก้ลองคุยดูเพราะตอนนั้นอกหักมาคะ เอ้อ บืมบอกคะ เราอยู่พัทยาส่วนเขาอยู่กทม .
ก็คุยกันทุกวันเลยนะคะ เขาดีและใส่ใจเรามากๆ เปิดกล้องเฟสทามกับเราทุกวัน ตอนนอนก้โทมาเฝ้าคือ แบบดีที่สุดเลยคะตอนนั้น
ในความรู้สึกเรามันก้ดีมากๆอะคะ จนอาทิตนึงที่เราคุยกันเราขึ้น กทม พอดี ละที่อยู่ของเราก้ไกล้ๆกับเขา ตอนแรก
ที่เรไปถึงเขาก้มาหาเราที่ห้าง ฟิวเจอปาคเลยนะคะ ก้เขินกันมากๆ คะ คือก้มีเพื่อนเราอยู่อีก 2-3 คน ทีนี้เราก้แยกไปกินไอติมกับซิน
ซินน่ารักมาก ป้อนไอติมเรา เทคแคร์ เลี้ยงไอติมเราด้วย ฮ่าๆ 55555555555 พอทีนี้ คืนแรกก้แยกย้ายกันกลับห้องค่ะ
คืนทีสอง ซินมาหาเราที่ีห้อง เราอยู่ห้องกะเพื่อน 2 คนคะ ละก้ไปเที่ยวกัน
ไปกินเบียร์ชิวๆร้านแถวๆ ม รังสิต คะ คือแบบตอนนั้นเราคิดว่าแบบซินเปนคนที่มีความเปนสุภาพบุรุษมากคะ
แค่จับมือเราอย่างเดียว เราก้รู้สึกดีมากๆแล้วเราก้คิ ดว่าเรารักเซนนะคะรักมากๆด้วยถึงเวลาจะไม่นานนนักก้นะ
พอวันต่อมา เราอยู่ที่ห้องกะเพื่อนอีกนะแหละคะ เราเซ็งๆเราแค่บอกเซนเท่านั้นหละ เซนมาหาถึงห้อง มาคุยด้วย
มานั่งเล่นกับเราด้วยแหละ คือดีอะดีมากๆนั่งคุยกันเล่นกันคือเพื่อนก้มองว่าผช คนนี้โอเคอะคะ
ทีนี้ก้นอนเล่นกันสองคนแต่เพื่อนก้นั่งคุยโทศัพท์อยู่ ซิน กอดเราเบาๆ แล้วก้จุ้บที่หน้าผากของเราเบาๆ
ตอนนั้นเรารู้สึกอบอุ่นมาก ซินบอกว่าเราตัวเล็กมากๆ555555555 แล้วซินก้จูบเราเบาๆ แค่จูบคะคืนนั่น
พอสักพักเราก้ไปนอกระเบียง ซินก้เดินมากอดเรา คือแบบตอนนั้นความรู้สึกเรามันแปลกๆมันยังไงไม่รู้น้ำตามันจะไหล
คือแบบวันต่อมาเราก้กลับแล้วตอนแรกเราก้ไม่ไรหลอกคะ พอกลับมาได้หนึ่งวันซินคุยเราปกตินะคะ
แต่พอวันที่สองวันนนั้น ซินบอกกับเราว่า พรุ่งนี้ไปโรงเรียนแล้วคงเปิดกล้องเฟสทามไม่ได้นะ เราก็ไม่อะไร
ซินบอกเราว่านอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม แต่เราดันไปเห็นเฟสเซินออนอยู่ พอเราโทไปเพื่อถามว่าทำไมไม่นอน
ก้กลายเปนเพื่อนซินรับโทสับ แล้วก้บอกว่าซินอาบน้ำอยู่ เราก้ว่าซินแปลกไป พอวันต่อมาที่ซินไปเรียน
ซิน อัพสเตตัสว่า จิงๆตอนนั้นก้ดีนะ เหมือน ให้ใครสักคนที่ไม่ใช่ เรา พอตอนเย็นๆเราก้ทักหาซินซินก้ตอบนะคะ
