ก่อนอื่นผมต้องบอกเลย..นี่เป็นเพียงแค่เรื่องจริง..และก็เป็นความในใจของกระผมเองซึ่งพูดไม่ได้....และไม่มีใครรู้เลยจริงๆ
เริ่มเลยละกันกระผมเองได้ผ่านการมีเมียมาแล้ว2คนและนี่เป็นคนที่2ของกระผมที่ผมจะกล่าวถึง..เมียผมคนนี้สมมุติว่าชื่อ กรวย ละกันผมจะเล่าย่อๆละกัน
ผมกับเมียเดิมทีเราแยกกันอยู่ต่างคนต่างทำมาหากินกรวยเธอทำงานอยู่แถวนิคมส่วนกระผมเองทำงานทั้งกลางวันกลางคืนกลางคืนเนี่ยเป็นเด็กเสริฟยุ ร้านๆนึงกระผมก็ตั้งความหวังทำงานกะกรวยเพื่อให้มีวันนึงที่ยิ่งใหญ่ของเรา..คือเป็นเจ้านายตัวเอง..แต่ไอ้สิ่งที่ผมจะเล่าไม่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้หรอกนะมันเป็นเรื่องนิสัยของกรวยหรือนิสัยของผู้หญิงซึ่งกระผมอยากรู้จริงๆว่าเป็นอย่างนี้กันทุกคนหรือเปล่า..
(เนื่องจากผ่านการมีเมียมาน้อยมากทั้งที่สมัยวัยรุ่นหน้าตาเข้าวัดฟังธรรมได้55) ลัดไปเลยละกัน..กรวยของผมนี่แกแปลกมากแกจะไม่ยอมเดินออกจากบ้านไปไหนเลยแรกๆไอ้กระผมก็เฉยๆนะแต่หลังผมชักหงุดหงิดไม่ว่าวันหยุดวันอะไรก็แล้วแต่ผมเลยมาเข้าใจยุเหตุการณ์นึงซึ่งกรวยจำเป็นต้องไปเรื่องภาษีรถคนแรกและก็เริ่มใช้ชีวิตอยู่บ้านห้องเดียวกัน(คืออย่างที่บอกเก็บเงินจะเป็นนายตัวเองตอนนั้นออกรถได้แล้ว)กระผมก็พาแกไปก็ไม่รู้เขตไหนอ่ะนะ
พอดีหลงถามวินก็ยังไม่รู้เลยไปพักตั้งหลักที่ปั้มหอยแถวเขตจตุจักรนิละ..ไม่ทัน30วินาที
กรวย-นิๆรีบไปเถอะเด็กปั้มเขามอง
กระผม-เขามองรถที่จะเข้ามาเติมนำ้มันม่าง
กรวย-ไปๆๆๆไปที่อืนเถอะเขาอาจคิดว่าเราเรามาปล้นหรือ....บลาๆๆๆๆๆ
กระผม-??? นิเรายังไม่รู้เลยเราจะได้จอดถามพีวินไงถามคนแถวนี้คุณคิดมากไปเปล่า..
สรุปเลยนะ..กรวยไม่เอากลับบ้านอย่างเดียว รถเยอะ เงินหมื่นก็ไม่เอา(ไม่ได้ติ่งภาษีนะแต่แปลกใจความคิด)
ไอ้ตอนแรกก็หยวนๆนะ..แต่เท่าที่ปัจจุบัน เรื่องของ กรวย กินอาหารตามสั่ง
กระผมบอกปะๆไปกินข้าวกันนั่งเย็นๆเผื่อสั่งอะไรอย่างอืนกินน้ำเย็นๆบรรยากาศดีๆ
(บอกก่อนผมออกต่างจังหวัดบ้างบางที)
กรวย--ไม่ล่ะไปกินเลยสั่งใส่กล่องมาให้ด้วย! เราก็อารมณ์อ่ะนะทำงานกันเหนื่อยๆทำไมมันจะใช้ชีวิตเครียดขนาดนั้นฟ่ะ ขอโทษนะไม่ได้สั่งไปกินไหนในรถนั่นล่ะคำถามเพื่ออะไร?กลัวแม่ค้ากัด ซักผ้าบอกแฟ็บกัด ทั้งทีมีเครื่องซักพอบอกว่าเราทำทุกอย่างเลยนะเป็นผู้ชาย
กรวย น่าจะทำบ้าง กับข้าว-ไม่เป็น ไม่ทำกลับมาตูต้องหาวิ่งซื้ออยากกินไรจ๊ะ เรื่องเสื้อผ้า สอนให้หมุนเครื่องเปิดปิดยังไง ไม่รู้ไม่เข้าใจจริงๆ เวลาขับรถ ซ้ายๆๆๆขวาๆๆๆ
หน้าๆๆ จึกๆๆๆ ปะๆๆๆปาด สิบหล้อ มอไซค์ ชลอๆๆๆๆ เอาเป็นว่า..เรื่องทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรตูหมด..บางทีหยุดเราหยุดอยากให้กรวยดูแลบ้างในเวลาที่เราเหนื่อยมากๆขนาดนั้นเราก็ทำมาตลอดเชื่อไหม..
