สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปนะค่ะ กระทู้อาจทางการไปนิดเพิ่งหัดเขียนครั้งแรก ขออภัยล่วงหน้านะค่ะ
เรื่องที่จะเล่ามันเกิดขึ้นจาก "ความรู้สึกแรก ของการพบกัน เจอกัน รู้จักกัน และเริ่มชอบกัน"
วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่เราเรียนเสร็จพอดี เราได้รู้จักกับผูหญิงกับผู้ชายคู่1 แต่เขา2คนเป็นเพื่อนกันน้ะค่ะ (ขอบอกนามสมมุติ)
หวัดดีเราชื่อ พุญ ชื่อเพลง พุชาย ชื่อ ตั้ม ส่วนเราชื่อ ฟ้า น้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ หลังจากวันนั้นเยนวันนั้นเราจะต้องไปห้างแห่งหนึ่ง เราจึงไปกับตั้ม และเจอเพื่อนตั้ม ชื่ออาทิตย์ เราก็ได้นั่งรถไปด้วยกัน และแว่ะทานข้าวที่ห้างนั้น ตั้มกับอาทิดก็ได้เดินมาส่งเราไปดูหนังกับแฟนเราและเขาก็เจอกะแฟนเราด้วย ตอนแรกเขาถามเราว่ามีแฟนไหม ? เราบอกมี คบกันมา2-3 ปีล้ะ พอเดินมาถึงส่งเราเสร็จเขาก็ได้เดินจากไป
ณ วันเวลาหนึ่งก็ได้มาถึง รู้สึกว่าวันนั้นจะเป็นวันอังคาร เราเรียนพร้อมกับตั้ม พอเรียนเสร็จก็ได้ไปทานข้าวแก๊งค์เดียวกันกับเราเพราะตั้มเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งแต่กวนตีนเก่งเป็นเลิศ วันนั้นพอทานข้าวเสร็จเราก็ชวนตั้มไปห้องสมุด แต่เรากะจะไปรอบูมรับน้องแต่ตั้มต้องไปเรียนต่อเลยมายุห้องสมุดกับเรา วันนั้นเราไม่รู้เลยว่าความรู้สึกของเราจะหวั่นไหวหรือเปลี่ยนไป เพราะเหตุการณ์ที่เราจะเล่ามันทำเราหวั่นไหวจนถึงวันนี้ วันนั้นเพื่อนเราอยู่กันครบเลย เรากะตั้มก็นั่งข้างกัน ในขณะที่เราฟังเพลงอยู่นั้นตั้มก้ถอดหูฟังจากหูของเราข้างหนึ่งใส่ไว้ที่หูของตั้มและฟังเพลงด้วยกัน วันนั้นเราไม่รู้เลยว่าควรทำตัวแบบไหน เพราะเพื่อนเรามันเห็นและล้อเราจนเขิลอายไปหมดแต่ก็ยังไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองเลย
จนพอมาถึง ณ วันๆหนึ่งที่ฟินกว่าเดิม วันนั้นเป็นวันอังคารเราจำได้เลยเพราะเรียนคอมเส็ดไปทานข้าวกะตั้มเพราะมีเรียนเจอกันวันนั้นทานข้าวเส็ดก็เลยชวนเพลงกับตั้มไปห้องดนตรีไปร้องเพลงกันเล่นดนตรีด้วยกัน วันนั้นตั้มคว้ากีต้าร์มาและนั่งเล่นร้องเพลงกับกลุ่มเราแต่เพื่อนเราก็บอก ฟ้าร้องดิ เดะให้ตั้มดีดกีต้าร์ให้ ไอเราก็ไม่ได้คิดอะไรก้ร้องๆไปจนถึง 2 เพลงหลัง เพลง อากาศ ป้าง เรานั่งร้องกันไปตั้มขณะดีดกีต้าร์ก็เงยหน้ามาสบตาเราพอดี เราก็เขิล และอีคุณเพื่อนตัวดีก็ อยากจะฟังเพลง ทำอะไรสักอย่าง ป้าง ว๊อนให้เราร้องให้ฟังจนได้ เราร้องไปยิ้มไปตั้มก็เขิลดีดผิดๆถูกๆ แอบสบตาแอบมองกันตลอดเลย เราแอบมองตั้ม แต่เราไม่รู้ว่าตั้มมองเรา แต่อีคุณเพื่อนตัวดีมันก็ดันเห็นและมาเม้าท์กับเราวันนั้นเราทั้งเขิลทั้งอาย ถามแต่คำถามเดิมๆ ว่าจริงหรอ จริงดิ ? ให้พวกมันพูดแต่คำตอบเดิมๆที่เราฟังแล้วก้เขิล .. จนเพลงพูดว่าอย่างกับแฟนกันเลย น่ารักมุ้งมิ้งทั้งคู่เลย เราก็ได้แต่บอกปัดบ้าหรอตั้มมันไม่เอาเค้าหรอกเพลงคิดมากหน่าาา
วันนั้นเป็นวันพุธ เรียนเสร็จเราก็ได้เดินออกมากะเพลงและตั้มก็รอเพลงอยู่หน้าห้อง เพื่อนตัวดีเราก็ถามตั้มว่ารอใครหรอตั้ม เพื่อนเราบอกว่าตั้มมองมาทางและพูดกะเพื่อนเราว่า "กูไม่ได้รอมิงล้ะกัน" ตั้มก้มองตามเรามาตลอดมันก็แซวจนเดินมาถึงบันไดและก็เตรียมแยกกันไปเรียน
แต่พอหลังจากนั้น ตั้มก็เริ่มจะหายไปจากการมองเห็นของเรา และเราก็เขิลเวลามองหรือจะคุยกับตั้มเราจึงเลือกคุยกับเพลง ตั้มจึงพูดกับเราว่า "คุยกับตั้มมั้งก็ได้ตั้มไม่กัดหรอก" แต่อยากตะโกนไปเลยว่าอายทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าแกน้ะอิตั้ม
.
