มีใครรู้สึกเหมือนผมมั้ยครับ ห้องราชเป็นห้องที่ สังคมภายนอกไม่ยอมรับ ต้องมานั่งอวยกันเอง

มันเป็นไปตามหลักจิตวิทยาเลยครับ เวลาเราขาดอะไร ก็มักอยากที่จะมีในสิ่งนั้น

ตอนนี้ห้องราช เสื้อแดง ไม่มี power อะไรแล้ว พ่อทูนหัวพวกมันก็กลับบ้านไม่ได้ จำนำข้าวก็เละ ไม่มีอำนาจอะไรทั้งสิ้นในการเมือง ไปไหนก็ไม่ยอมรับ ทำอะไรก็ไม่มีใครเห็นด้วย แล้วทำอย่างไรล่ะเมื่อเป็นแบบนี้

เสื้อแดงก็เลยต้องหาหลุม ที่มีกะลาใบใหญ่ๆครอบ ขนาดปากบอกรักชาติ แต่กลับไม่คิดจะหาว่า จำนำข้าวขาดทุนไปเท่าไร เสียหายบรม มาต่อเรื่องหาหลุม พอได้หลุมที่รวมคนที่มีกะลา ไปไหนคนไม่ยอมรับ ก็แสร้ง มาทำเป็นปากบอก ผมเนี่ยแหละ เป็นกลางโคตรๆ แต่รับไม่ได้กับการกระทำ บราๆๆๆ เลยโดนผลักไสให้เป็นแดง และสักพักก็จะมีหน้ามา เอาและ ผมก็ไม่ได้เป็นแดงนะ แต่รักประชาธิปไตย คิดอะไรเหมือนแดง แต่ขอโทษ คนที่อ้างว่าโดนผลักไสน่ะ อย่ามโน คุณไม่ได้เป็นคนสำคัญอะไรขนาดนั้น อย่าสำคัญตนผิด

บ่องตง อ่านแล้วขำโคด อวยกันเองได้อย่าง เอิ่มมม ก็เข้าใจว่าไปไหนไม่มีใครยอมรับ ก็เลยพยายามสร้างกระแส ให้ดูดี เติมเต็มในสิ่งที่ตนเองขาด

แต่รู้บ้างมั้ย คนข้างนอกเขาอ่านน่ะ เขาขำพวกคุณมากๆๆๆๆๆๆ เลยนะ 5555 บ่องตง