กรวย..ไปซื้อน้ำแข็งให้หน่อย
กระผมล้างรถแล้วต้องไปหาเพลงให้หลานคารโอเกะในกูเกิ้ลอีกและต้องเอารถไปซ่อมอีกสารพัดงานๆๆๆๆ ครั้งนี้ตัดใจบอกกรวย
ไปว่า กรวย ร้านน้ำแข็งก็ใกล้ๆคุณไปซื้อเองได้ไหมผมไม่ว่าง..
กรวย-เออไม่กินก็ได้แนวประชดโมโห กระผมเลยว่า เหล้านะจะกินหมดขวดก็ไม่ว่าหรอกโซดาก็มีแล้ว ผมเหนื่อยผมมีงานหลายอย่าง..
ผมก็ลองตัดใจไม่ไปซื้อดิลองดูมันจะได้กินไหม เชื่อไหม..กลับมาจากเอารถไปซ่อมกรวย มันไม่ไปซื้อนะกระผมจึงเดินไปซื้อตั้งให้ครบชุด...
เชื่อไหม..กรวยมัน-ดันยังไง..มันไม่ใส่โซดาน้ำแข็ง มันกินเพรียว ประชดได้โล่ปกติกรวยไม่ทำพอถามว่าแค่นี้ทำไมต้องประชด กรวยแก้ต่างมันหนาวจะกินแบบนี้ทำไม!
บอกก่อนว่าเวลาบ่นกรวยกรวยมักจะหาว่าทวงบุญคุณ ไอ้กระผมก็เคยแจงมาตลอดว่า..ที่บอกว่าผมทำนุ่นนี่ให้คุณนะ ผมแค่อยากให้คุณหน่ะทำบ้างไม่ได้ทวงบุญคุณทวงแล้วมันได้อะไร เอางี้คุณเป็นฝ่ายทำทั้งหมดแล้วมานั่งแพร่มอย่างผมทวงเข้าไปถ้าคิดว่ามันได้ประโยชน์
ความหมายของตูนะ..ตูอยากให้คุณพระกรวยช่วยตูบ้างตูเหนื่อยคำว่าครอบครัวหน่ะเข้าใจไหม หยุดเที่ยวบ้าง ไปไหนบ้างนิหยุด กรวย อยู่บนที่นอนกระดิกๆๆ ไม่ไปไหนกลัวคน ไอ้บ้า! นึกว่าอยู่สามชายแดนรึไงไปไหนก็ไม่ไป พอตูไปทำธุระกลับมาทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออก กระผมเซ็งมากมันเป้นชีวิตที่จืดชืดมาก เรื่องบนเตียงยิ่งแล้วใหญ่..นึกว่าอยู่ในฆราวาสเลยครับ ต่อให้ได้ก็เหอะดูเรื่องราวองค์ประกอบ ไปเล่นว่าวบนฟ้ายังจะดีกว่า
มันต้องมีคำถามตามมาเป็นแน่..แล้วเมิงดักดานยุทำไม...