.
.
.
.
.
วันที่ตั้มหายไปจากเราจริงๆมันก็เริ่มมาถึง วันที่เพลงหายไปก็มาถึง เพราะเพลงดันไปได้อีกมหาลัย1 จึงต้องย้ายไปนั้นเอง พอเพลงหายไปตั้มก็หายไปเช่นกัน เรายอมรับน้ะ ว่าตอนนั้นเรารู้สึกว่าชอบตั้มจริงๆ ใครพูดว่าตั้มทำอะไรอยู่ที่ไหนเราก็แทบอยากจะเดินไปถามว่าจะหายไปทำไม แต่เราไม่สามารถทำได้เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะเรามีแฟนเราอยู่แล้วไง เราแอบนอกใจแฟนอยู่ในใจแบบเงียบๆ และชอบตั้มโดยที่ตั้มไม่รู้ด้วยซ้ำ เอาง่ายๆเราแอบชอบข้างเดียวในความคิดนะ เพราะเราไม่กล้าจะทำให้แฟนเราเสียใจเรา เราก็แต่ได้เก็บเงียบ และระบายกับเพื่อนเป็นครั้งคราวว่า "ทำไมกุไม่เจอตั้มให้เร็วกว่านี้ ทำไมตั้มมันต้องทำเป็นเมินหรือไม่สนใจกุขนาดนี้เพราะอะไรว้ะ สิ่งที่เก้บเงียบกับตัวเองระเบิด บู้มมมม ระเบิดทั้งความรู้สึกและน้ำตาเลย"
พอเรามานั่งคิดทบทวนจริงๆเรารู้สึกว่าเราทำผิดกับแฟนเราแม้จะในใจก็ตาม เราจึงพยายามเลิกคิดเพ้อถึงตั้ม ความพยายามทั้งหมดหายไปเพียงแค่คำพูดไม่กี่คำ ความพยายามที่จะลืมจะไม่คิดก็กลับมาทำร้ายเรา พูดไม่ออกบอกใครไม่ได้ เราได้แต่คิดเก็บช่วงเวลาดีๆ ช่วงเวลาที่เราคิดถึงสิ่งที่ตั้มทำให้เราก็ดีพอแล้วสำหรับเรา เราบอกกับตัวเองว่าถ้าเรียนจบแล้วล้ะเรายังชอบตั้มอยู่เราจะบอกตั้มไม่ว่าเราจะคบแฟนคนนี้หรือไม่คบก็ตามอย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่าความชอบที่แท้จริงจะเป็นยังไง เราไม่อยากทำร้ายแฟนเรา และยังไม่อยากทำลายมิตรภาพของเราที่มีกับตั้มด้วย
**เราอาจจะเลวในสายตาคนอ่านกระทู้นี้แต่เราแค่อยากระบายสิ่งที่เราเก็บมาหลายเดือนแล้วเหมือนกัน เราหวังถ้าวันนึงตั้มเข้ามาเองคงจำเรื่องราวเหล่านี้ได้และนึกถึงเราได้เช่นกัน #นี้เป็นเนื้อเรื่องเพียงบางส่วนเท่านั้นที่สามารถเปิดเผยให้ตั้มรู้ตัวคนชอบน้อยที่สุด !!!
