สวัสดีค่ะนี่เป็นครั้งแรกที่เข้ามาตั้งกระทู้นะค่ะคือตอนนี้เครียดมากๆเลยอยากได้ระบายแล้วก็อยากรู้ว่าถ้าเพื่อนๆเป็นแบบเราเพื่อนๆจะทำยังไง?
ฉันมีแฟนคนหนึ่งซึ่งคบกันมาประมานเกือบๆปีค่ะเขาเข้ามาในชีวิตเข้ามาดูแลเราทุกอย่างให้ความสนิทความใกล้ชิดจนเราก็รู้สึกว่าเขานั้น100%กะเราเพราะว่าไม่ว่าท่าทีการกระทำทุกอย่างที่เขาทำให้เรารู้สึกว่าเขารักเราจริงๆ แล้วเขาก็บอกรักเรา. ช่วงนั้นเรามีความสุขมากแบบว่าเรารักเขามากๆไปแล้ว คือเชื่อฟังทุกอย่างยอมทุ่มเททุกอย่างเวลามีใครมาจีบเราก็ไม่เคยสนใจ จนมาวันหนึ่งเราได้รู้ว่าเขาทีเมียแล้วเราก็เสียใจหนักจนร้องไห้ไม่เป็นอันทำอะไรเลยแต่เราก็ยังไม่ได้เลิกนะยังคุยยังมาหาเหมือนเดิมเขาก็พาเราออกงานต่างๆพอคบกันไปเรื่อยๆก็รู้ว่าเขามีลูกแล้ว แถมลูกอายุเท่าเราเลย(แฟนเราอายุค่อนข้างมากกว่าค่ะ)ซึ่งเราก็เฮิร์ตเข้าไปอีกนะ ตอนนั้นความรู้สึกเราคิดว่าถ้าเราอยู่แบบนี้ต่อไปถามว่าเรามีความสุขไหมมีนะแต่เราก็อดคิดไม่ได้ว่าแล้วสถานะที่เรายืนล่ะ? รู้สึกผิดต่อเมียและลูกเขา แต่จะให้เลิกเราก็รู้สึกเหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่างมันแบบเจ็บมากๆเวลาเรารู้ว่าเขาก็ต้องกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัว.เคยถามแฟนว่าเราเลิกกันไหม?แฟนตอบว่าไม่อยากเลิกเขาบอกเขารักเรา เราก็ถามเขากลับไปว่าถ้ารักเราเลิกกับเขาได้ไหม แฟนเราก็บอกว่ารอก่อนได้ไหม แฟนเราบอกว่าเขารักเรานะเขาให้เรา80ให้ที่บ้าน20เหมือนกับว่าเขาให้เวลาเรามากกว่าแต่บางทีเราก็คิดว่าเราต้องรอไปอีกเมื่อไหร่. เวลาที่เรากอดเขาเรารู้สึกเหมือนว่าเรากอดเขาได้ไม่หมดเหมือนมีอะไรมากั้นตรงกลางตลอด
ทำยังไงดีในเมื่ออยู่ก็เจ็บไปก็เจ็บ
ฉันมีแฟนคนหนึ่งซึ่งคบกันมาประมานเกือบๆปีค่ะเขาเข้ามาในชีวิตเข้ามาดูแลเราทุกอย่างให้ความสนิทความใกล้ชิดจนเราก็รู้สึกว่าเขานั้น100%กะเราเพราะว่าไม่ว่าท่าทีการกระทำทุกอย่างที่เขาทำให้เรารู้สึกว่าเขารักเราจริงๆ แล้วเขาก็บอกรักเรา. ช่วงนั้นเรามีความสุขมากแบบว่าเรารักเขามากๆไปแล้ว คือเชื่อฟังทุกอย่างยอมทุ่มเททุกอย่างเวลามีใครมาจีบเราก็ไม่เคยสนใจ จนมาวันหนึ่งเราได้รู้ว่าเขาทีเมียแล้วเราก็เสียใจหนักจนร้องไห้ไม่เป็นอันทำอะไรเลยแต่เราก็ยังไม่ได้เลิกนะยังคุยยังมาหาเหมือนเดิมเขาก็พาเราออกงานต่างๆพอคบกันไปเรื่อยๆก็รู้ว่าเขามีลูกแล้ว แถมลูกอายุเท่าเราเลย(แฟนเราอายุค่อนข้างมากกว่าค่ะ)ซึ่งเราก็เฮิร์ตเข้าไปอีกนะ ตอนนั้นความรู้สึกเราคิดว่าถ้าเราอยู่แบบนี้ต่อไปถามว่าเรามีความสุขไหมมีนะแต่เราก็อดคิดไม่ได้ว่าแล้วสถานะที่เรายืนล่ะ? รู้สึกผิดต่อเมียและลูกเขา แต่จะให้เลิกเราก็รู้สึกเหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่างมันแบบเจ็บมากๆเวลาเรารู้ว่าเขาก็ต้องกลับบ้านไปอยู่กับครอบครัว.เคยถามแฟนว่าเราเลิกกันไหม?แฟนตอบว่าไม่อยากเลิกเขาบอกเขารักเรา เราก็ถามเขากลับไปว่าถ้ารักเราเลิกกับเขาได้ไหม แฟนเราก็บอกว่ารอก่อนได้ไหม แฟนเราบอกว่าเขารักเรานะเขาให้เรา80ให้ที่บ้าน20เหมือนกับว่าเขาให้เวลาเรามากกว่าแต่บางทีเราก็คิดว่าเราต้องรอไปอีกเมื่อไหร่. เวลาที่เรากอดเขาเรารู้สึกเหมือนว่าเรากอดเขาได้ไม่หมดเหมือนมีอะไรมากั้นตรงกลางตลอด