Part 1
สวัสดีทุกคนจ้า ขอไม่พร่ำเพ้อนานนะคะ เล่าเลยละกัน เราเป็นผู้หญิงไม่ถึงกับสวยมาก แต่ก็มีคนมาจีบอยู่เรื่อยๆ หุ่นไม่เซ็กซี่เลย อวบๆ5555 แต่เราสูง สีผิวกลางๆถึงขาว เรื่องนี้เกิดในห้องเรียนค่ะ วิชานี้คนในห้องจะไม่ค่อยเยอะ ตามประสาผู้หญิงเราก็จะมองๆนะว่าใครหล่อสุดในห้อง (หนูเปล่าแรดนะ) แต่มันไม่มีอะ -_- พอดูได้บ้างก็มีอยู่คนนึง ในใจคิดแค่นี้จริงๆ ต่อมามีโอกาสได้คุยกับคนๆนี้ สมมติให้ชื่อ “T” แต่ไม่นานก็มีเรื่องให้ต้องเลิกคุย แต่ไม่เป็นไรชั้นไม่ชอบ ชั้นไม่สนหรอก โอ้ใจหน๋อใจ....หลังจากนั้นได้มาวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเองดู เอ่อออ...ตูปากไม่ตรงกับใจซะงั้น รู้สึกเป็นเอามากเวลาไม่ได้คุย แล้วก็แอบเจ็บจี๊ดๆที่ใจ คืองี้ค่ะ ส่วนใหญ่จะได้ยินบ่อยๆใช่มั้ยคะว่าถ้าไปถามเพื่อนว่าชอบมั้ย มันจะเสียเพื่อน เราก็ไปถามแบบนี้แหละ เพราะสงสัยคำเดียวเลย ไม่ได้นึกหน้านึกหลัง แอบมั่นนิดๆว่าTจะบอกชอบ55 (พฤติกรรมเขามันน่าสงสัยนี่นา หลังจากเราทักเขาไป เขาก็ทักเรามาวันเว้นวัน มีอะไรให้ช่วยก็บอกเขาได้ มีแนวข้อสอบก็จะส่งมาให้) แต่คำตอบที่เราได้คือ สติ้กเก้อน้องต่ายส่ายหน้า! - - มีการบอกอีกว่าเราไม่ใช่ ที่คุยด้วยก็แค่เป็นมารยาท ปรี๊ดเลย โหหหหห! อย่างแกเลือกได้ว่างั้น?? ทำเราเสียเซลฟมากกก เลยตัดพ้อไปแล้วเลิกคุย!
วันนั้นเป็นอะไรที่เข้มข้นและดราม่ามาก ปกติเขาจะไม่ตอบแชทเร็ว เหมือนพิมๆทิ้งไว้ แต่เหตุการณ์นั้น เขาสแตนบายรอตอบเราเลยอะ เราไม่ได้ด่าเขานะ แค่แอบสอนนิดๆหน่อยๆ55 พอมาตั้งสติได้ ตูทำอารายลงปายยยย TT ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้อะ เขาน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีให้เราได้เลยนะ เราก็นอยๆอยู่พักนึง จนได้ข้อคิดดีๆ เราเลยมีกำลังใจไปคุยกับเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้คุยต่อหน้านะไม่แชทละ แล้ววันนั้นเป็นวันที่ความรู้สึกเราชัดเจนแจ่มแจ้ง เรามาถึงห้องเรียนพร้อมT เราเดินมาถึงประตูก่อน แต่ทำไมขาไม่ขยับ กลายเป็นว่าTเข้าไปก่อน แล้วดันประตูไว้ให้ แล้วสบตากัน ความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกเอ็มวี เหมือนเคยรักกัน แต่วันนี้ชั้นต้องเสแสร้งนะ ><! เราก็เข้าไปนั่งด้านหลังค่ะ แต่เอ๊ะเดี๋ยว...ที่ตรงนั้นข้างรุ่นพี่ มันว่าง ถ้าไปนั่งคู่พี่เค้า ก็เหมือนเราได้นั่งข้างๆT เรารีบเดินไปนั่งเลย Tก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรนะ คือเราใช้หางตามอง555 สักพักเราก็หันไปยิ้มให้ แล้วTก็ทำหน้าเอ๋อๆพูดแค่ว่า “อ้าว” อ้าวอะไรของมันฟระ? ก็นั่งเรียนๆไป จนตอนทำงาน Tก็มาถามเราว่าทำได้กี่ข้อละ บลาๆ อร๊ายๆเขาคุยกับชั้นแล้วววว >3< พอเลิกคลาส (ลืมบอกจขกท.เรียนมหาลัย) เราก็เดินตามหลังTกับกลุ่มเพื่อนๆของเขาไป ลิฟท์มันว่างไง เอ่อ เราไม่อยากเป็นผู้หญิงในลิฟท์ท่ามกลางผู้ชายเลยอะ เดินช้าหน่อยละกัน แต่เหมือนTเห็นว่าเราตามหลังมา เขาก็ยืนหน้าลิฟท์กดเปิดค้างไว้ให้เราเข้าไปก่อน มารยาทดีเกิ๊น ไม่เห็นเพื่อนเขาคนไหนทำงี้บ้างเลย อะไรของเขาหว่า?
