เราแอบปลี้มรุ่นพี่คนนึงในคณะมากเลย
ก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่าเราอยู่ปี1 เพิ่งเข้าเป็นเฟรชชี่เลย ทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยมีแฟน ไม่เชิงไม่มีคนมาจีบ แต่แบบคนที่เข้ามาจีบคือเค้าจะแปลกๆ หรือไม่ก็มาไวไปไว แต่ก็แอบอยากมีโมเมนต์แฟนตอน ม.ปลายนะ เห็นเพื่อนๆมุ้งมิ้งกันแล้วก็อยากมีบ้างอ่าา ไม่ทันละ 555
เราไม่เคยมีแฟนแต่ก็ไม่ใช่ไม่เคยชอบใครนะ คือตอน ม.ต้นเราหน้าปลวกมาก ปลวกแบบจริงจังเลย ใส่แว่น ดูเนิร์ดๆ เราไปแอบชอบเพื่อนคนนึงที่เค้าเรียนเก่งมากๆอ่ะ คนชอบเค้าเยอะมาก แล้วก็เก็บเอาไว้จนวันปัจฉิม (จบ ม3) แล้วเราก็ไปบอกเค้าว่าเราแอบชอบเค้าอะไรแบบนี้ แต่เค้าก็เงียบๆไป เราก็ไม่ได้อะไร แอบชอบมานานละ ก็ชอบต่อไปเงียบๆละกัน ม.ปลาย หน้าตาเริ่มพัฒนาขึ้นระดับนึง เริ่มดูแลตัวเองใส่คอนแทค ได้เป็นหลีดด้วย มีคุยๆกับคนอื่นบ้าง แต่ก็แค่แชตเฟสเบาๆ เราว่าลึกๆเราก็ยังชอบคนนั้นอยู่ตลอด
จนตอนเปิดเทอมปี1ใหม่ๆก็จะมีรับน้อง แล้วมันก็ต้องมีสอบเพลงคณะแบบจริงจังมากอะ ต้องซ้อมกันจนดึกมากๆแล้วมันก็ยังร้องกันไม่ได้ซักที ก็เลยมีรุ่นพี่มาช่วยสอนร้อง เป็นความประทับใจแรกๆเลย เราเจอรุ่นพี่คนนึงพี่เค้าก็มาช่วยสอนด้วย แบบเค้าเป็นผู้นำมากๆอะ ตลกด้วย ก็เลยปลื้มๆ เพื่อนปลื้มกันหลายคนมากๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรจริงจัง แล้วมันก็มีกิจกรรมกีฬาที่เค้าให้ปี1ทำ พี่เค้าก็เคยทำฝ่ายเราพอดี ก็เลยได้ปรึกษาอะไรบ้าง พี่เค้าเก่งมากอะ เรียนเก่งด้วย ทำงานก็เก่งมากๆ เวลาพูดจะคอยให้ข้อคิดตลอดก็เลยยิ่งปลื้มแบบปลี้มมมม!!ปลี้ม!!
เราเป็นคนชอบทำกิจกรรมมันก็จะมีกิจกรรมอื่นๆที่บังเอิญเจอกันเรื่อยๆ พี่เค้าก็จะทักเราตลอดนะ แบบบางทีก็โบกมือให้ ยิ้มๆ บางครั้งก็เรียกชื่อถามว่ามาทำอะไร เราที่ปลื้มอยู่ก็ฟินกันไป จนเรากรี๊ดไปกรี๊ดมา กลายเป็นคิดถึงพี่เค้าตลอดเวลาเลย พี่เค้าเป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนนั้นแล้ว มันเป็นอะไรที่แปลกมากเลย ตอนไหนไม่รู้ที่เราเลิกคิดถึงคนคนนั้น แล้วมาคิดถึงพี่เค้าแทน 555 แต่มันก็เข้าฟิลเดิม แอบชอบ อีกแล้ว
มันจะมีช่วงนึงที่เราบังเอิญต้องไปที่หอที่พี่เค้าพักตลอด คือไปทำงานคณะ แล้วบังเอิญเจอกันทุกวัน แบบบังเอิญคือเราไปแค่5นาที พี่เค้าบังเอิญเดินลงมาพอดีไรงี้ เราไม่แน่ใจว่าเราแสดงออกมากไปรึป่าว คือพอเราเห็นพี่เค้าเราจะรีบหลบหน้าทันทีเลย แล้วก็จะค่อยๆเงยหน้ามาแอบมอง วันนึงจะได้เจอกันแค่แวบเดียว เราก้อยากจะเก็บโมเมนต์นั้นไว้นานๆอะ เราจำรายละเอียดที่พี่เค้าทักได้หมดเลยนะ ทุกๆวันที่เจอไรงี้ พอวันไหนมีงานต้องไปทำแล้วไม่ได้เจอก็จะแอบนอยแบบมากๆ ทั้งๆที่แค่ไปเจอ พี่เค้าก็จะแค่โบกมือให้แค่นั้นเอง
