สวัสดีพี่ๆน้องๆมิตรรักแฟนเพจพันทิพทุกคนค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนน่ะค่ะว่าเรื่องนี้มิใช่เรื่องแต่ง แต่เป็นเรื่องเรื่องจริง 10000 % บุคคลในเรื่องหรือสถานการณ์ในเรื่องคือเรื่องจริง และกระทู้นี้เปนกระทู้แรกของเรา ส่วนมากอ่านแต่ของคนอื่น แล้วนึกถึงเรื่องตัวเอง เลยอยากจะนำมาแชร์ไว้เปนประสบการณ์น่ะค่ะ (ขอแค่กำลังใจดีๆน่ะค่ะ อย่าซ้ำเติมหรือด่าเราเลย เพราะที่เจอมานี่ก็หนักหนาพอควรแล้วค่ะ) ขอบคุนทุกๆคนล่วงหน้าค่ะ
เจ้าของกระทู้อายุ 19 ปีค่ะ ณ ตอนนี้น่ะค่ะ แต่คนที่รู้จักบอกเลยว่าความคิดความอ่านเราเหมือนคนมีอายุประมาน30 เราเปนลูกคนสุดท้อง ฐานะที่บ้านค่อนข้างยากจนเราต่อสู้กับเงินทำแต่งานตั้งแต่ยังเล็กๆ จบม.6มาก็ไม่ได้เรียนต่อน่ะค่ะ เพราะพ่อแม่ส่งไม่ไหวเลยได้ทำงานประจำตั้งแต่ตอนนั้น ด้วยความที่เราเปนคนรักการเรียน ช่วยเหลือพ่อแม่มาตลอด ทำงานตั้งแต่เล็กๆ ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง คนรู้จักคนใกล้ชิดหรือคนใหญ่คนโตเลยเอ็นดู ฝากเราเข้าทำงานในที่สบายๆ มีหน้ามีตาในสังคม ตอนนั้นแฮปปี้มากค่ะ มีแต่คนเยินยอ ไปไหนมีแต่คนชม คือเราก็รู้สึกดีน่ะ ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย กลับมาก็ทำงานทำของขายช่วยพ่อแม่ไปด้วย เราทำงานจันทร์-ศุกร์ เสา-อาทิต เราก็ไปเรียนหนังสือต่อเพื่ออยากได้ใบปริญญา ชีวิตก็ดำเนินแบบนั้นมาเรื่อยๆมีความสุขดีค่ะ งานใกล้บ้าน แต่เงินเดือนแค่ 4000 ตอนนั้นค่าใช้จ่ายไม่พอแน่นอนค่ะ เพราะเราเลี้ยงพ่อแม่ด้วย ที่ทำงานก็เริ่มตะกุกตะกัก บอกนิดนึงน่ะค่ะเจ้าของกระทู้หน้าตาพอใช้ได้ค่ะ เปนดาวมหาลัย เปนนางงามเดินสาย พูดเก่ง ยิ้มง่าย ติดตลกด้วยค่ะ เอาง่ายๆเปนคนอัธยาศัยดีค่ะ (อันนี้คนรอบข้างบอกมาน่ะค่ะ) เพื่อนรอบงานอิจฉาค่ะ เริ่มมีปัญหา เลยเริ่มหางานใหม่
ตอนทำงานที่แรกเรามีแฟนแล้วน่ะค่ะแก่กว่าเราประมาน 5 ปี ตอนนั้นเราอายุ 17 ปี เค้าคบเราเพราะเรามีความคิดเปนผู้ใหญ่แล้วค่ะ ตอนคบก็มีความสุขดีค่ะ มีทะเลาะกันบ้าง ด้วยความที่เค้าเปนคนเอาแต่ใจ อารมณ์ร้อน เราเลยไม่สเป็กเท่าไหร อีกอย่างที่บ้านเค้าขี้เหนียวด้วย แต่พ่อแม่เค้าชอบเรามากกะจะมาขอเราตั้งไว้แล้ว แต่เราปฎิเสธเพราะยังเดกมาก และอีกอย่างยังอยากอยู่เลี้ยงดูพ่อแม่ด้วย เรื่องกำลังจะเข้มข้นค่ะ เรากำลังจะเปลี่ยนที่ทำงานใหม่เพราะไปเจอที่ที่คิดว่าดีกว่า เงินน่าจะดีกว่าและสบายกว่า เราได้ไปรู้จักกับพี่คนนึงแกเปนเจ้าของธุรกิจเราชอบไปเดินซื้อของร้านแก แกชอบชวนคุยชวนโม้เพราะเราเปนคนคุยเก่ง เลยชักชวนมาทำงานด้วยกัน เรากลับไปคิดกับพ่อแม่ ตัดสินใจนานหน่อยเพราะที่ทำงานใหม่อยู่ไกลบ้านไม่อยากห่างพ่อแม่ แต่ด้วยข้อเสนอที่พี่เค้าเสนอมาทำให้น่าสนใจจริงๆค่ะ ทั้งเงินเดือน การทำงาน ที่อยู่ โบนัส มันล่อตา ล่อใจมากๆๆ ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเก่าเลยค่ะ
เราเปลี่ยนงานใหม่แล้วค่ะเริ่มฝึกงานกับพี่เจ้าของร้าน เราขอเรียกแกว่าพี่เอน่ะค่ะ พี่เอนิสัยดีมาก ใจดีมาก ทุ่มสุดๆ แกจะเปนแบบนี้กับลูกน้องทุกคนน่ะค่ะ ตอนฝึกงานพี่เอไปรับไปส่งตลอด ไม่มีค่าใช้จ่ายเลย แอบมีเงินให้ใช้ด้วย แกรู้ค่ะว่าที่บ้านหนูลำบากมาก แกเลยเอ็นดูเรามาก ของกิน ของใช้แทบจะไม่ต้องซื้อเลยตอนไปอยู่ที่ทำงานใหม่ ตอนนั้นมีความสุขมากค่ะเราเริ่มงานใหม่ตอนอายุ 18 ปีค่ะ(ทำงานที่เก่า 1 ปีกว่าค่ะ) กับแฟนตอนนั้นเริ่มทุลักทุเล ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลย ตอนนั้นเราหาเรื่องแต่จะเลิกอย่างเดียว เพราะกำลังมีความสุขกับงานใหม่ กับเงินด้วย เริ่มขอห่าง หาเรื่องทะเลาะ ขู่เค้าไว้สาระพัด ณ ตอนนั้นเราก็แอบมีกิ๊กน่ะค่ะ ลืมบอกไปคบซ้อนกับเค้ามาได้พักใหญ่แล้ว หาเรื่องกันไปมาจนห่างๆๆๆๆ จนไม่มีความชัดเจน จนเลิกติดต่อไปเลยค่ะ อ้อ.... ขอแทรกอีกเรื่องนึงน่ะค่ะ เรามีแฟนตอน ม.5 คบกันมาประมานครึ่งปีแล้วมาคบซ้อนอีกคนคือคนที่เราเริ่มทำงานอ่าค่ะ แล้วเค้าจับได้ เราก็ใช้มุขประมานว่าเค้ามาชอบแต่เราไม่สนใจ ให้ผู้ชายเค้าโทรไปคุยกันคือเตี้ยมฝั่งกิ๊กว่าช่วยเราหน่อย เราอยากเลิกกับคนนี้แล้ว แต่ให้ช่วยคุยประมานว่าเค้าแค่มาชอบแต่เราไม่สน เราทำกับแบบนี้ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต จนมาถึงคนนี้ค่ะ คนที่3 (คนที่1 ตอนเรียน คนที่2ตอนทำงาน คนที่3 ตอนย้ายที่ทำงาน) ห้ามงงน่ะค่ะ ห้ามเอาแบบอย่างด้วย รู้ตัวว่าตัวเองเลวมาก ทิ้งผู้ชายมาทุกคนเพื่อหาคนที่ดีกว่า แต่เรื่องมันไม่ราบรื่นแบบนั้นค่ะ เราเลิกกับแฟนคนที่ 2 ไปเพราะอยากจะคบใหม่กับคนที่3 เพราะดูท่าเค้าจะโอเคกว่า ความรักเริ่มแฮปปี้ค่ะ ที่ทำงานก็แฮปปี้ พี่เอเจ้าของที่ทำงานก็ดีกับเราใจหาย เอออ พี่เอแต่งงานแล้วน่ะค่ะ แฟนพี่เอสวยมากกกกก เราเองชิดซ้ายค่ะ เหตุการณืปกติค่ะ จนมาถึงวันนึง วันที่เราคิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้น