หลังจากนั้น เราได้ค้นพบว่ารู้สึกมีความสุขจัง ปลื้มกับผู้ชายที่ให้เกียรติสุภาพสตรี o><o เรารู้นะว่าเขาไม่ได้ทำอะไรให้เรามากมาย แต่มันเป็นความรู้สึกอบอุ่นที่ก่อเกิดขึ้นมาในหัวใจเราตั้งแต่ที่คุยในแชท เราไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนี้มานานมากๆ คงพอเดาออกเนาะว่าเราคิดยังไงกับT แต่มันก็ทั้งสุขทั้งทุกข์ เพราะTเคยปฏิเสธเราไปแล้ว(แต่เรายังไม่ได้บอกชอบเขานะ) เขาคิดว่าเรามีแฟนแล้วด้วย แต่จริงๆก็ห่างตามด้วยเลิกไปแล้ว แถมเขายังเทใจให้รุ่นเดียวกันอีก คืออิตานี่เป็นรุ่นน้องเราจ้า รู้งี้ตูน่าจะโกหกนะ -..- แค่นั้นยังไม่พอ อาทิตย์นึงเจอกันไม่ถึงสามวัน โอ้วววว! อุปสรรคช่างมากมายก่ายกองประดังเบตง(?) แต่เราไม่อยู่นิ่งแน่นอน ใจนึงอยากเอาชนะคำว่า “ไม่ใช่สเปค” อีกใจก็อยากให้เขาชอบเราจริงๆ เพราะเราก็แอบปิ๊งๆอ้ะ ^//^ เราได้บรรยายสรรพคุณ เอ้ย! ลักษณะรูปร่างของเขารึยังน้า เขาเป็นคนตัวสูง ผิวขาว หุ่นกลางๆไม่ผอมไม่อ้วน อ้าย!เราชอบหุ่นแบบนี้ อิๆ หน้าตาจัดว่าธรรมดา แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกพิเศษกับเขามากทั้งที่รู้จักไม่นานเอง กับคนหล่อๆเรายังไม่สนเล้ย เราก็จิ้นไปต่างๆนาๆว่าถ้าได้เขาเป็นแฟน คงได้รับการเทคแคร์ดีมากอะ เพราะพื้นเพน่าจะเป็นคนชอบช่วยเหลือ มีน้ำใจ แคร์ความรู้สึกคนอื่น อะไรประมาณนั้น (ดูจากที่เคยคุยในแชท) เฮ้อ จากที่แค่อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา ใครจะรู้ว่าเราจะมีใจให้ซะเอง แหม ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เกิดกับเราบ่อยซะหน่อย ควรค่าแก่การลองพยายาม ไม่ได้ก็ไม่เสียอะไรหนิ ถ้าทำใจมาก่อนแล้วนะ555
Part 2
ขอบอกตรงๆเลยว่าเราอยากจีบเขา แต่เดี๋ยวเขาจะกลัวแล้วหนีเราไป55 เปลี่ยนเป็นทำให้เขาชอบเราดีกว่ามะ? มันก็คล้ายๆจีบนั่นแหละ แต่จะดูเป็นธรรมชาติและไม่โจ่งแจ้งเกินไป วันต่อมา เราไม่ค่อยได้นอนเลย แต่วันนั้นไม่มีเรียนกับเขา เราก็ไม่ได้จัดเต็มกับหน้าผมเท่าไหร่ คือผมยังไม่สระ55 แล้วเราปวดท้องระหว่างเรียนด้วยT^T กว่าจะเลิก สภาพเรายังกะซอมบี้ ปากซีดๆ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง พอกำลังจะเดินออกมาจากตึกคณะ เราเห็นTเดินมาคนเดียวจ้า กำลังจะเข้ามาในตึก เราเงิบ เหอะๆตูว่าแล้วววว วันไหนสวยๆเลิศๆจะไม่ค่อยเจอคนที่อยากเจอหร้อก