เกริ่นก่อนว่าผมเป็นคนหนึ่งที่อ่านกระทู้ตามหาคนนั้นคนนี้ในพันทิปบ่อย หลายกระทู้ที่จบลงด้วยดี อีกหลายๆกระทู้ที่จบลงไม่สวย และแล้ววันนี้ก็ถึงคิวผม ผมก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะได้มาเป็นคนตั้งกระทู้หาคนเอง ^^
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเองไม่ใช่คนขอนแก่น แต่ก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวที่จังหวัดขอนแก่นอยู่บ่อยมากๆ วันนี้ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวที่นั่น และเราก็ตกลงกันอยู่นานว่ามื้อเที้ยงนี้เราจะรับประทานอะไรกันดี เวลานี้เป็นเวลาบ่ายโมงได้ครับ สุดท้ายก็มาลงเอยที่ร้านไก่ย่างปรีชา ที่อยู่ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น โดยส่วนตัวแล้วผมเคยมาทานกับเพื่อนๆได้สัก 2-3 ครั้งแล้ว ก็เลยลองชวนครอบครัวมาทานดูครับ
และผมกับครอบครัวก็สั่งอาหารทานกันปกติครับ อาหารที่นี่สำหรับผม ผมเองก็รู้สึกไม่แตกต่างไปจากที่อื่นๆเลย นอกจากคนเยอะมากเท่านั้น แต่ที่ผมรู้สึกแตกต่างไปจากที่อื่นก็คือ ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งครับ ซึ่งผมคิดว่าเขาก็มากับครอบครัวของเขาเช่นกันครับ ผู้ชายวัยรุ่นใส่เสื้อสีส้มที่ผมจำได้ ผมเห็นเขาครั้งแรกตอนที่เขาเดินไปห้องน้ำครับ ระหว่างที่เขากำลังจะกลับไปที่โต๊ะ เรามีโอกาสได้สบตากันอยู่พักหนึ่ง ซึ่งเขาไม่หลบสายตาผมครับ เป็นผมเองที่ต้องเป็นฝ่ายดึงสายตาหนีออกมาทางอื่นแทน แว้บนั้นก็รู้สึกว่าแปลกดี เพราะปกติไม่ค่อยเจอใครที่จะมองหน้ากันได้นานขนาดนี้ จากนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไรครับ ก็นั่งกินต่อปกติ จนผมกำลังจะกลับครับ เดินออกมาจ่ายค่าอาหารที่หน้าร้านครับ จังหวะนั้นผมคิดเล่นๆอยู่ในใจครับว่าอยากจะหันหน้าไปมองหน้าคนนั้นอีกครั้งชัดๆครับ แต่ในจังหวะที่หันไปนั้น เขาก็กำลังมองมาที่ผมอยู่เลยครับ ไม่รู้หรอกว่าหันมามองทำไม มองอะไร หรือไม่ได้มองผม แค่คิดไปเอง แต่ก็ทำเอาผมตกใจไปเลย ไม่คิดว่าเขาจะหันมาทางนี้เหมือนกัน ซึ่งก็ทำให้ผมอีกแหละที่เป็นฝ่ายหันหน้าหนีกลับมา และผมก็ไม่กล้าหันไปอีกเลย ได้แต่จ่ายตังเก็บสัมภาระกลับออกจากร้านครับ
จากตอนนั้นจนตอนนี้ ผมยังคิดถึงแววตาคู่นั้นอยู่เลย ที่เรามองกัน ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคิดหรือไม่คิดอะไร อาจจะไม่คิดด้วยซ้ำ แต่ผมมีความรู้สึกว่าอยากรู้จักกับเขาคนนั้น ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่านะครับ 5555+ หวังว่าเขาจะเข้ามาอ่านนะครับ
ปล.ครั้งแรกที่มาตั้งกระทู้เองครับ และคงเป็นครั้งเดียว อาจจะดูงงๆหน่อยนะครับ ขอโทษด้วย
ตามหาผู้ชายใส่เสื้อสีส้ม ที่ไปกินไก่ย่างปรีชา มข. (2/11/2557)
เรื่องมีอยู่ว่า ตัวผมเองไม่ใช่คนขอนแก่น แต่ก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวที่จังหวัดขอนแก่นอยู่บ่อยมากๆ วันนี้ผมได้มีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวที่นั่น และเราก็ตกลงกันอยู่นานว่ามื้อเที้ยงนี้เราจะรับประทานอะไรกันดี เวลานี้เป็นเวลาบ่ายโมงได้ครับ สุดท้ายก็มาลงเอยที่ร้านไก่ย่างปรีชา ที่อยู่ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น โดยส่วนตัวแล้วผมเคยมาทานกับเพื่อนๆได้สัก 2-3 ครั้งแล้ว ก็เลยลองชวนครอบครัวมาทานดูครับ
และผมกับครอบครัวก็สั่งอาหารทานกันปกติครับ อาหารที่นี่สำหรับผม ผมเองก็รู้สึกไม่แตกต่างไปจากที่อื่นๆเลย นอกจากคนเยอะมากเท่านั้น แต่ที่ผมรู้สึกแตกต่างไปจากที่อื่นก็คือ ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่งครับ ซึ่งผมคิดว่าเขาก็มากับครอบครัวของเขาเช่นกันครับ ผู้ชายวัยรุ่นใส่เสื้อสีส้มที่ผมจำได้ ผมเห็นเขาครั้งแรกตอนที่เขาเดินไปห้องน้ำครับ ระหว่างที่เขากำลังจะกลับไปที่โต๊ะ เรามีโอกาสได้สบตากันอยู่พักหนึ่ง ซึ่งเขาไม่หลบสายตาผมครับ เป็นผมเองที่ต้องเป็นฝ่ายดึงสายตาหนีออกมาทางอื่นแทน แว้บนั้นก็รู้สึกว่าแปลกดี เพราะปกติไม่ค่อยเจอใครที่จะมองหน้ากันได้นานขนาดนี้ จากนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไรครับ ก็นั่งกินต่อปกติ จนผมกำลังจะกลับครับ เดินออกมาจ่ายค่าอาหารที่หน้าร้านครับ จังหวะนั้นผมคิดเล่นๆอยู่ในใจครับว่าอยากจะหันหน้าไปมองหน้าคนนั้นอีกครั้งชัดๆครับ แต่ในจังหวะที่หันไปนั้น เขาก็กำลังมองมาที่ผมอยู่เลยครับ ไม่รู้หรอกว่าหันมามองทำไม มองอะไร หรือไม่ได้มองผม แค่คิดไปเอง แต่ก็ทำเอาผมตกใจไปเลย ไม่คิดว่าเขาจะหันมาทางนี้เหมือนกัน ซึ่งก็ทำให้ผมอีกแหละที่เป็นฝ่ายหันหน้าหนีกลับมา และผมก็ไม่กล้าหันไปอีกเลย ได้แต่จ่ายตังเก็บสัมภาระกลับออกจากร้านครับ
จากตอนนั้นจนตอนนี้ ผมยังคิดถึงแววตาคู่นั้นอยู่เลย ที่เรามองกัน ผมไม่รู้หรอกว่าเขาคิดหรือไม่คิดอะไร อาจจะไม่คิดด้วยซ้ำ แต่ผมมีความรู้สึกว่าอยากรู้จักกับเขาคนนั้น ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่านะครับ 5555+ หวังว่าเขาจะเข้ามาอ่านนะครับ
ปล.ครั้งแรกที่มาตั้งกระทู้เองครับ และคงเป็นครั้งเดียว อาจจะดูงงๆหน่อยนะครับ ขอโทษด้วย