สมาชิกสลิ่มใน รดน. ตั้งแต่ตอนโน้น จนถึงตอนนี้ คุณภาพเขาคงเส้นคงวาจริงๆ นะฮะ ( ' v ' )

สารภาพฮะว่า
  สมัยก่อนย้อนไปสมัยแม้วรุ่งเรือง ผมเองเคยเป็นพวก พธม.มาก่อนนะฮะ
มีทั้งผ้ากู้ชาติ เข็มกลัดไม่เอาหน้าเหลี่ยม มือตบ แต่ตอนนี้เขวี้ยงทิ้งลงขยะไปละฮะ
หลังจากเข้ามาราชดำเนิน สมัยนั้นอ่านอย่างเดียวฮะ แล้วก็ประมวลผลไปเรื่อยๆ
ค้นกูเกิ้ลบ้าง เถียงกับแม่บ้าง (สมัยยังไม่มีเสื้อแดง)
และใช้ความคิดของเรารวมทั้งเหตุการณ์บางสิ่งบางอย่าง ที่มันเจอกับตัวเองในบางครั้ง

แต่ที่อยากจะพูดถึง นั่นคือตำนานคุณภาพของสลิ่ม ในห้องนี้อ่ะฮะ เท่าที่จำได้
ไม่ว่าจะเป็น

*บุคคลที่อวยร่ำอวดรวยบุคคลที่ลากสายแลนอินเตอร์เน็ตขึ้นเครื่องบินจากบ้านตัวเองไปจังหวัดอื่นได้

*ไหนจะตำนานปลาสลิดของดีอันเลื่องชื่อลือนาม

*การพนันขันต่อท้าทำบุญ จนในที่สุด โดนตราหน้าว่าโกงข้าวหมา

*คุณหญิงไฮโซคนนึงที่ ไปร่วมงานระดับชนชั้นอีลิท แต่ไม่เห็นนายกหญิง เพราะไม่รู้ว่าแกอยู่ในสวน หรืออยู่ในส้วมกันแน่

*บุคคลที่คุยกับลูกแก้วได้ เหมือนชายที่คุยกับลูกวอลเลย์บอล ในหนังคนติดเกาะอย่าง Cast away

*บุคคลที่ตายแล้วฟื้น ตื่นขึ้นมาเป็นสาวสวย เอมหมา วัดสันดอน

*บุคคลที่ชอบกินของทะเล ..แต่เปิดถุงไปเจอเห็ดหูหนู


*แถมวันก่อน ผมได้แลกเปลี่ยนอะไรเล็กน้อยๆ กับคนที่ที่มาด่าผมเงิบว่าไม่มี3.3ล้านๆ พอไปหามาแปะ ผมบอกว่ามันคือหนังสือพิมพ์ของวันที่28 ก็เลยกะตีผมให้ตาย ว่าไปเอาหนังสือพิมพ์จากอนาคต  แต่ตัวเองไม่รู้จักหนังสือพิมพ์รอบบ่าย


* วันนี้ ก็มีเหตุการณ์ ตัวเองเค้าห่วงตัวเองนะ โดยที่ตัวเองคอมเม้นคุยกับตัวเอง
ในกระทู้ที่ผสมแรงอาฆาต ที่ออนแอร์ในห้องนี้เป็นประจำ
จนทำให้ละคร อย่าง ทรายสีเพลิง ชิงชัง ดอกส้มสีทอง  แรงเงา
นี่ถึงกับจืดไปเลย เมื่อเจอละครเรื่อง  " หลังไมค์.."


ใครที่ไม่ได้ถูกกล่าวถึงก็ขออภัยด้วยนะฮะ จำได้แค่นี้ประมาณนี้



ขอให้กำลังใจๆพี่ๆน้าๆเพื่อนๆสลิ่มทุกคนนะฮะ

เพราะพวกคุณคือสีสัน
เหมือนสีของ ซาหริ่ม ที่สดใส