หลายคนคงสงสัยทำไมเลือกเชียร์แกะเขาเหล็ก Derby County เป็นคำถามที่ผมโดนมาทั้งชีวิต
ผมเริ่มเชียร์แกะเขาเหล็กมาตั้งแต่ราวๆอายุ10ขวบ ก็เมื่อ37ปีที่แล้ว บ้านผมเป็นตึกแถวในซอยแถวบางจาก มีเด็กผู้ชายในซอยราวๆสิบคน
ผมเป็นเด็กสุด ตอนนั้นพวกเพื่อนๆในซอยอยู่ประมาณ12-16ปีกัน
กิจกรรมที่ทำกันคือเตะบอลพลาสติกโกลหนูกัน ในตอนนั้นก็เริ่มเลือกทีมประจำของตัวเองโดยมีข้อแม้ว่าห้ามเลือกซ้ำกัน
ผมจำไม่ได้ว่าทำไ มถึงเลือกดาร์บี้ จะเป็นที่อายุน้อยสุด พวกเพื่อนๆที่โตหน่อยก็เลือกทีมใหญ่ๆกันไปหมดหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เท่าที่ความน่าจะเป็น น่าจะมาจากชุดแข่งที่เป็นขาวดำ (เพราะทีมชาติผมเชียร์เยอรมันมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน)
แต่พูดถึงในตอนนั้น ราวๆ1977 ดาร์บี้ก็เพิ่งได้แชมป์ดิวิชั่น1 (1971-72,1974-75) แล้วไบรอัน คลัฟก็ทำทีมให้แข็งแกร่งในยุคนั้น แต่ผมก็ยังว่าที่ผมเลือกเชียร์แกะเพราะชุดแข่งมากกว่า
ในยุคนั้นไม่ต้องพูดถึงการถ่ายทอดสด แค่จะรู้ว่าใครเป็นคนยิงประตูยังยากเลยครับ ผลกีฬามีแต่ผลการแข่งขัน จะดูคนทำประตูก็รอนิตยสาiสตาร์ซอคเกอร์ จะมีหน้าหลังสรุปผลพร้อมคนทำประตูให้ดู ตอนนั้นรออย่างเดียวว่า นิตยสารสตาร์ซอคเกอร์ฉบับไหนจะลงหน้าสีคู่กลางเป็นรูปนักเตะทีมดาร์บี้เสียที ซอคเกอร์จะทยอยลงรูปของแต่ละทีม ตอนนั้นถ้ามีดาร์บี้ก็ต้องเก็บโดยติดไว้ฝาผนังบ้าน
ก็เชียร์มาเรื่อยๆครับ แต่ช่วงไหนตกชั้นก็แทบหาข้อมูลไม่ได้เลย จะมาได้ข้อมูลเป็นเรื่องเป็นราวก็ยุคที่จืมสมิทธพาแกะเขาเหล็กกลับขึ้นลีคสูงสุดอีกครั้ง ช่วงนั้นจำได้ว่าซื้อซอคเกอร์ทุกวัน ตัดทุกข่าวทุกรูปที่เป็นดาร์บี้ เก็บเข้าแฟ้ม เอามานั่งดูยามว่าง ช่วงนี้ดีหน่อยได้ดูดาร์บี้เตะสดเพราะในเมืองไทยมีการถ่ายทอดสดแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดูบ่อยเพราะช่วงนั้นพรีเมียร์ถ่ายเป็นบางคู่ นักเตะในยุคนั้นชอบสุดคงเป็น เปาโลวันโชเป้ ยิงประตูได้เป็นกอบเป็นกำ
สักพักดาร์บี้ก็ตกชั้น
พอได้กลับมาลีคสูงสุดอีกครั้งในฤดูกาล2007-8 พร้อมสถิติ ทำแต้มได้น้อยที่สุดในประว้ตืศาสาตร์ทำได้เพียง11แต้ม จากชัยชนะนัดเดียวในฤดูกาล ชนะนิว1-0 ยังจำนัดได้ดีครับ
มาถึงยุคนี้ยุคสื่อสารไร้พรหทแดน การเชียร์ของผมง่ายขึ้นเยอะ เข้าเว๊บสโมสร ดูข้อมูลต่างๆ ดูถ่ายทอดสดการแข่งขัน ดูไฮไลท์ทุกแมต รวมถึงสั่งเสื้อกับทางสโมสร
ทุกวันนี้มีความสุขดีกับการเชียร์ดาร์บี้ ชนะก็ดีใจแพ้ก็ยังเสียใจ ตื่นเต้นทุกครั้งที่แกะลงเตะ
หลายคนคงงง ว่าเชียร์แล้วจะสุขตรงไหน แชมป์ไม่เคยได้(หลังจากที่ผมเชียร์แกะไม่เคยได้ถ้วยหลักๆอะไรเลย)แห้มากกว่าชนะ เชียร์ทีมแบบนี้แลัวมีความสุขตรงไหน ?
ผมตอบแบบไม่ต้องคิด ผมมีความสุขกับดาร์บี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลงานหรือเกียร9bประวัติ ผมมีความสุขที่ได้เชียร์ทีมที่ผมรัก แค่ได้เชียร์ก็มีความสุขแล้ว ชนะก็สุขแบบชนะ เสมอก็สุขแบบเสมอ แพ้ก็สุขแบบเศร้าๆ ดีใจที่เลือกเชียรฺดาร์บี้ครับ ....We are Derby
กระทู้แกะ : ทำไมถึงเชียร์ Derby?