เด๋วมาต่อน่ะค่ะ พักแปป พิมในมือถือมันรวนบ้าง ช้าบ้าง ขอมาพิมต่อในคอมน่ะค่ะ อีกไม่นานค่ะ
ความรัก เงินตรา แบบไม่รู้จักพอ(18+)
เจ้าของกระทู้อายุ 19 ปีค่ะ ณ ตอนนี้น่ะค่ะ แต่คนที่รู้จักบอกเลยว่าความคิดความอ่านเราเหมือนคนมีอายุประมาน30 เราเปนลูกคนสุดท้อง ฐานะที่บ้านค่อนข้างยากจนเราต่อสู้กับเงินทำแต่งานตั้งแต่ยังเล็กๆ จบม.6มาก็ไม่ได้เรียนต่อน่ะค่ะ เพราะพ่อแม่ส่งไม่ไหวเลยได้ทำงานประจำตั้งแต่ตอนนั้น ด้วยความที่เราเปนคนรักการเรียน ช่วยเหลือพ่อแม่มาตลอด ทำงานตั้งแต่เล็กๆ ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง คนรู้จักคนใกล้ชิดหรือคนใหญ่คนโตเลยเอ็นดู ฝากเราเข้าทำงานในที่สบายๆ มีหน้ามีตาในสังคม ตอนนั้นแฮปปี้มากค่ะ มีแต่คนเยินยอ ไปไหนมีแต่คนชม คือเราก็รู้สึกดีน่ะ ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย กลับมาก็ทำงานทำของขายช่วยพ่อแม่ไปด้วย เราทำงานจันทร์-ศุกร์ เสา-อาทิต เราก็ไปเรียนหนังสือต่อเพื่ออยากได้ใบปริญญา ชีวิตก็ดำเนินแบบนั้นมาเรื่อยๆมีความสุขดีค่ะ งานใกล้บ้าน แต่เงินเดือนแค่ 4000 ตอนนั้นค่าใช้จ่ายไม่พอแน่นอนค่ะ เพราะเราเลี้ยงพ่อแม่ด้วย ที่ทำงานก็เริ่มตะกุกตะกัก บอกนิดนึงน่ะค่ะเจ้าของกระทู้หน้าตาพอใช้ได้ค่ะ เปนดาวมหาลัย เปนนางงามเดินสาย พูดเก่ง ยิ้มง่าย ติดตลกด้วยค่ะ เอาง่ายๆเปนคนอัธยาศัยดีค่ะ (อันนี้คนรอบข้างบอกมาน่ะค่ะ) เพื่อนรอบงานอิจฉาค่ะ เริ่มมีปัญหา เลยเริ่มหางานใหม่
ตอนทำงานที่แรกเรามีแฟนแล้วน่ะค่ะแก่กว่าเราประมาน 5 ปี ตอนนั้นเราอายุ 17 ปี เค้าคบเราเพราะเรามีความคิดเปนผู้ใหญ่แล้วค่ะ ตอนคบก็มีความสุขดีค่ะ มีทะเลาะกันบ้าง ด้วยความที่เค้าเปนคนเอาแต่ใจ อารมณ์ร้อน เราเลยไม่สเป็กเท่าไหร อีกอย่างที่บ้านเค้าขี้เหนียวด้วย แต่พ่อแม่เค้าชอบเรามากกะจะมาขอเราตั้งไว้แล้ว แต่เราปฎิเสธเพราะยังเดกมาก และอีกอย่างยังอยากอยู่เลี้ยงดูพ่อแม่ด้วย เรื่องกำลังจะเข้มข้นค่ะ เรากำลังจะเปลี่ยนที่ทำงานใหม่เพราะไปเจอที่ที่คิดว่าดีกว่า เงินน่าจะดีกว่าและสบายกว่า เราได้ไปรู้จักกับพี่คนนึงแกเปนเจ้าของธุรกิจเราชอบไปเดินซื้อของร้านแก แกชอบชวนคุยชวนโม้เพราะเราเปนคนคุยเก่ง เลยชักชวนมาทำงานด้วยกัน เรากลับไปคิดกับพ่อแม่ ตัดสินใจนานหน่อยเพราะที่ทำงานใหม่อยู่ไกลบ้านไม่อยากห่างพ่อแม่ แต่ด้วยข้อเสนอที่พี่เค้าเสนอมาทำให้น่าสนใจจริงๆค่ะ ทั้งเงินเดือน การทำงาน ที่อยู่ โบนัส มันล่อตา ล่อใจมากๆๆ ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเก่าเลยค่ะ
