จะทำยังไง ให้เราไม่เสียเขาไปในกรณีของเรา (อยากให้ช่วยจริงๆ ช่วยเสียสละเวลามาช่วยเราซัก2-3นาทีหน่อย)

คือ เรื่องมันมีอยู่ว่า เรา ได้เป็นตัวแทนแข่งศิลปหัตถกรรม ระดับจังหวัดของโรงเรียน แล้วเราต้องซ้อมถึงดึกทุกวัน เราไม่มีเวลาทานข้าว เราเหนื่อย เราก็ป่วยด้วย เราเลยอยากพักเลยขอเค้าพัก เค้าก็บอกไม่มีเวลาใส่ใจกันเลย เราต้องจำบททุกวันเพื่อกันลืม เพราะเราเป็นตัวเอก ซึ่งบทจะเยอะกว่าเพื่อนหลายเท่า เราเลยบอกว่าขอให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนได้มั้ย ไหนจะงานโรงเรียนพระราชทาน ที่เราต้องกล่าวตอนรับกรรมการที่มาตรวจเป็นภาษาญี่ปุ่น ซึ่งมันเป็นคนล้ะภาษากัน เราเหนื่อย เราล้า เราอยากให้เค้าให้กำลังใจเราบ้าง แต่เค้ากลับคิดอย่างเดียวว่าเราไม่สนใจ  เราโทรไปปลุกเค้าทุกๆ6โมงเช้า เค้าก็รับตลอด แต่มาวันนี้ กลับโดนตั้งเป็นเบอร์ปฏิเสทซะงั้น เราท้อนะ ให้คำแนะนำเราที อย่าซ้ำเติมเลยเราจริงจังTT^TT