ผมเริ่มเชียร์แกะเขาเหล็กมาตั้งแต่ราวๆอายุ10ขวบ ก็เมื่อ37ปีที่แล้ว บ้านผมเป็นตึกแถวในซอยแถวบางจาก มีเด็กผู้ชายในซอยราวๆสิบคน
ผมเป็นเด็กสุด ตอนนั้นพวกเพื่อนๆในซอยอยู่ประมาณ12-16ปีกัน
กิจกรรมที่ทำกันคือเตะบอลพลาสติกโกลหนูกัน ในตอนนั้นก็เริ่มเลือกทีมประจำของตัวเองโดยมีข้อแม้ว่าห้ามเลือกซ้ำกัน
ผมจำไม่ได้ว่าทำไ มถึงเลือกดาร์บี้ จะเป็นที่อายุน้อยสุด พวกเพื่อนๆที่โตหน่อยก็เลือกทีมใหญ่ๆกันไปหมดหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เท่าที่ความน่าจะเป็น น่าจะมาจากชุดแข่งที่เป็นขาวดำ (เพราะทีมชาติผมเชียร์เยอรมันมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน)
แต่พูดถึงในตอนนั้น ราวๆ1977 ดาร์บี้ก็เพิ่งได้แชมป์ดิวิชั่น1 (1971-72,1974-75) แล้วไบรอัน คลัฟก็ทำทีมให้แข็งแกร่งในยุคนั้น แต่ผมก็ยังว่าที่ผมเลือกเชียร์แกะเพราะชุดแข่งมากกว่า
ในยุคนั้นไม่ต้องพูดถึงการถ่ายทอดสด แค่จะรู้ว่าใครเป็นคนยิงประตูยังยากเลยครับ ผลกีฬามีแต่ผลการแข่งขัน จะดูคนทำประตูก็รอนิตยสาiสตาร์ซอคเกอร์ จะมีหน้าหลังสรุปผลพร้อมคนทำประตูให้ดู ตอนนั้นรออย่างเดียวว่า นิตยสารสตาร์ซอคเกอร์ฉบับไหนจะลงหน้าสีคู่กลางเป็นรูปนักเตะทีมดาร์บี้เสียที ซอคเกอร์จะทยอยลงรูปของแต่ละทีม ตอนนั้นถ้ามีดาร์บี้ก็ต้องเก็บโดยติดไว้ฝาผนังบ้าน
ก็เชียร์มาเรื่อยๆครับ แต่ช่วงไหนตกชั้นก็แทบหาข้อมูลไม่ได้เลย จะมาได้ข้อมูลเป็นเรื่องเป็นราวก็ยุคที่จืมสมิทธพาแกะเขาเหล็กกลับขึ้นลีคสูงสุดอีกครั้ง ช่วงนั้นจำได้ว่าซื้อซอคเกอร์ทุกวัน ตัดทุกข่าวทุกรูปที่เป็นดาร์บี้ เก็บเข้าแฟ้ม เอามานั่งดูยามว่าง ช่วงนี้ดีหน่อยได้ดูดาร์บี้เตะสดเพราะในเมืองไทยมีการถ่ายทอดสดแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดูบ่อยเพราะช่วงนั้นพรีเมียร์ถ่ายเป็นบางคู่ นักเตะในยุคนั้นชอบสุดคงเป็น เปาโลวันโชเป้ ยิงประตูได้เป็นกอบเป็นกำ
สักพักดาร์บี้ก็ตกชั้น
พอได้กลับมาลีคสูงสุดอีกครั้งในฤดูกาล2007-8 พร้อมสถิติ ทำแต้มได้น้อยที่สุดในประว้ตืศาสาตร์ทำได้เพียง11แต้ม จากชัยชนะนัดเดียวในฤดูกาล ชนะนิว1-0 ยังจำนัดได้ดีครับ
มาถึงยุคนี้ยุคสื่อสารไร้พรหทแดน การเชียร์ของผมง่ายขึ้นเยอะ เข้าเว๊บสโมสร ดูข้อมูลต่างๆ ดูถ่ายทอดสดการแข่งขัน ดูไฮไลท์ทุกแมต รวมถึงสั่งเสื้อกับทางสโมสร
ทุกวันนี้มีความสุขดีกับการเชียร์ดาร์บี้ ชนะก็ดีใจแพ้ก็ยังเสียใจ ตื่นเต้นทุกครั้งที่แกะลงเตะ
หลายคนคงงง ว่าเชียร์แล้วจะสุขตรงไหน แชมป์ไม่เคยได้(หลังจากที่ผมเชียร์แกะไม่เคยได้ถ้วยหลักๆอะไรเลย)แห้มากกว่าชนะ เชียร์ทีมแบบนี้แลัวมีความสุขตรงไหน ?
ผมตอบแบบไม่ต้องคิด ผมมีความสุขกับดาร์บี้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลงานหรือเกียร9bประวัติ ผมมีความสุขที่ได้เชียร์ทีมที่ผมรัก แค่ได้เชียร์ก็มีความสุขแล้ว ชนะก็สุขแบบชนะ เสมอก็สุขแบบเสมอ แพ้ก็สุขแบบเศร้าๆ ดีใจที่เลือกเชียรฺดาร์บี้ครับ ....We are Derby