เพิ่งเลิกกับแฟนเหมือนกัน แต่เค้ากำลังจะปิดใจทำยังไงดี ?

สวัสดีครับพี่น้องชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้าเขียนผิดเขียนพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

1.เส้นทางใหม่ที่ไม่เคยรู้จักกับการเดินทางล้วนเต็มไปด้วยประสบการณ์ทางความรู้สึก

เรื่องราวของผมเริ่มด้วยการ ที่ผมเป็น ผู้ชายที่ไม่เอาไหน เจ้าชู้ และ เปลี่ยนแฟนอยู่บ่อยๆ ในช่วง มัธยมปลายถึง ป.ตรี ปี1ครับ
จนมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาในชีวิตผม เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมสามารถคบ แล้วสามารถบอกเลิกได้ง่ายๆ
เพราะ กว่าจะได้เธอคนนี้มาเป็นแฟน ผมต้องพิสูจน์ทุกๆอย่างปรับและเปลี่ยนตัวเอง จาก เคยเป็นคนที่ไม่เอาไหน
จนตอนนี้ผมสามารถ จริงจังกับเธอได้คนเดียว และ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดนอกใจเธอเลยครับ
ผมพิสูจน์ตัวเอง รอให้เธอเปิดใจมา 3 เดือนเต็มๆครับ และ เธอก็เปิดใจจริงๆ ครับ ผมคิดว่า สิ่งที่ผมทำไม่เคยมีค่ามากเท่านั้นมาก่อนเลยครับ
ผมคบกับเธอแบบเปิดเผย ที่บ้านเราทั้งคู่รับรู้ ครับ ทางบ้านเธอรักผมมากครับ เพราะ ทางแม่ของเธอชอบเด็กผู้ชายครับ
บ้านเธอมีพี่น้องสามคนเป็นผู้หญิงล้วนครับ ผมคบกับเธอมา 5 เดือน จนขยับความสัมพันธ์ เข้ามาใกล้จนเหมือนเราเป็นครอบครัวเดียวกันครับ
ผมเข้ามาใช้ชีวิตด้วยกันครับ ตอนเธอเรียน ม.6 ผมเรียนอยู่ ปี2 ครับ เราห่างกัน 2 ปี วันไหนที่ผมมีเรียนเช้า ผมจะขับรถไปส่งเธอที่โรงเรียนครับ
แต่ถ้าวันไหนผมไม่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันเธอจะขึ้นรถนักเรียนไปครับ เราใช้ชีวิตด้วยกันมาตลอดครับ ไม่ว่าจะกินข้าว ซักผ้า
( * บางทีแทบทำให้ทุกอย่างให้ครับ ซักผ้าทุกชิ้น กางเกงในเสื้อใน แม้แต่เปื้อนเมนส์ผมก็ยังทำให้ครับ ไม่มีคำว่ารังเกียจเลย)
( * ตอนที่อยู่ด้วยกันเราไม่เคยมีอะไรแม้แต่สักครั้งเดียวครับเพราะผมสัญญากับแม่เค้าว่าผมจะไม่มีอะไรกันจนกว่าจะเรียนจบและแต่งงานครับ)
จนตอนนี้เธอเข้ามหาลัย ครับ เหมือนเธอมีสังคมใหม่ เพื่อนใหม่ รุ่นพี่ และ อีกหลายๆอย่างอย่างที่เธอไม่เคยเจอครับ
ทำให้เธอเหมือนสนใจแต่กับสิ่งใหม่ๆและความสำคัญของผมเริ่มน้อยลงกว่าเพื่อนของเธอ ก่อนหน้านี้ตอนอยู่มหาลัย
เธอไลน์หาหรือโทรหาโดยไม่มีข้อแม้ใดๆเพราะเราทำความเข้าใจกันก่อนหน้านี้แล้วครับว่า ถ้าเราไกลกัน เราจะทำให้ระยะทางของเราสั้นลงครับ
หมายถึงว่าเราจะโทรคุย Facetime กันครับ มีอยู่ช่วงนึงที่เธอสอบครับ อ่านหนังสือ ตั้งแต่เช้ายันดึก + กับ เธอต้องเรียนด้วยครับ
ทำให้ไม่มีเวลาให้ผมเลยครับ แต่อย่างน้อยความรู้สึกของคนรักกัน ต้องมีให้กันบ้างไม่ใช่หรอครับ ? ไม่ใช่ไม่มีเลย วันล่ะ 1 ชม.ก็ยังดีครับ
แต่เธอก็ไม่สามารถให้ผมได้ ยอมรับเลยตอนนั้นผมงี่เง่ากับเธอมากๆครับ ที่เธอไม่มีเวลาให้ + กับพี่เทค ของเธอจะพาไปเลี้ยงที่ร้านอาหารหลัง ม. ครับ
ผมเป็นคนที่คิดเรื่องนี้มากๆครับ คิดมากสุดๆเหมือนผู้หญิงขี้หึงเลย จนผมคิดว่าคงไม่มีใครรับนิสัยแบบนี้ได้ครับ 555+
ต่อนะครับ ตอนนั้นมันคิดมากแบบสุดๆร้องไห้คนเดียวเพ้อคนเดียวฟุ้งซ่านคนเดียวและใช้ความอดทนผ่านฃ่วงนั้นมาครับ ยอมรับว่างทรมานมากๆครับ
ตอนนี้เธอขอเวลาอยู่กับเพื่อน ขอเวลาส่วนตัว จนไม่มีเวลาให้ผมเลยครับ เธออยู่มหาลัยเป็นเด็กหอ อยู่กับเพื่อน ไปไหนมาไหนกับเพื่อน
ผมยอมรับผมขาดเธอไม่ได้ แต่เธอทำเหมือนเธอขาดผมได้ ผมเศร้าซึม ร้องไห้อยู่เป็นอาทิตย์ครับ จนผมตัดสินใจบอกเลิกกับเธอครับ
เธอเข้าใจในสิ่งที่ผมขอเลิกเพราะอะไร ผมมอยากให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมอยากให้มาใส่ใจกันมากๆเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมยิ่งพูดกับเธอ
เหมือนเราต้องทะเลาะกันทุกครั้งครับ ผมเลยตัดสินใจอกอมาซะดีกว่า และ เริ่มเดินทางของผมใหม่อีกครั้งนึง


2.การเริ่มเดินทางครั้งใหม่

ครับการเริ่มเปิดใจให้ใครทุกครั้งมีความเสี่ยงครับ ผมได้คุยกับน้องคนนึง ที่มีเหตุการณ์เช่นเดียวกันกับผมครับ
แต่ของน้องเค่าไม่หนักเท่าผมครับ เหตุการณ์ประมาณว่า
"แฟนน้องไม่สนใจ ขับบิ๊กไบค์ สนใจแต่รถ บอกแต่คำว่ารัก โดยที่ไม่แสดงว่ารัก พูดแต่คำว่าขอโทษ โดยที่ไม่ทำให้รู้สึกดีขึ้น"
ประมาณนี้ครับ เราต่างคนต่างปลอบใจซึ่งกันและกันมาตลอด เราคุยกันผ่านไลน์ มีโทรหากัน แค่ครั้งเดียวครับ
น้องเค้าเป็นคนน่ารักครับ ผมรู้จักกับน้องมา 4 ปีแต่ไม่เคยคุยกันลึกๆ และ เยอะๆเหมือนครั้งนี้ครับ
คุยกันจนบางครั้งมันทำให้ผมลืมความเศร้านี้ไปเลยครับ และ รอยยิ้มของน้องคนนี้เค้าทำให้ผมยิ้มได้โดยที่เธอไม่ต้องทำอะไรเลยครับ
เธอเพิ่งเลิกกับแฟนเหมือนกัน วันเดียวกันกับผม แต่คนละเวลาครับ ผมเลิกเช้า น้องเค้าเลิกกับแฟนตอนเย็นครับ
ตอนนี้น้องเค้ากินอะไรไม่ลงเลยครับ อยากโทรไปหาก็เกรงใจ กลัวโดนว่าเหมือนกันครับ
น้องเค้าบอกจะปิดใจแล้วครับ น้องเค้าไม่อยากมีแฟนแล้วครับ

โจทย์  : อยากถามเพื่อนๆ ว่า ผมต้องทำยังไงดีที่จะให้เค้าหันมามองผมบ้างครับ ??

ปล.แท็กผิดห้องก็ขอโทษด้วยนะครับ