พี่เค้าจะรู้มั้ยว่าเราแอบชอบ คือเราก็ไม่ได้เป็นคนเงียบๆติ๋มๆอะ ชอบอะไรก็พูด พอคนอื่นถามว่าชอบใครก็บอกไปว่าชอบพี่เค้า แต่คนอื่นก็เหมือนจะไม่ได้แซวอะไรเลย คงคิดว่าเราล้อเล่นแบบว่าชอบดาราเป็นFCไรงี้ เพราะอย่างว่าคนปลื้มพี่เค้าเยอะมาก มีครั้งนึงเราทำงานที่พี่เค้าปรึกษาอ่ะ แล้วมันชนะไงเราก็แบบดีใจมากคิดในใจว่าถ้าเจอพี่เค้าอยู่ตรงนี้ก็คงดี แล้วเราก็หันไปเจอพี่เค้าเราแบบดีใจมาก หันไปกรี้ดแบบลืมตัวอะ เรียกชื่อพี่เค้าเสียงดังเลย พี่เค้ากำลังอ่านหนังสือกับเพื่อนๆอยู่ใกล้สอบแล้ว พี่เค้าก็ฟิลตกใจ แล้วก็บอกดีใจด้วยไรงี้ เรานี่อายมากเลยอ่ะ แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยทักใคร หันไปเจอรุ่นพี่ที่คุ้นหน้าก็จะยิ้มๆ แต่เจอพี่เค้าเราจะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ จะเผลอยิ้มตลอด มีครั้งนึงที่ไปกินเลี้ยงกัน แล้วเราก็บังเอิญได้นั่งข้างพี่เค้าด้วย เราตักกับข้าวใส่จานให้พี่เค้า เค้าก็แบบขอบคุณครับไรงี้ เรานี่พูดไรไม่ออกเลย อยากชวนคุย ปกติเป็นคนพูดมาก แต่ตอนนั้นคิดไรไม่ออก ไม่เป็นตัวของตัวเองเลยอ่ะ เราอยากจะเป็นปกติเวลาอยู่ใกล้พี่เค้าบ้าง เค้าจะได้รู้ว่าเราเป็นคนยังไง เคยมีครั้งนึงพี่เค้าทักเราแบบเรียกไปคุยเลย ตอนนั้นเราเดินผ่านไปแล้ว แต่ก็คุยเรื่องงาน555
เราว่าเราก็ไม่ขี้เหร่นะ 555 ถึงจะอวบๆไปหน่อย เริ่มพัฒนาขึ้นมาบ้าง ก็มีรุ่นพี่ เพื่อนๆชมว่าน่ารักบ้าง เป็นดาวคณะ แต่เหมือนเคยได้ยินว่าพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้าก็น่ารักดีเป็นหลีดด้วย เราแอบเฟลไปหลายวันตอนที่รู้ แต่ก็คิดว่าช่างมันเหอะ เราจะชอบไปเรื่อยๆจนกว่าเค้าจะคบกันนั่นล่ะ
เราจะมีโอกาสมั้ย เค้าจะสนใจเราบ้างมั้ย เค้าจะรู้มั้ยว่าเราแอบชอบ เราแบบอึดอัดไปหมด อยากจะใกล้เค้าอีกนิด แต่ไม่รู้จะทำยังไง อยากทักเฟสไปก็กลัวพี่เค้ารำคาญ ช่วงนี้เค้าเรียนหนักด้วย แต่ก็แอบอยากคุย เพราะบังเอิญเจอมันยังไม่พอ เหมือนบางวันก็เจอ บางวันไม่เจอก็ต้องรอโอกาสต่อไป มันเลื่อนลอย มันอยากเจอเอามากๆ เหมือนเด็กๆ พอเจอก็เก็บเอาภาพแวบนั้นมาเพ้อไปหลายๆวัน เราควรทำยังไงดีให้ใกล้เค้าเพิ่มขึ้น ให้เค้าสนใจเราบ้าง เราจะมีโอกาสมั้ย...นะ