แต่เย็นชามากเราบอกคิดถึงก้เฉยชามากจนเราทนไม่ไหวบอกมีไรจะคุยด้วยได้ไหม ซินบอกได้ เราเลยโทไปถามว่า ซิน
ซินยังรักเราเหมือนวันแรกไหม ซินบอกว่า เอาจิงๆนะ ไม้รู้ดิ เราเลยบอกโอเคแกโชคดีนะ
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น ตอนแรกเราคิดว่าเราจะตัดใจ แต่ทบทวนดีๆคือทำไม่ได้อะคือแบบ โทไปตื้อๆๆๆ
ทักหาโพสเป็นสิบๆๆบันทัด บอกเขาว่ารักเขามากแค่ไหนเขาก้ไม่ใยดี คือ แบบ เขาส่งกลับมาหาเราแค่คำว่า ซินขอโทดนะ
คือเรารักเขามากๆคือจิงจังกับเขามากๆคะเขาดีมากๆตอนแรก แต่เราก้แบบ ทรมานมากขอร้องอ้อนว้อนเขาได้สัก อาทิตสองอาทิต ตอนนั้นจำได้
เราผอมจนดูไม่ได้ ผอมเกินไปคะ คือแบบ แห้งเลยจากอวบๆนะคะ น้ำหนักลดเลย เราร้องไห้จนเกือบชอคคะ
แต่พอวันนึงก้เริ่มนึกละอยู่กับปัจจุลันให้ได้คะ คือจิงๆก้ไม่ได้ตัดใจคะแต่อยู่กับความเปนจิงคะ คือแบบ ยังไงเขาก้ไม่กลับมา
สืบได้ว่าหลังๆเขาไปคุยกับอีกคนไม่ทราบและไม่แน่ใจว่าเปนแฟนเก่าหรือว่า เปนคนไหม่คะเพราะเขาหล่อ
ค่อนข้างฮอตคือ เรื่องนี้ก้สอนให้รู้ว่า อย่ารักใครมาก เวลาเท่านั้นที่จะบอกทุกอย่างแก่เรา ขอบคุนที่เข้าอ่านกันนะคะ เดี๋ยวมาเขียนเรื่อง แฟนคนก่อนน่านี้ให้ฟังอาทิตนน่านะคะ
2อาทิตย์ที่ไม่ลืม
เราโสดมาสักพักใหญ่ๆค่ะ วันนึงมีคนคนนึงเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที คือเขาก็แอดเฟสเรามานะคะเคยแอดมาแล้ว
ครั้งนึงแต่ว่าเราไมรับคราวนี้ก็เลยรับดูคะเพราะเป็นรอบที่สองแล้ว ที่นี่ เขาก้ ทักเรามาประมาณทำไรอยู่ ทำไมยังไม่นอน
เราก็เลยตอบว่านอนเล่นอะแกอะ ใช่ ซินปะ(นามสมมุติ) เขาก็ชวนเราคุยเลื่อยๆถามไปๆมาๆโน้นนี่นั่นก้ชวนคุยนะแหละค่า
ทีนี้เราเลยบอกเขาว่า คุยในไลน์ได้ไหมขี้เกียจตอบเฟสแล้ว คือขี้เกียจจิงๆคะ แบบเป็นคนติดไลน์มากกว่าเฟสอะคะ
เขาก้แอดมาคุยชมเราโน้นนี่นั่น คือแบบ เราก้ขี้สงสัยเราเลยแบบแกเปนไรปะเนี้ย55555555555 คุยกับเราตั้งนานแล้วนะ
ไม่เบื่อหรอไรงี้ตอนแรกๆเราก้เฉยๆนะ คือแบบเขาก้แบบสารภาพว่าแบบชอบเราไรงี้ เราก้บอกว่าเร็วไปไหมแกไรงี้
เขาก้บอกชอบมานานแล้วไรงี้ เราก้อ่อๆ ก้ลองคุยดูเพราะตอนนั้นอกหักมาคะ เอ้อ บืมบอกคะ เราอยู่พัทยาส่วนเขาอยู่กทม .