กระผมจะบอกให้..คือกระผมเองพี่เพิ่งตายไป2ปีได้และ..กระผมเป็นเสาหลักของบ้านพ่อมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่อนุบาลยุกะแม่มาตลอดตอนนี้ก็มีหลานยุ2คนส่วนแม่เขาก็มีแฟนใหม่ไปตั้งแต่นานแล้วก่อนพี่ผมเสียด้วยซ้ำพูดแล้วน้ำตาจะไหล..ดราม่านิดนึง ไอ้ครั้น..จะเลิกกับกรวยไปกระผมเหลือแต่ดากจริงๆตัวผมไม่มีตังค์ ไม่เป็นไรหรอกห่วงผลกระทบแม่ที่ไม่ได้ทำงานต้องเลี้ยงหลาน รถ ชื่อกรวย เงินของกรวย ในบัญชีกระผมมีหนี้กสิกรอยู่500ค่าประกัน ไม่มีห่าอะไรเลย บ้านก็เช่าอยู่ พูดไปคุณอาจว่าผมเกาะกรวยแต่แรก จริงๆแล้วไม่ใช่หรอก ผมจะบอก กฏข้อเดียวที่จะอยู่กับผมได้และรั้งผมได้คือ...หากในระหว่างที่ผมทำงานกับคุณเงินไม่ให้ผมสักบาทไม่เป็นไรเพราะคุณต้องหมุนและรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดที่กระผมไม่อาจทราบจากคุณได้ดีเท่าคุณ ผมให้คุณเต็มที่และกำชีวิตผมไว้ แต่ผมขอเรื่องเดียว ทำให้แม่และครอบครัวเราอยู่ได้ ผมจะแบกเรื่องพวกนี้ไว้เอง..ผมจะทน
ผมไม่กล้าเสี่ยง อายุ 32 กับการนับศูนย์มันไม่ช้าไป ก็จริงแต่ถ้าเป็นไปได้กระผมก็ไม่อยากเริ่มใหม่....
ผมอยากถามถามคุณสั้นๆ..คนที่ได้อ่านเรื่องของผม มีใครเป็นแนวแบบผมมั่ง...ถ้าเป็นแล้วคุณเลือกและทำอย่างไรกับเรื่องพวกนี้....
เมียที่เคารพ
เริ่มเลยละกันกระผมเองได้ผ่านการมีเมียมาแล้ว2คนและนี่เป็นคนที่2ของกระผมที่ผมจะกล่าวถึง..เมียผมคนนี้สมมุติว่าชื่อ กรวย ละกันผมจะเล่าย่อๆละกัน
ผมกับเมียเดิมทีเราแยกกันอยู่ต่างคนต่างทำมาหากินกรวยเธอทำงานอยู่แถวนิคมส่วนกระผมเองทำงานทั้งกลางวันกลางคืนกลางคืนเนี่ยเป็นเด็กเสริฟยุ ร้านๆนึงกระผมก็ตั้งความหวังทำงานกะกรวยเพื่อให้มีวันนึงที่ยิ่งใหญ่ของเรา..คือเป็นเจ้านายตัวเอง..แต่ไอ้สิ่งที่ผมจะเล่าไม่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้หรอกนะมันเป็นเรื่องนิสัยของกรวยหรือนิสัยของผู้หญิงซึ่งกระผมอยากรู้จริงๆว่าเป็นอย่างนี้กันทุกคนหรือเปล่า..