แอบชอบรุ่นพี่ เคยเป็นกันมั้ยคะ?? เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก ต้องการความช่วยเหลือ ช่วยหน่อยค่าา
ก่อนอื่นขอเล่าก่อนว่าเราอยู่ปี1 เพิ่งเข้าเป็นเฟรชชี่เลย ทั้งชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยมีแฟน ไม่เชิงไม่มีคนมาจีบ แต่แบบคนที่เข้ามาจีบคือเค้าจะแปลกๆ หรือไม่ก็มาไวไปไว แต่ก็แอบอยากมีโมเมนต์แฟนตอน ม.ปลายนะ เห็นเพื่อนๆมุ้งมิ้งกันแล้วก็อยากมีบ้างอ่าา ไม่ทันละ 555
เราไม่เคยมีแฟนแต่ก็ไม่ใช่ไม่เคยชอบใครนะ คือตอน ม.ต้นเราหน้าปลวกมาก ปลวกแบบจริงจังเลย ใส่แว่น ดูเนิร์ดๆ เราไปแอบชอบเพื่อนคนนึงที่เค้าเรียนเก่งมากๆอ่ะ คนชอบเค้าเยอะมาก แล้วก็เก็บเอาไว้จนวันปัจฉิม (จบ ม3) แล้วเราก็ไปบอกเค้าว่าเราแอบชอบเค้าอะไรแบบนี้ แต่เค้าก็เงียบๆไป เราก็ไม่ได้อะไร แอบชอบมานานละ ก็ชอบต่อไปเงียบๆละกัน ม.ปลาย หน้าตาเริ่มพัฒนาขึ้นระดับนึง เริ่มดูแลตัวเองใส่คอนแทค ได้เป็นหลีดด้วย มีคุยๆกับคนอื่นบ้าง แต่ก็แค่แชตเฟสเบาๆ เราว่าลึกๆเราก็ยังชอบคนนั้นอยู่ตลอด
จนตอนเปิดเทอมปี1ใหม่ๆก็จะมีรับน้อง แล้วมันก็ต้องมีสอบเพลงคณะแบบจริงจังมากอะ ต้องซ้อมกันจนดึกมากๆแล้วมันก็ยังร้องกันไม่ได้ซักที ก็เลยมีรุ่นพี่มาช่วยสอนร้อง เป็นความประทับใจแรกๆเลย เราเจอรุ่นพี่คนนึงพี่เค้าก็มาช่วยสอนด้วย แบบเค้าเป็นผู้นำมากๆอะ ตลกด้วย ก็เลยปลื้มๆ เพื่อนปลื้มกันหลายคนมากๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรจริงจัง แล้วมันก็มีกิจกรรมกีฬาที่เค้าให้ปี1ทำ พี่เค้าก็เคยทำฝ่ายเราพอดี ก็เลยได้ปรึกษาอะไรบ้าง พี่เค้าเก่งมากอะ เรียนเก่งด้วย ทำงานก็เก่งมากๆ เวลาพูดจะคอยให้ข้อคิดตลอดก็เลยยิ่งปลื้มแบบปลี้มมมม!!ปลี้ม!!
เราเป็นคนชอบทำกิจกรรมมันก็จะมีกิจกรรมอื่นๆที่บังเอิญเจอกันเรื่อยๆ พี่เค้าก็จะทักเราตลอดนะ แบบบางทีก็โบกมือให้ ยิ้มๆ บางครั้งก็เรียกชื่อถามว่ามาทำอะไร เราที่ปลื้มอยู่ก็ฟินกันไป จนเรากรี๊ดไปกรี๊ดมา กลายเป็นคิดถึงพี่เค้าตลอดเวลาเลย พี่เค้าเป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนนั้นแล้ว มันเป็นอะไรที่แปลกมากเลย ตอนไหนไม่รู้ที่เราเลิกคิดถึงคนคนนั้น แล้วมาคิดถึงพี่เค้าแทน 555 แต่มันก็เข้าฟิลเดิม แอบชอบ อีกแล้ว
