เมื่อหลงคิดไปเองว่าเค้าก็แอบชอบเราอยู่บ้าง แต่แท้จริงแล้วเราอาจเป็นเพียงที่บรรเทาความเหงาของคนบางคน

ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเราเมื่อสาม สี่ปีที่แล้ว เราคงไม่รู้สึกอะไรเลย
เพราะเมื่อก่อนเราเป็นคนไร้ความรู้สึกกับเรื่องพวกนี้มาก
ไร้ความรู้สึกมานาน และออกจะปิดตัวเองอยู่นิดๆด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้เราโตแล้ว
ไม่ได้คร่ำเคร่งกับความรู้สึกตัวเองเหมือนเมื่อก่อน
เพราะคิดได้ว่าชีวิตคนเรามันสั้นจะตาย ถ้าไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี ทำสิ่งที่ผิด
ก็ปล่อยไปตามหัวใจตามความรู้สึกของตัวเองเถอะ
.
.
.

ปลายเดือนกรกฎาคมเราได้รู้จักผู้ชายคนนึง

เค้าเคยคบกับแฟนเก่ามานานถึงเก้าปี รักกันมาก แต่เลิกกันไปแล้ว
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน เค้าก็จะมีเพ้อๆถึงแฟนเก่าบ้าง
เราก็จะคอยให้กำลังใจเค้า อยากให้เค้าก้าวผ่านอดีตเหล่านั้นไปได้
เค้ารักกันมานาน มันไม่แปลกหรอกที่เค้าจะยังนึกถึงคืนวันดีๆเหล่านั้น แต่เราอยากให้เค้าอยู่กับปัจจุบันให้ได้
เราอยากเป็นเพื่อนกับเค้า เป็นเพื่อนที่ดี ไม่ต้องสนิทมาก ไม่ต้องไปรู้เรื่องราวส่วนตัวตื้นลึกหนาบางอะไร
แต่เป็นคนที่กล้าเปิดใจระบายเรื่องราวที่ไม่สามารถบอกใครได้

แต่ตัวเค้าก็จะมีคำพูดให้เราได้คิด(ไปเอง)ตลอด

เราคุยกันทุกวัน

เค้าชอบบอกว่า
"คุยกับพี่แล้ว อย่าไปคุยกับใครอีกนะ พี่หวง"

เค้าชอบถามเรื่องผู้ชายที่เราเคยคุย
พอได้ฟังก็จะออกอาการหวง
ชอบบ่นว่าเสียดายนะ เราน่าจะได้รู้จักกันเร็วกว่านี้
อยากจะเจอเราก่อนคนอื่น "อยากเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้รู้จักเรา ได้คุยกับเรา"


เค้าจะบอกฝันดีเราเกือบทุกคืน
บอกคิดถึงเราอยู่บ่อยๆ
มีช่วงเวลามุ้งมิ้งกันเป็นบางครั้ง
จะคอยอวยพรให้เรามีความสุขมากๆ
กินข้าวเยอะๆ อย่านอนดึก จะได้อ้วนๆ
คอยห่วงใย ถามไถ่ แลกเปลี่ยนเรื่องราวในชีวิตกันตลอด


และแล้ว.....