(เนื่องจากผ่านการมีเมียมาน้อยมากทั้งที่สมัยวัยรุ่นหน้าตาเข้าวัดฟังธรรมได้55) ลัดไปเลยละกัน..กรวยของผมนี่แกแปลกมากแกจะไม่ยอมเดินออกจากบ้านไปไหนเลยแรกๆไอ้กระผมก็เฉยๆนะแต่หลังผมชักหงุดหงิดไม่ว่าวันหยุดวันอะไรก็แล้วแต่ผมเลยมาเข้าใจยุเหตุการณ์นึงซึ่งกรวยจำเป็นต้องไปเรื่องภาษีรถคนแรกและก็เริ่มใช้ชีวิตอยู่บ้านห้องเดียวกัน(คืออย่างที่บอกเก็บเงินจะเป็นนายตัวเองตอนนั้นออกรถได้แล้ว)กระผมก็พาแกไปก็ไม่รู้เขตไหนอ่ะนะ
พอดีหลงถามวินก็ยังไม่รู้เลยไปพักตั้งหลักที่ปั้มหอยแถวเขตจตุจักรนิละ..ไม่ทัน30วินาที
กรวย-นิๆรีบไปเถอะเด็กปั้มเขามอง
กระผม-เขามองรถที่จะเข้ามาเติมนำ้มันม่าง
กรวย-ไปๆๆๆไปที่อืนเถอะเขาอาจคิดว่าเราเรามาปล้นหรือ....บลาๆๆๆๆๆ
กระผม-??? นิเรายังไม่รู้เลยเราจะได้จอดถามพีวินไงถามคนแถวนี้คุณคิดมากไปเปล่า..
สรุปเลยนะ..กรวยไม่เอากลับบ้านอย่างเดียว รถเยอะ เงินหมื่นก็ไม่เอา(ไม่ได้ติ่งภาษีนะแต่แปลกใจความคิด)
ไอ้ตอนแรกก็หยวนๆนะ..แต่เท่าที่ปัจจุบัน เรื่องของ กรวย กินอาหารตามสั่ง
กระผมบอกปะๆไปกินข้าวกันนั่งเย็นๆเผื่อสั่งอะไรอย่างอืนกินน้ำเย็นๆบรรยากาศดีๆ
(บอกก่อนผมออกต่างจังหวัดบ้างบางที)
กรวย--ไม่ล่ะไปกินเลยสั่งใส่กล่องมาให้ด้วย! เราก็อารมณ์อ่ะนะทำงานกันเหนื่อยๆทำไมมันจะใช้ชีวิตเครียดขนาดนั้นฟ่ะ ขอโทษนะไม่ได้สั่งไปกินไหนในรถนั่นล่ะคำถามเพื่ออะไร?กลัวแม่ค้ากัด ซักผ้าบอกแฟ็บกัด ทั้งทีมีเครื่องซักพอบอกว่าเราทำทุกอย่างเลยนะเป็นผู้ชาย
กรวย น่าจะทำบ้าง กับข้าว-ไม่เป็น ไม่ทำกลับมาตูต้องหาวิ่งซื้ออยากกินไรจ๊ะ เรื่องเสื้อผ้า สอนให้หมุนเครื่องเปิดปิดยังไง ไม่รู้ไม่เข้าใจจริงๆ เวลาขับรถ ซ้ายๆๆๆขวาๆๆๆ
หน้าๆๆ จึกๆๆๆ ปะๆๆๆปาด สิบหล้อ มอไซค์ ชลอๆๆๆๆ เอาเป็นว่า..เรื่องทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรตูหมด..บางทีหยุดเราหยุดอยากให้กรวยดูแลบ้างในเวลาที่เราเหนื่อยมากๆขนาดนั้นเราก็ทำมาตลอดเชื่อไหม..
กรวย..ไปซื้อน้ำแข็งให้หน่อย
กระผมล้างรถแล้วต้องไปหาเพลงให้หลานคารโอเกะในกูเกิ้ลอีกและต้องเอารถไปซ่อมอีกสารพัดงานๆๆๆๆ ครั้งนี้ตัดใจบอกกรวย
ไปว่า กรวย ร้านน้ำแข็งก็ใกล้ๆคุณไปซื้อเองได้ไหมผมไม่ว่าง..
กรวย-เออไม่กินก็ได้แนวประชดโมโห กระผมเลยว่า เหล้านะจะกินหมดขวดก็ไม่ว่าหรอกโซดาก็มีแล้ว ผมเหนื่อยผมมีงานหลายอย่าง..
ผมก็ลองตัดใจไม่ไปซื้อดิลองดูมันจะได้กินไหม เชื่อไหม..กลับมาจากเอารถไปซ่อมกรวย มันไม่ไปซื้อนะกระผมจึงเดินไปซื้อตั้งให้ครบชุด...