นี้เป็นเพลงที่เราฟังขณะเขียนกระทู้นี้ขึ้นมานะ
http://youtu.be/pr1NfGkBfZ8
#การพิมอาจวัยรุ่นไปหน่อยนะ อิอิ
ความรู้สึกแรก
เรื่องที่จะเล่ามันเกิดขึ้นจาก "ความรู้สึกแรก ของการพบกัน เจอกัน รู้จักกัน และเริ่มชอบกัน"
วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่เราเรียนเสร็จพอดี เราได้รู้จักกับผูหญิงกับผู้ชายคู่1 แต่เขา2คนเป็นเพื่อนกันน้ะค่ะ (ขอบอกนามสมมุติ)
หวัดดีเราชื่อ พุญ ชื่อเพลง พุชาย ชื่อ ตั้ม ส่วนเราชื่อ ฟ้า น้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ หลังจากวันนั้นเยนวันนั้นเราจะต้องไปห้างแห่งหนึ่ง เราจึงไปกับตั้ม และเจอเพื่อนตั้ม ชื่ออาทิตย์ เราก็ได้นั่งรถไปด้วยกัน และแว่ะทานข้าวที่ห้างนั้น ตั้มกับอาทิดก็ได้เดินมาส่งเราไปดูหนังกับแฟนเราและเขาก็เจอกะแฟนเราด้วย ตอนแรกเขาถามเราว่ามีแฟนไหม ? เราบอกมี คบกันมา2-3 ปีล้ะ พอเดินมาถึงส่งเราเสร็จเขาก็ได้เดินจากไป
ณ วันเวลาหนึ่งก็ได้มาถึง รู้สึกว่าวันนั้นจะเป็นวันอังคาร เราเรียนพร้อมกับตั้ม พอเรียนเสร็จก็ได้ไปทานข้าวแก๊งค์เดียวกันกับเราเพราะตั้มเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งแต่กวนตีนเก่งเป็นเลิศ วันนั้นพอทานข้าวเสร็จเราก็ชวนตั้มไปห้องสมุด แต่เรากะจะไปรอบูมรับน้องแต่ตั้มต้องไปเรียนต่อเลยมายุห้องสมุดกับเรา วันนั้นเราไม่รู้เลยว่าความรู้สึกของเราจะหวั่นไหวหรือเปลี่ยนไป เพราะเหตุการณ์ที่เราจะเล่ามันทำเราหวั่นไหวจนถึงวันนี้ วันนั้นเพื่อนเราอยู่กันครบเลย เรากะตั้มก็นั่งข้างกัน ในขณะที่เราฟังเพลงอยู่นั้นตั้มก้ถอดหูฟังจากหูของเราข้างหนึ่งใส่ไว้ที่หูของตั้มและฟังเพลงด้วยกัน วันนั้นเราไม่รู้เลยว่าควรทำตัวแบบไหน เพราะเพื่อนเรามันเห็นและล้อเราจนเขิลอายไปหมดแต่ก็ยังไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองเลย
จนพอมาถึง ณ วันๆหนึ่งที่ฟินกว่าเดิม วันนั้นเป็นวันอังคารเราจำได้เลยเพราะเรียนคอมเส็ดไปทานข้าวกะตั้มเพราะมีเรียนเจอกันวันนั้นทานข้าวเส็ดก็เลยชวนเพลงกับตั้มไปห้องดนตรีไปร้องเพลงกันเล่นดนตรีด้วยกัน วันนั้นตั้มคว้ากีต้าร์มาและนั่งเล่นร้องเพลงกับกลุ่มเราแต่เพื่อนเราก็บอก ฟ้าร้องดิ เดะให้ตั้มดีดกีต้าร์ให้ ไอเราก็ไม่ได้คิดอะไรก้ร้องๆไปจนถึง 2 เพลงหลัง เพลง อากาศ ป้าง เรานั่งร้องกันไปตั้มขณะดีดกีต้าร์ก็เงยหน้ามาสบตาเราพอดี เราก็เขิล และอีคุณเพื่อนตัวดีก็ อยากจะฟังเพลง ทำอะไรสักอย่าง ป้าง ว๊อนให้เราร้องให้ฟังจนได้ เราร้องไปยิ้มไปตั้มก็เขิลดีดผิดๆถูกๆ แอบสบตาแอบมองกันตลอดเลย เราแอบมองตั้ม แต่เราไม่รู้ว่าตั้มมองเรา แต่อีคุณเพื่อนตัวดีมันก็ดันเห็นและมาเม้าท์กับเราวันนั้นเราทั้งเขิลทั้งอาย ถามแต่คำถามเดิมๆ ว่าจริงหรอ จริงดิ ? ให้พวกมันพูดแต่คำตอบเดิมๆที่เราฟังแล้วก้เขิล .. จนเพลงพูดว่าอย่างกับแฟนกันเลย น่ารักมุ้งมิ้งทั้งคู่เลย เราก็ได้แต่บอกปัดบ้าหรอตั้มมันไม่เอาเค้าหรอกเพลงคิดมากหน่าาา
วันนั้นเป็นวันพุธ เรียนเสร็จเราก็ได้เดินออกมากะเพลงและตั้มก็รอเพลงอยู่หน้าห้อง เพื่อนตัวดีเราก็ถามตั้มว่ารอใครหรอตั้ม เพื่อนเราบอกว่าตั้มมองมาทางและพูดกะเพื่อนเราว่า "กูไม่ได้รอมิงล้ะกัน" ตั้มก้มองตามเรามาตลอดมันก็แซวจนเดินมาถึงบันไดและก็เตรียมแยกกันไปเรียน
แต่พอหลังจากนั้น ตั้มก็เริ่มจะหายไปจากการมองเห็นของเรา และเราก็เขิลเวลามองหรือจะคุยกับตั้มเราจึงเลือกคุยกับเพลง ตั้มจึงพูดกับเราว่า "คุยกับตั้มมั้งก็ได้ตั้มไม่กัดหรอก" แต่อยากตะโกนไปเลยว่าอายทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าแกน้ะอิตั้ม
.
