ที่มา: เรียนมัธยม ร.ร.หญิงล้วน ไม่เคยมีแฟน ไม่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสคบใคร เพื่อนก็มีแนะนำ
แต่ เชื่อในพรมลิขิต ไม่ชอบให้เพื่อนลิขิต จึงเรียนจบมาอย่างเก๋ๆ เพื่อนมีแฟนกันทุกคน ขนาดอ้วนดำ มันยังมี เอ๊ออ
เรื่องมีอยู่ว่า:เรียนมหาลัย อยู่หอ ยอมรับเลยว่า ชีวิตว่างมากก จึงเป็นที่มาของการหาใครสักคน(เป็นตัวเป็นตน)มาช่วยให้ชีวิตแลมีอะไร
คนที่เข้ามาเอง บอกตรง ไม่หน้าตาไม่สมประกอบ ก็สมองไม่เต็มบาทแหละ (คิดอย่าางนี้จริงๆนะ)
ไม่ชอบอะ ไม่ถูกใจสักคน
ปี 1 เทอม 2 จึงอ่อยเสือไบร์รุ่นพี่คนนึง
ผลตอบรับดีถึงดีมาก ตอนนั้นยังใสๆ ไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่ชายแท้ เพราะเขาก็อ่อยหลังรู้เรามีใจ อาทิ อาสาไปส่งคณะ ติวสอบอย่างใกล้ชิด
แต่หลายเดือนผ่านไป ก็ได้กลิ่นตุๆ เจอรูปคู่ตุ๊ดนางนึง (ตอนปี4 ตุ๊ดนี่บอกเพื่อนนางว่าฉันแย่งแฟนนาง)
หลังจากนั้นจึงห่างๆพี่ไบร์ คุยกะคนใหม่
คนนี้รู้จักผ่านเพื่อน ชวนไปไหนก็ไป ใจง่ายเนอะ
เคยหล่อ แต่ตอนนี้อ้วน บททดสอบหลายๆอย่างไม่ผ่านอาทิ งก น่าจะจบตรงนี้ พับไว้เป็นพี่ชายที่แสนดี
คนต่อมาคุยสนุก หน้าตาผ่าน แต่เป็นแฟนเก่าเพื่อนในห้อง คุยสักพักนางก็หายไปมีแฟน อีกพักก็เลิกกัน ก็คุยแบบเพื่อนแก้เหงาไป เลิกคิดตั้งแต่มองข้ามฉันไปมีแฟนแล้วละ ถึงฝ่ายหญิงจะเป็นคนจีบก็เถอะ นายหมดสิทธิ์จีบฉัน
ระหว่างนั้นก็ไปปลื้ม หนุ่มรูปงามคนนึง หล่อ คุยโอเค เราก็เริ่มรุก อ่อย แต่พองาม เพื่อนมันเชียร์ด้วยละ ช่วงแรก คุยแบบ กวนๆ กันไปมา จนปิดเทอม เราก็ตั้งใจหายไปสักพัก ทดสอบความคิดถึง ด้วยการไปตจว.ไม่มีเน็ต เหยื่อเราเลยทิ้งเบอร์ไว้ในแชท เราก็ใสๆ โทรไปว่ามีไรด่วนป่าว จึงได้เบอร์กันและกันแต่บัดนั้น และคุยกัน เป็นแฟนกัน จนเพื่อนงงอ่ะ อยู่ๆมีผู้ชายมาเดินตาม 55
ระยะเวลา:
เจอครั้งแรกปี1เทอม2 และหาไฮ5แอดทันที
แชทครั้งแรก(ฝ่ายชายแอดมาจากไฮ5) 14ก.พ. ปีถัดมา
เป็นแฟนกันเดือนเมษาของอีกปี
รู้จักกัน6ปี คบกัน3ปี เลิกกันมา2ปีละ
เลิกกันไม่ใช่เพราะมือที่3 แต่เรียนจบ แพ้ระยะทาง
ตอนแรกคิดว่าเขามีคนอื่น เลยชิ่งบอกเขาว่า เราชอบคนอื่น ไม่เสียใจที่รักกัน แต่เสียใจที่บอกเลิกเขา
