รอวันนี้มานานมากๆ ^^

รอวันที่จะได้ตั้งกระทู้ในห้องนี้บ้าง หลังจากที่ซุ่มเงียบอ่านกระทู้คนอื่นด้วยความอิจฉา ฮาๆๆ ยอมรับค่ะอิจฉา อยากมีโมเม้นนี้บ้าง ใครแนะนำวิธีไหนว่าดีก็ทำทุกอย่างเลยค่ะ ไปหาหมออยู่ห้าหกเดือนหวังว่าจะท้องก็ไม่ท้องซะที หมดตังค์ไปซะก็เยอะ แต่ก็ยอมเพื่อลูกค่ะแต่แล้วก็ไม่มีซะที ปัญหาของตัวเองคือ มีซีสในมดลูก ตัดซีสไปกลายเป็นพังผืดซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้มีลูกยาก ฉีดสีดูท่อนำไข่ก็ปรากฎว่าท่อนำไข่ตันไปข้างนึง มีความหวังอยู่ริบหรี่ด้วยท่อนำไข่อีกข้างนึงที่ปกติ แต่ก็ยังมีความหวังเหลือตั้งข้างนึง แล้ววันตกไข่ก็มาถึงตามที่หมอนัดไข่มีขนาดใหญ่ไม่พอที่จะฝังตัวของอสุจิ หมอจัดยามาให้กินนัดวันให้ทำการบ้าน (ช่วงนี้ห้ามสามีไปไหนเด็ดขาดค่ะ ฮ่าา) รอลุ้นๆๆๆ สุดท้ายก็ไม่ติดค่ะ ทำแบบนี้อยู่สามสี่เดือนจนคุณหมอแนะนำให้ฉีดอสุจิ แล้วก็ต่อด้วยทำเด็กหลอดแก้ว ซึ่งเป็นวิธีที่เราทั้งสองคนไม่อยากทำ ความเห็นเราตรงกันคืออยากให้เค้ามาเองตามธรรมชาติ สรุปคือเราหยุดแค่นั้น เลิกไปหาหมอ แล้วหันมาดูแลสุขภาพตัวเองค่ะ  ยาบำรุงกินมันเข้าไป โฟลิค กินรอมานานแรมปีค่ะ พักผ่อนให้เพียงพอแล้วเราก็ปล่อยธรรมชาติค่ะไม่ได้จริงจังเหมือนช่วงแรกๆ และแล้วมันก็ถึงวันของเราค่ะ ตอนที่ประจำเดือนไม่มาเรารออย่างใจจดใจจ่อลุ้นก็ลุ้นว่าจะท้องมั้ย รอจนเป็นเดือนค่ะ เพราะปกติรอบเดือนเรา 35-38 วัน แล้วก็เคยเลื่อนตลอด  สุดท้ายยยยย สองขีดสีแดงเลยค่ะ ดีใจมากๆ กรี๊ดบ้านแตก คนข้างบ้านตกใจค่ะ ฮ่าาา ตอนนี้ก็รอวันที่จะได้เจอหน้าเด็กน้อยคนนี้ค่ะ



ตอนนี้เด็กน้อยในท้องเป็นเพศชายค่ะ อายุครรภ์ตอนนี้ 23 วีค  (ยิ้มแก้มปริ ^_______^)  ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อให้กำลังใจคุณแม่ที่กำลังพยายามอยากมีน้องค่ะ เราเองผ่านช่วงเวลานั้นมาประมาณ 2 ปีกว่า อายุตอนนี้ 32 แล้วค่ะ คิดว่าถ้า 35 คงไม่มีแล้ว แต่มันก็มีวันของเราค่ะ อยากให้เพื่อนๆ ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ที่กำลังพยายามอยู่อย่าเครียดแล้วก็อย่าไปจริงจังกะมันมากไปค่ะ ทำตัวตามสบายแล้วก็รักษาสุขภาพของเราให้แข็งแรง สักวันต้องมีวันของเราค่ะ สู้ๆ นะคะ