.
.
.
.
.
วันที่ตั้มหายไปจากเราจริงๆมันก็เริ่มมาถึง วันที่เพลงหายไปก็มาถึง เพราะเพลงดันไปได้อีกมหาลัย1 จึงต้องย้ายไปนั้นเอง พอเพลงหายไปตั้มก็หายไปเช่นกัน เรายอมรับน้ะ ว่าตอนนั้นเรารู้สึกว่าชอบตั้มจริงๆ ใครพูดว่าตั้มทำอะไรอยู่ที่ไหนเราก็แทบอยากจะเดินไปถามว่าจะหายไปทำไม แต่เราไม่สามารถทำได้เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะเรามีแฟนเราอยู่แล้วไง เราแอบนอกใจแฟนอยู่ในใจแบบเงียบๆ และชอบตั้มโดยที่ตั้มไม่รู้ด้วยซ้ำ เอาง่ายๆเราแอบชอบข้างเดียวในความคิดนะ เพราะเราไม่กล้าจะทำให้แฟนเราเสียใจเรา เราก็แต่ได้เก็บเงียบ และระบายกับเพื่อนเป็นครั้งคราวว่า "ทำไมกุไม่เจอตั้มให้เร็วกว่านี้ ทำไมตั้มมันต้องทำเป็นเมินหรือไม่สนใจกุขนาดนี้เพราะอะไรว้ะ สิ่งที่เก้บเงียบกับตัวเองระเบิด บู้มมมม ระเบิดทั้งความรู้สึกและน้ำตาเลย"
พอเรามานั่งคิดทบทวนจริงๆเรารู้สึกว่าเราทำผิดกับแฟนเราแม้จะในใจก็ตาม เราจึงพยายามเลิกคิดเพ้อถึงตั้ม ความพยายามทั้งหมดหายไปเพียงแค่คำพูดไม่กี่คำ ความพยายามที่จะลืมจะไม่คิดก็กลับมาทำร้ายเรา พูดไม่ออกบอกใครไม่ได้ เราได้แต่คิดเก็บช่วงเวลาดีๆ ช่วงเวลาที่เราคิดถึงสิ่งที่ตั้มทำให้เราก็ดีพอแล้วสำหรับเรา เราบอกกับตัวเองว่าถ้าเรียนจบแล้วล้ะเรายังชอบตั้มอยู่เราจะบอกตั้มไม่ว่าเราจะคบแฟนคนนี้หรือไม่คบก็ตามอย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่าความชอบที่แท้จริงจะเป็นยังไง เราไม่อยากทำร้ายแฟนเรา และยังไม่อยากทำลายมิตรภาพของเราที่มีกับตั้มด้วย
**เราอาจจะเลวในสายตาคนอ่านกระทู้นี้แต่เราแค่อยากระบายสิ่งที่เราเก็บมาหลายเดือนแล้วเหมือนกัน เราหวังถ้าวันนึงตั้มเข้ามาเองคงจำเรื่องราวเหล่านี้ได้และนึกถึงเราได้เช่นกัน #นี้เป็นเนื้อเรื่องเพียงบางส่วนเท่านั้นที่สามารถเปิดเผยให้ตั้มรู้ตัวคนชอบน้อยที่สุด !!!
นี้เป็นเพลงที่เราฟังขณะเขียนกระทู้นี้ขึ้นมานะ http://youtu.be/pr1NfGkBfZ8
#การพิมอาจวัยรุ่นไปหน่อยนะ อิอิ