เราเปลี่ยนงานใหม่แล้วค่ะเริ่มฝึกงานกับพี่เจ้าของร้าน เราขอเรียกแกว่าพี่เอน่ะค่ะ พี่เอนิสัยดีมาก ใจดีมาก ทุ่มสุดๆ แกจะเปนแบบนี้กับลูกน้องทุกคนน่ะค่ะ ตอนฝึกงานพี่เอไปรับไปส่งตลอด ไม่มีค่าใช้จ่ายเลย แอบมีเงินให้ใช้ด้วย แกรู้ค่ะว่าที่บ้านหนูลำบากมาก แกเลยเอ็นดูเรามาก ของกิน ของใช้แทบจะไม่ต้องซื้อเลยตอนไปอยู่ที่ทำงานใหม่ ตอนนั้นมีความสุขมากค่ะเราเริ่มงานใหม่ตอนอายุ 18 ปีค่ะ(ทำงานที่เก่า 1 ปีกว่าค่ะ) กับแฟนตอนนั้นเริ่มทุลักทุเล ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลย ตอนนั้นเราหาเรื่องแต่จะเลิกอย่างเดียว เพราะกำลังมีความสุขกับงานใหม่ กับเงินด้วย เริ่มขอห่าง หาเรื่องทะเลาะ ขู่เค้าไว้สาระพัด ณ ตอนนั้นเราก็แอบมีกิ๊กน่ะค่ะ ลืมบอกไปคบซ้อนกับเค้ามาได้พักใหญ่แล้ว หาเรื่องกันไปมาจนห่างๆๆๆๆ จนไม่มีความชัดเจน จนเลิกติดต่อไปเลยค่ะ อ้อ.... ขอแทรกอีกเรื่องนึงน่ะค่ะ เรามีแฟนตอน ม.5 คบกันมาประมานครึ่งปีแล้วมาคบซ้อนอีกคนคือคนที่เราเริ่มทำงานอ่าค่ะ แล้วเค้าจับได้ เราก็ใช้มุขประมานว่าเค้ามาชอบแต่เราไม่สนใจ ให้ผู้ชายเค้าโทรไปคุยกันคือเตี้ยมฝั่งกิ๊กว่าช่วยเราหน่อย เราอยากเลิกกับคนนี้แล้ว แต่ให้ช่วยคุยประมานว่าเค้าแค่มาชอบแต่เราไม่สน เราทำกับแบบนี้ทุกคนที่เข้ามาในชีวิต จนมาถึงคนนี้ค่ะ คนที่3 (คนที่1 ตอนเรียน คนที่2ตอนทำงาน คนที่3 ตอนย้ายที่ทำงาน) ห้ามงงน่ะค่ะ ห้ามเอาแบบอย่างด้วย รู้ตัวว่าตัวเองเลวมาก ทิ้งผู้ชายมาทุกคนเพื่อหาคนที่ดีกว่า แต่เรื่องมันไม่ราบรื่นแบบนั้นค่ะ เราเลิกกับแฟนคนที่ 2 ไปเพราะอยากจะคบใหม่กับคนที่3 เพราะดูท่าเค้าจะโอเคกว่า ความรักเริ่มแฮปปี้ค่ะ ที่ทำงานก็แฮปปี้ พี่เอเจ้าของที่ทำงานก็ดีกับเราใจหาย เอออ พี่เอแต่งงานแล้วน่ะค่ะ แฟนพี่เอสวยมากกกกก เราเองชิดซ้ายค่ะ เหตุการณืปกติค่ะ จนมาถึงวันนึง วันที่เราคิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้น
เด๋วมาต่อน่ะค่ะ พักแปป พิมในมือถือมันรวนบ้าง ช้าบ้าง ขอมาพิมต่อในคอมน่ะค่ะ อีกไม่นานค่ะ