แต่วันที่เป็นอิผีบ้าต้องป๊ะกันสินะ^^; จังหวะนั้นนึกอะไรไม่ทันละ ก็เดินตัวปลิวๆไป พอเจอT เราก็อยู่ในอารมณ์ประมาณว่า --- พอรู้จักก็อยากจะทักทาย แต่พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย พอได้เจอก็อยากจะแทบตาย T^T เขาก็ถามถึงคะแนนกลางภาค ที่เคยคุยไว้คราวที่แล้ว แป๊บเดียวเราก็ต้องไป เพราะเดินอยู่กับแฟนเก่า - - เราก็มีนอยนะ เพราะได้ยินหลายๆคนบอกว่าถ้าเจอคนที่ตัวเองชอบเดินอยู่กับแฟน จะไม่ทัก แต่นี่เขาเคยทักเรา คุยกับเรา ประหนึ่งคนข้างๆไม่เคยมีตัวตน555
ความรู้สึกที่เขามีให้เราก็ยังคงเป็นศูนย์สินะ แง่ๆอยากจิร้องไห้ YY เรารู้สึกอยากถอดใจเล็กๆ เหมือนแสงแห่งความหวังมันริบหรี่เหลือเกิน เพื่อนๆเคยเป็นมั้ยคะ แต่เรายังเชื่อว่าเขาต้องสนใจเราอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย มีคนบอกว่าถ้าเขาไม่สนใจเราเลย คงไม่มาแชทด้วยเป็นชั่วโมงๆ คงไม่มาทักก่อน ถึงเขาจะบอกว่าเป็นแค่มารยาทก็เถอะ ขอเข้าข้างตัวเองนิดนึงน้า >< ในวันที่เรากำลังพิมถึงตรงนี้ อีกไม่เกินสามชั่วโมง เราก็จะได้เจอเขา พยายามนึกตลอดว่าจะทำผมทรงไหน แต่งหน้าโทนไหนดี หรือใส่รองเท้าสีอะไร เวิ่นเว่อมั้ยล่ะ555 เรื่องหน้าตาเราที่ไม่ใช่สเปคของเขา เราไม่ค่อยคิดมากนะ เพราะไม่มีใครได้คบกับนางในฝันเสมอไปหรอก อีกอย่างเราก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ กรี๊ด! อย่าด่าเราน้า เราแค่เชื่อแม่ “แกไม่ได้ขี้เหร่เลย ไปไหนคนก็มอง” ><! ที่เรากังวลมากๆคือนิสัยต่างหาก ไม่รู้เลยว่าเขาชอบคนแบบไหน เขาบอกแค่ว่ามันจะรู้สึกได้เอง -^- เราเลยหาข้อมูลตามเว็บไปเรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะบอกว่า ผู้ชายชอบผู้หญิงเฟรนลี่ มีน้ำใจ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ก็เบสิคๆแหละ ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย เดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมงที่จะเจอ เราได้เตรียมหมากฝรั่งไปแจกเขาละ5555 เห๋ยแก เราลงทุนตั้งใจไปเซเว่นเพื่อหมากฝรั่งอันเดียวเลยนะ5555 ก็เราไม่รู้จะมีน้ำใจแบบไหนให้เขามากกว่านี้แล้วอ่า เพราะเพิ่งจะมาเริ่ม
คุยกันใหม่ จะไปอาสาติวให้เขาก็ไม่ใช่ เราไม่เก่ง555 เอาล่ะ เดี๋ยวเราเตรียมไปอาบน้ำให้ตัวหอมๆก่อน เราชโลมน้ำหอมใส่เสื้อนักศึกษาจนหอมฟรุ้งเลยด้วย เขาจะได้สนใจว่าอินี่ไปตกถังน้ำหอมที่ไหนมา โอ้เย้!