ก็คุยกันทุกวันเลยนะคะ เขาดีและใส่ใจเรามากๆ เปิดกล้องเฟสทามกับเราทุกวัน ตอนนอนก้โทมาเฝ้าคือ แบบดีที่สุดเลยคะตอนนั้น
ในความรู้สึกเรามันก้ดีมากๆอะคะ จนอาทิตนึงที่เราคุยกันเราขึ้น กทม พอดี ละที่อยู่ของเราก้ไกล้ๆกับเขา ตอนแรก
ที่เรไปถึงเขาก้มาหาเราที่ห้าง ฟิวเจอปาคเลยนะคะ ก้เขินกันมากๆ คะ คือก้มีเพื่อนเราอยู่อีก 2-3 คน ทีนี้เราก้แยกไปกินไอติมกับซิน
ซินน่ารักมาก ป้อนไอติมเรา เทคแคร์ เลี้ยงไอติมเราด้วย ฮ่าๆ 55555555555 พอทีนี้ คืนแรกก้แยกย้ายกันกลับห้องค่ะ
คืนทีสอง ซินมาหาเราที่ีห้อง เราอยู่ห้องกะเพื่อน 2 คนคะ ละก้ไปเที่ยวกัน
ไปกินเบียร์ชิวๆร้านแถวๆ ม รังสิต คะ คือแบบตอนนั้นเราคิดว่าแบบซินเปนคนที่มีความเปนสุภาพบุรุษมากคะ
แค่จับมือเราอย่างเดียว เราก้รู้สึกดีมากๆแล้วเราก้คิ ดว่าเรารักเซนนะคะรักมากๆด้วยถึงเวลาจะไม่นานนนักก้นะ
พอวันต่อมา เราอยู่ที่ห้องกะเพื่อนอีกนะแหละคะ เราเซ็งๆเราแค่บอกเซนเท่านั้นหละ เซนมาหาถึงห้อง มาคุยด้วย
มานั่งเล่นกับเราด้วยแหละ คือดีอะดีมากๆนั่งคุยกันเล่นกันคือเพื่อนก้มองว่าผช คนนี้โอเคอะคะ
ทีนี้ก้นอนเล่นกันสองคนแต่เพื่อนก้นั่งคุยโทศัพท์อยู่ ซิน กอดเราเบาๆ แล้วก้จุ้บที่หน้าผากของเราเบาๆ
ตอนนั้นเรารู้สึกอบอุ่นมาก ซินบอกว่าเราตัวเล็กมากๆ555555555 แล้วซินก้จูบเราเบาๆ แค่จูบคะคืนนั่น
พอสักพักเราก้ไปนอกระเบียง ซินก้เดินมากอดเรา คือแบบตอนนั้นความรู้สึกเรามันแปลกๆมันยังไงไม่รู้น้ำตามันจะไหล
คือแบบวันต่อมาเราก้กลับแล้วตอนแรกเราก้ไม่ไรหลอกคะ พอกลับมาได้หนึ่งวันซินคุยเราปกตินะคะ
แต่พอวันที่สองวันนนั้น ซินบอกกับเราว่า พรุ่งนี้ไปโรงเรียนแล้วคงเปิดกล้องเฟสทามไม่ได้นะ เราก็ไม่อะไร
ซินบอกเราว่านอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม แต่เราดันไปเห็นเฟสเซินออนอยู่ พอเราโทไปเพื่อถามว่าทำไมไม่นอน
ก้กลายเปนเพื่อนซินรับโทสับ แล้วก้บอกว่าซินอาบน้ำอยู่ เราก้ว่าซินแปลกไป พอวันต่อมาที่ซินไปเรียน
ซิน อัพสเตตัสว่า จิงๆตอนนั้นก้ดีนะ เหมือน ให้ใครสักคนที่ไม่ใช่ เรา พอตอนเย็นๆเราก้ทักหาซินซินก้ตอบนะคะ
แต่เย็นชามากเราบอกคิดถึงก้เฉยชามากจนเราทนไม่ไหวบอกมีไรจะคุยด้วยได้ไหม ซินบอกได้ เราเลยโทไปถามว่า ซิน
ซินยังรักเราเหมือนวันแรกไหม ซินบอกว่า เอาจิงๆนะ ไม้รู้ดิ เราเลยบอกโอเคแกโชคดีนะ
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น ตอนแรกเราคิดว่าเราจะตัดใจ แต่ทบทวนดีๆคือทำไม่ได้อะคือแบบ โทไปตื้อๆๆๆ
ทักหาโพสเป็นสิบๆๆบันทัด บอกเขาว่ารักเขามากแค่ไหนเขาก้ไม่ใยดี คือ แบบ เขาส่งกลับมาหาเราแค่คำว่า ซินขอโทดนะ
คือเรารักเขามากๆคือจิงจังกับเขามากๆคะเขาดีมากๆตอนแรก แต่เราก้แบบ ทรมานมากขอร้องอ้อนว้อนเขาได้สัก อาทิตสองอาทิต ตอนนั้นจำได้
เราผอมจนดูไม่ได้ ผอมเกินไปคะ คือแบบ แห้งเลยจากอวบๆนะคะ น้ำหนักลดเลย เราร้องไห้จนเกือบชอคคะ
แต่พอวันนึงก้เริ่มนึกละอยู่กับปัจจุลันให้ได้คะ คือจิงๆก้ไม่ได้ตัดใจคะแต่อยู่กับความเปนจิงคะ คือแบบ ยังไงเขาก้ไม่กลับมา
สืบได้ว่าหลังๆเขาไปคุยกับอีกคนไม่ทราบและไม่แน่ใจว่าเปนแฟนเก่าหรือว่า เปนคนไหม่คะเพราะเขาหล่อ
ค่อนข้างฮอตคือ เรื่องนี้ก้สอนให้รู้ว่า อย่ารักใครมาก เวลาเท่านั้นที่จะบอกทุกอย่างแก่เรา ขอบคุนที่เข้าอ่านกันนะคะ เดี๋ยวมาเขียนเรื่อง แฟนคนก่อนน่านี้ให้ฟังอาทิตนน่านะคะ