เชื่อไหม..กรวยมัน-ดันยังไง..มันไม่ใส่โซดาน้ำแข็ง มันกินเพรียว ประชดได้โล่ปกติกรวยไม่ทำพอถามว่าแค่นี้ทำไมต้องประชด กรวยแก้ต่างมันหนาวจะกินแบบนี้ทำไม!
บอกก่อนว่าเวลาบ่นกรวยกรวยมักจะหาว่าทวงบุญคุณ ไอ้กระผมก็เคยแจงมาตลอดว่า..ที่บอกว่าผมทำนุ่นนี่ให้คุณนะ ผมแค่อยากให้คุณหน่ะทำบ้างไม่ได้ทวงบุญคุณทวงแล้วมันได้อะไร เอางี้คุณเป็นฝ่ายทำทั้งหมดแล้วมานั่งแพร่มอย่างผมทวงเข้าไปถ้าคิดว่ามันได้ประโยชน์
ความหมายของตูนะ..ตูอยากให้คุณพระกรวยช่วยตูบ้างตูเหนื่อยคำว่าครอบครัวหน่ะเข้าใจไหม หยุดเที่ยวบ้าง ไปไหนบ้างนิหยุด กรวย อยู่บนที่นอนกระดิกๆๆ ไม่ไปไหนกลัวคน ไอ้บ้า! นึกว่าอยู่สามชายแดนรึไงไปไหนก็ไม่ไป พอตูไปทำธุระกลับมาทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออก กระผมเซ็งมากมันเป้นชีวิตที่จืดชืดมาก เรื่องบนเตียงยิ่งแล้วใหญ่..นึกว่าอยู่ในฆราวาสเลยครับ ต่อให้ได้ก็เหอะดูเรื่องราวองค์ประกอบ ไปเล่นว่าวบนฟ้ายังจะดีกว่า
มันต้องมีคำถามตามมาเป็นแน่..แล้วเมิงดักดานยุทำไม...
กระผมจะบอกให้..คือกระผมเองพี่เพิ่งตายไป2ปีได้และ..กระผมเป็นเสาหลักของบ้านพ่อมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่อนุบาลยุกะแม่มาตลอดตอนนี้ก็มีหลานยุ2คนส่วนแม่เขาก็มีแฟนใหม่ไปตั้งแต่นานแล้วก่อนพี่ผมเสียด้วยซ้ำพูดแล้วน้ำตาจะไหล..ดราม่านิดนึง ไอ้ครั้น..จะเลิกกับกรวยไปกระผมเหลือแต่ดากจริงๆตัวผมไม่มีตังค์ ไม่เป็นไรหรอกห่วงผลกระทบแม่ที่ไม่ได้ทำงานต้องเลี้ยงหลาน รถ ชื่อกรวย เงินของกรวย ในบัญชีกระผมมีหนี้กสิกรอยู่500ค่าประกัน ไม่มีห่าอะไรเลย บ้านก็เช่าอยู่ พูดไปคุณอาจว่าผมเกาะกรวยแต่แรก จริงๆแล้วไม่ใช่หรอก ผมจะบอก กฏข้อเดียวที่จะอยู่กับผมได้และรั้งผมได้คือ...หากในระหว่างที่ผมทำงานกับคุณเงินไม่ให้ผมสักบาทไม่เป็นไรเพราะคุณต้องหมุนและรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดที่กระผมไม่อาจทราบจากคุณได้ดีเท่าคุณ ผมให้คุณเต็มที่และกำชีวิตผมไว้ แต่ผมขอเรื่องเดียว ทำให้แม่และครอบครัวเราอยู่ได้ ผมจะแบกเรื่องพวกนี้ไว้เอง..ผมจะทน
ผมไม่กล้าเสี่ยง อายุ 32 กับการนับศูนย์มันไม่ช้าไป ก็จริงแต่ถ้าเป็นไปได้กระผมก็ไม่อยากเริ่มใหม่....
ผมอยากถามถามคุณสั้นๆ..คนที่ได้อ่านเรื่องของผม มีใครเป็นแนวแบบผมมั่ง...ถ้าเป็นแล้วคุณเลือกและทำอย่างไรกับเรื่องพวกนี้....