ในความคิดนะ ชีวิตแรกเริ่มของการทำงานค่อนข้างวุ่นวาย และการจีบผู้ชายก่อนไม่ยากอะไร เลยขอโสดจนกว่าจะเจอพ่อของลูกละกัน ไม่รีบ ถึงเบญจเพศแล้วก็ตาม
กระทู้บันทึก
แต่ เชื่อในพรมลิขิต ไม่ชอบให้เพื่อนลิขิต จึงเรียนจบมาอย่างเก๋ๆ เพื่อนมีแฟนกันทุกคน ขนาดอ้วนดำ มันยังมี เอ๊ออ
เรื่องมีอยู่ว่า:เรียนมหาลัย อยู่หอ ยอมรับเลยว่า ชีวิตว่างมากก จึงเป็นที่มาของการหาใครสักคน(เป็นตัวเป็นตน)มาช่วยให้ชีวิตแลมีอะไร
คนที่เข้ามาเอง บอกตรง ไม่หน้าตาไม่สมประกอบ ก็สมองไม่เต็มบาทแหละ (คิดอย่าางนี้จริงๆนะ)
ไม่ชอบอะ ไม่ถูกใจสักคน
ปี 1 เทอม 2 จึงอ่อยเสือไบร์รุ่นพี่คนนึง
ผลตอบรับดีถึงดีมาก ตอนนั้นยังใสๆ ไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่ชายแท้ เพราะเขาก็อ่อยหลังรู้เรามีใจ อาทิ อาสาไปส่งคณะ ติวสอบอย่างใกล้ชิด
แต่หลายเดือนผ่านไป ก็ได้กลิ่นตุๆ เจอรูปคู่ตุ๊ดนางนึง (ตอนปี4 ตุ๊ดนี่บอกเพื่อนนางว่าฉันแย่งแฟนนาง)
หลังจากนั้นจึงห่างๆพี่ไบร์ คุยกะคนใหม่
คนนี้รู้จักผ่านเพื่อน ชวนไปไหนก็ไป ใจง่ายเนอะ
เคยหล่อ แต่ตอนนี้อ้วน บททดสอบหลายๆอย่างไม่ผ่านอาทิ งก น่าจะจบตรงนี้ พับไว้เป็นพี่ชายที่แสนดี
คนต่อมาคุยสนุก หน้าตาผ่าน แต่เป็นแฟนเก่าเพื่อนในห้อง คุยสักพักนางก็หายไปมีแฟน อีกพักก็เลิกกัน ก็คุยแบบเพื่อนแก้เหงาไป เลิกคิดตั้งแต่มองข้ามฉันไปมีแฟนแล้วละ ถึงฝ่ายหญิงจะเป็นคนจีบก็เถอะ นายหมดสิทธิ์จีบฉัน
ระหว่างนั้นก็ไปปลื้ม หนุ่มรูปงามคนนึง หล่อ คุยโอเค เราก็เริ่มรุก อ่อย แต่พองาม เพื่อนมันเชียร์ด้วยละ ช่วงแรก คุยแบบ กวนๆ กันไปมา จนปิดเทอม เราก็ตั้งใจหายไปสักพัก ทดสอบความคิดถึง ด้วยการไปตจว.ไม่มีเน็ต เหยื่อเราเลยทิ้งเบอร์ไว้ในแชท เราก็ใสๆ โทรไปว่ามีไรด่วนป่าว จึงได้เบอร์กันและกันแต่บัดนั้น และคุยกัน เป็นแฟนกัน จนเพื่อนงงอ่ะ อยู่ๆมีผู้ชายมาเดินตาม 55
ระยะเวลา:
รู้จักกัน6ปี คบกัน3ปี เลิกกันมา2ปีละ
เลิกกันไม่ใช่เพราะมือที่3 แต่เรียนจบ แพ้ระยะทาง
ตอนแรกคิดว่าเขามีคนอื่น เลยชิ่งบอกเขาว่า เราชอบคนอื่น ไม่เสียใจที่รักกัน แต่เสียใจที่บอกเลิกเขา
ในความคิดนะ ชีวิตแรกเริ่มของการทำงานค่อนข้างวุ่นวาย และการจีบผู้ชายก่อนไม่ยากอะไร เลยขอโสดจนกว่าจะเจอพ่อของลูกละกัน ไม่รีบ ถึงเบญจเพศแล้วก็ตาม