มันจะมีช่วงนึงที่เราบังเอิญต้องไปที่หอที่พี่เค้าพักตลอด คือไปทำงานคณะ แล้วบังเอิญเจอกันทุกวัน แบบบังเอิญคือเราไปแค่5นาที พี่เค้าบังเอิญเดินลงมาพอดีไรงี้ เราไม่แน่ใจว่าเราแสดงออกมากไปรึป่าว คือพอเราเห็นพี่เค้าเราจะรีบหลบหน้าทันทีเลย แล้วก็จะค่อยๆเงยหน้ามาแอบมอง วันนึงจะได้เจอกันแค่แวบเดียว เราก้อยากจะเก็บโมเมนต์นั้นไว้นานๆอะ เราจำรายละเอียดที่พี่เค้าทักได้หมดเลยนะ ทุกๆวันที่เจอไรงี้ พอวันไหนมีงานต้องไปทำแล้วไม่ได้เจอก็จะแอบนอยแบบมากๆ ทั้งๆที่แค่ไปเจอ พี่เค้าก็จะแค่โบกมือให้แค่นั้นเอง
พี่เค้าจะรู้มั้ยว่าเราแอบชอบ คือเราก็ไม่ได้เป็นคนเงียบๆติ๋มๆอะ ชอบอะไรก็พูด พอคนอื่นถามว่าชอบใครก็บอกไปว่าชอบพี่เค้า แต่คนอื่นก็เหมือนจะไม่ได้แซวอะไรเลย คงคิดว่าเราล้อเล่นแบบว่าชอบดาราเป็นFCไรงี้ เพราะอย่างว่าคนปลื้มพี่เค้าเยอะมาก มีครั้งนึงเราทำงานที่พี่เค้าปรึกษาอ่ะ แล้วมันชนะไงเราก็แบบดีใจมากคิดในใจว่าถ้าเจอพี่เค้าอยู่ตรงนี้ก็คงดี แล้วเราก็หันไปเจอพี่เค้าเราแบบดีใจมาก หันไปกรี้ดแบบลืมตัวอะ เรียกชื่อพี่เค้าเสียงดังเลย พี่เค้ากำลังอ่านหนังสือกับเพื่อนๆอยู่ใกล้สอบแล้ว พี่เค้าก็ฟิลตกใจ แล้วก็บอกดีใจด้วยไรงี้ เรานี่อายมากเลยอ่ะ แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยทักใคร หันไปเจอรุ่นพี่ที่คุ้นหน้าก็จะยิ้มๆ แต่เจอพี่เค้าเราจะเก็บอาการไม่ค่อยอยู่ จะเผลอยิ้มตลอด มีครั้งนึงที่ไปกินเลี้ยงกัน แล้วเราก็บังเอิญได้นั่งข้างพี่เค้าด้วย เราตักกับข้าวใส่จานให้พี่เค้า เค้าก็แบบขอบคุณครับไรงี้ เรานี่พูดไรไม่ออกเลย อยากชวนคุย ปกติเป็นคนพูดมาก แต่ตอนนั้นคิดไรไม่ออก ไม่เป็นตัวของตัวเองเลยอ่ะ เราอยากจะเป็นปกติเวลาอยู่ใกล้พี่เค้าบ้าง เค้าจะได้รู้ว่าเราเป็นคนยังไง เคยมีครั้งนึงพี่เค้าทักเราแบบเรียกไปคุยเลย ตอนนั้นเราเดินผ่านไปแล้ว แต่ก็คุยเรื่องงาน555
เราว่าเราก็ไม่ขี้เหร่นะ 555 ถึงจะอวบๆไปหน่อย เริ่มพัฒนาขึ้นมาบ้าง ก็มีรุ่นพี่ เพื่อนๆชมว่าน่ารักบ้าง เป็นดาวคณะ แต่เหมือนเคยได้ยินว่าพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้าก็น่ารักดีเป็นหลีดด้วย เราแอบเฟลไปหลายวันตอนที่รู้ แต่ก็คิดว่าช่างมันเหอะ เราจะชอบไปเรื่อยๆจนกว่าเค้าจะคบกันนั่นล่ะ
เราจะมีโอกาสมั้ย เค้าจะสนใจเราบ้างมั้ย เค้าจะรู้มั้ยว่าเราแอบชอบ เราแบบอึดอัดไปหมด อยากจะใกล้เค้าอีกนิด แต่ไม่รู้จะทำยังไง อยากทักเฟสไปก็กลัวพี่เค้ารำคาญ ช่วงนี้เค้าเรียนหนักด้วย แต่ก็แอบอยากคุย เพราะบังเอิญเจอมันยังไม่พอ เหมือนบางวันก็เจอ บางวันไม่เจอก็ต้องรอโอกาสต่อไป มันเลื่อนลอย มันอยากเจอเอามากๆ เหมือนเด็กๆ พอเจอก็เก็บเอาภาพแวบนั้นมาเพ้อไปหลายๆวัน เราควรทำยังไงดีให้ใกล้เค้าเพิ่มขึ้น ให้เค้าสนใจเราบ้าง เราจะมีโอกาสมั้ย...นะ