*หยุดไว้ตรงนี้ก่อนนะคะ ขอไปเรียบเรียงเรื่องก่อน ไม่ใช่เรื่องแต่งนะจ๊ะ แล้วก็เพิ่งเกิดเรื่อง เราก็รีบมาพิมๆๆเลย เสร็จแล้วจะมาต่อน้า ขอบคุณค่า^3^
#ประสบการณ์เรียลลิตี้ "เอาชนะใจคนที่ชอบ"
สวัสดีทุกคนจ้า ขอไม่พร่ำเพ้อนานนะคะ เล่าเลยละกัน เราเป็นผู้หญิงไม่ถึงกับสวยมาก แต่ก็มีคนมาจีบอยู่เรื่อยๆ หุ่นไม่เซ็กซี่เลย อวบๆ5555 แต่เราสูง สีผิวกลางๆถึงขาว เรื่องนี้เกิดในห้องเรียนค่ะ วิชานี้คนในห้องจะไม่ค่อยเยอะ ตามประสาผู้หญิงเราก็จะมองๆนะว่าใครหล่อสุดในห้อง (หนูเปล่าแรดนะ) แต่มันไม่มีอะ -_- พอดูได้บ้างก็มีอยู่คนนึง ในใจคิดแค่นี้จริงๆ ต่อมามีโอกาสได้คุยกับคนๆนี้ สมมติให้ชื่อ “T” แต่ไม่นานก็มีเรื่องให้ต้องเลิกคุย แต่ไม่เป็นไรชั้นไม่ชอบ ชั้นไม่สนหรอก โอ้ใจหน๋อใจ....หลังจากนั้นได้มาวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเองดู เอ่อออ...ตูปากไม่ตรงกับใจซะงั้น รู้สึกเป็นเอามากเวลาไม่ได้คุย แล้วก็แอบเจ็บจี๊ดๆที่ใจ คืองี้ค่ะ ส่วนใหญ่จะได้ยินบ่อยๆใช่มั้ยคะว่าถ้าไปถามเพื่อนว่าชอบมั้ย มันจะเสียเพื่อน เราก็ไปถามแบบนี้แหละ เพราะสงสัยคำเดียวเลย ไม่ได้นึกหน้านึกหลัง แอบมั่นนิดๆว่าTจะบอกชอบ55 (พฤติกรรมเขามันน่าสงสัยนี่นา หลังจากเราทักเขาไป เขาก็ทักเรามาวันเว้นวัน มีอะไรให้ช่วยก็บอกเขาได้ มีแนวข้อสอบก็จะส่งมาให้) แต่คำตอบที่เราได้คือ สติ้กเก้อน้องต่ายส่ายหน้า! - - มีการบอกอีกว่าเราไม่ใช่ ที่คุยด้วยก็แค่เป็นมารยาท ปรี๊ดเลย โหหหหห! อย่างแกเลือกได้ว่างั้น?? ทำเราเสียเซลฟมากกก เลยตัดพ้อไปแล้วเลิกคุย!
วันนั้นเป็นอะไรที่เข้มข้นและดราม่ามาก ปกติเขาจะไม่ตอบแชทเร็ว เหมือนพิมๆทิ้งไว้ แต่เหตุการณ์นั้น เขาสแตนบายรอตอบเราเลยอะ เราไม่ได้ด่าเขานะ แค่แอบสอนนิดๆหน่อยๆ55 พอมาตั้งสติได้ ตูทำอารายลงปายยยย TT ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้อะ เขาน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีให้เราได้เลยนะ เราก็นอยๆอยู่พักนึง จนได้ข้อคิดดีๆ เราเลยมีกำลังใจไปคุยกับเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้คุยต่อหน้านะไม่แชทละ แล้ววันนั้นเป็นวันที่ความรู้สึกเราชัดเจนแจ่มแจ้ง เรามาถึงห้องเรียนพร้อมT เราเดินมาถึงประตูก่อน แต่ทำไมขาไม่ขยับ กลายเป็นว่าTเข้าไปก่อน แล้วดันประตูไว้ให้ แล้วสบตากัน ความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกเอ็มวี เหมือนเคยรักกัน แต่วันนี้ชั้นต้องเสแสร้งนะ ><! เราก็เข้าไปนั่งด้านหลังค่ะ แต่เอ๊ะเดี๋ยว...ที่ตรงนั้นข้างรุ่นพี่ มันว่าง ถ้าไปนั่งคู่พี่เค้า ก็เหมือนเราได้นั่งข้างๆT เรารีบเดินไปนั่งเลย Tก็ไม่ได้มีท่าทีอะไรนะ คือเราใช้หางตามอง555 สักพักเราก็หันไปยิ้มให้ แล้วTก็ทำหน้าเอ๋อๆพูดแค่ว่า “อ้าว” อ้าวอะไรของมันฟระ? ก็นั่งเรียนๆไป จนตอนทำงาน Tก็มาถามเราว่าทำได้กี่ข้อละ บลาๆ อร๊ายๆเขาคุยกับชั้นแล้วววว >3< พอเลิกคลาส (ลืมบอกจขกท.เรียนมหาลัย) เราก็เดินตามหลังTกับกลุ่มเพื่อนๆของเขาไป ลิฟท์มันว่างไง เอ่อ เราไม่อยากเป็นผู้หญิงในลิฟท์ท่ามกลางผู้ชายเลยอะ เดินช้าหน่อยละกัน แต่เหมือนTเห็นว่าเราตามหลังมา เขาก็ยืนหน้าลิฟท์กดเปิดค้างไว้ให้เราเข้าไปก่อน มารยาทดีเกิ๊น ไม่เห็นเพื่อนเขาคนไหนทำงี้บ้างเลย อะไรของเขาหว่า?
หลังจากนั้น เราได้ค้นพบว่ารู้สึกมีความสุขจัง ปลื้มกับผู้ชายที่ให้เกียรติสุภาพสตรี o><o เรารู้นะว่าเขาไม่ได้ทำอะไรให้เรามากมาย แต่มันเป็นความรู้สึกอบอุ่นที่ก่อเกิดขึ้นมาในหัวใจเราตั้งแต่ที่คุยในแชท เราไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนี้มานานมากๆ คงพอเดาออกเนาะว่าเราคิดยังไงกับT แต่มันก็ทั้งสุขทั้งทุกข์ เพราะTเคยปฏิเสธเราไปแล้ว(แต่เรายังไม่ได้บอกชอบเขานะ) เขาคิดว่าเรามีแฟนแล้วด้วย แต่จริงๆก็ห่างตามด้วยเลิกไปแล้ว แถมเขายังเทใจให้รุ่นเดียวกันอีก คืออิตานี่เป็นรุ่นน้องเราจ้า รู้งี้ตูน่าจะโกหกนะ -..- แค่นั้นยังไม่พอ อาทิตย์นึงเจอกันไม่ถึงสามวัน โอ้วววว! อุปสรรคช่างมากมายก่ายกองประดังเบตง(?) แต่เราไม่อยู่นิ่งแน่นอน ใจนึงอยากเอาชนะคำว่า “ไม่ใช่สเปค” อีกใจก็อยากให้เขาชอบเราจริงๆ เพราะเราก็แอบปิ๊งๆอ้ะ ^//^ เราได้บรรยายสรรพคุณ เอ้ย! ลักษณะรูปร่างของเขารึยังน้า เขาเป็นคนตัวสูง ผิวขาว หุ่นกลางๆไม่ผอมไม่อ้วน อ้าย!เราชอบหุ่นแบบนี้ อิๆ หน้าตาจัดว่าธรรมดา แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงรู้สึกพิเศษกับเขามากทั้งที่รู้จักไม่นานเอง กับคนหล่อๆเรายังไม่สนเล้ย เราก็จิ้นไปต่างๆนาๆว่าถ้าได้เขาเป็นแฟน คงได้รับการเทคแคร์ดีมากอะ เพราะพื้นเพน่าจะเป็นคนชอบช่วยเหลือ มีน้ำใจ แคร์ความรู้สึกคนอื่น อะไรประมาณนั้น (ดูจากที่เคยคุยในแชท) เฮ้อ จากที่แค่อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา ใครจะรู้ว่าเราจะมีใจให้ซะเอง แหม ความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เกิดกับเราบ่อยซะหน่อย ควรค่าแก่การลองพยายาม ไม่ได้ก็ไม่เสียอะไรหนิ ถ้าทำใจมาก่อนแล้วนะ555
Part 2
ขอบอกตรงๆเลยว่าเราอยากจีบเขา แต่เดี๋ยวเขาจะกลัวแล้วหนีเราไป55 เปลี่ยนเป็นทำให้เขาชอบเราดีกว่ามะ? มันก็คล้ายๆจีบนั่นแหละ แต่จะดูเป็นธรรมชาติและไม่โจ่งแจ้งเกินไป วันต่อมา เราไม่ค่อยได้นอนเลย แต่วันนั้นไม่มีเรียนกับเขา เราก็ไม่ได้จัดเต็มกับหน้าผมเท่าไหร่ คือผมยังไม่สระ55 แล้วเราปวดท้องระหว่างเรียนด้วยT^T กว่าจะเลิก สภาพเรายังกะซอมบี้ ปากซีดๆ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง พอกำลังจะเดินออกมาจากตึกคณะ เราเห็นTเดินมาคนเดียวจ้า กำลังจะเข้ามาในตึก เราเงิบ เหอะๆตูว่าแล้วววว วันไหนสวยๆเลิศๆจะไม่ค่อยเจอคนที่อยากเจอหร้อก แต่วันที่เป็นอิผีบ้าต้องป๊ะกันสินะ^^; จังหวะนั้นนึกอะไรไม่ทันละ ก็เดินตัวปลิวๆไป พอเจอT เราก็อยู่ในอารมณ์ประมาณว่า --- พอรู้จักก็อยากจะทักทาย แต่พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย พอได้เจอก็อยากจะแทบตาย T^T เขาก็ถามถึงคะแนนกลางภาค ที่เคยคุยไว้คราวที่แล้ว แป๊บเดียวเราก็ต้องไป เพราะเดินอยู่กับแฟนเก่า - - เราก็มีนอยนะ เพราะได้ยินหลายๆคนบอกว่าถ้าเจอคนที่ตัวเองชอบเดินอยู่กับแฟน จะไม่ทัก แต่นี่เขาเคยทักเรา คุยกับเรา ประหนึ่งคนข้างๆไม่เคยมีตัวตน555
ความรู้สึกที่เขามีให้เราก็ยังคงเป็นศูนย์สินะ แง่ๆอยากจิร้องไห้ YY เรารู้สึกอยากถอดใจเล็กๆ เหมือนแสงแห่งความหวังมันริบหรี่เหลือเกิน เพื่อนๆเคยเป็นมั้ยคะ แต่เรายังเชื่อว่าเขาต้องสนใจเราอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย มีคนบอกว่าถ้าเขาไม่สนใจเราเลย คงไม่มาแชทด้วยเป็นชั่วโมงๆ คงไม่มาทักก่อน ถึงเขาจะบอกว่าเป็นแค่มารยาทก็เถอะ ขอเข้าข้างตัวเองนิดนึงน้า >< ในวันที่เรากำลังพิมถึงตรงนี้ อีกไม่เกินสามชั่วโมง เราก็จะได้เจอเขา พยายามนึกตลอดว่าจะทำผมทรงไหน แต่งหน้าโทนไหนดี หรือใส่รองเท้าสีอะไร เวิ่นเว่อมั้ยล่ะ555 เรื่องหน้าตาเราที่ไม่ใช่สเปคของเขา เราไม่ค่อยคิดมากนะ เพราะไม่มีใครได้คบกับนางในฝันเสมอไปหรอก อีกอย่างเราก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ กรี๊ด! อย่าด่าเราน้า เราแค่เชื่อแม่ “แกไม่ได้ขี้เหร่เลย ไปไหนคนก็มอง” ><! ที่เรากังวลมากๆคือนิสัยต่างหาก ไม่รู้เลยว่าเขาชอบคนแบบไหน เขาบอกแค่ว่ามันจะรู้สึกได้เอง -^- เราเลยหาข้อมูลตามเว็บไปเรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะบอกว่า ผู้ชายชอบผู้หญิงเฟรนลี่ มีน้ำใจ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ก็เบสิคๆแหละ ไม่ยากแต่ก็ไม่ง่าย เดี๋ยวอีกไม่กี่ชั่วโมงที่จะเจอ เราได้เตรียมหมากฝรั่งไปแจกเขาละ5555 เห๋ยแก เราลงทุนตั้งใจไปเซเว่นเพื่อหมากฝรั่งอันเดียวเลยนะ5555 ก็เราไม่รู้จะมีน้ำใจแบบไหนให้เขามากกว่านี้แล้วอ่า เพราะเพิ่งจะมาเริ่ม
คุยกันใหม่ จะไปอาสาติวให้เขาก็ไม่ใช่ เราไม่เก่ง555 เอาล่ะ เดี๋ยวเราเตรียมไปอาบน้ำให้ตัวหอมๆก่อน เราชโลมน้ำหอมใส่เสื้อนักศึกษาจนหอมฟรุ้งเลยด้วย เขาจะได้สนใจว่าอินี่ไปตกถังน้ำหอมที่ไหนมา โอ้เย้!
*หยุดไว้ตรงนี้ก่อนนะคะ ขอไปเรียบเรียงเรื่องก่อน ไม่ใช่เรื่องแต่งนะจ๊ะ แล้วก็เพิ่งเกิดเรื่อง เราก็รีบมาพิมๆๆเลย เสร็จแล้วจะมาต่อน้า ขอบคุณค่า^3^