ขอบคุณฟ้าที่ส่งเธอมาเจอกับคนอย่างฉัน ชีวิตคู่เริ่มจากศูนย์

เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกน่ะครับ หากใช้คำ ตรรกะ ภาษา เว้นวรรค ผิดขออภัยไว้น่ะที่นี้น่ะครับ
ส่วนไหนที่ไม่ดีของผมก็อย่าไปทำตามอย่างน่ะครับ
เรื่องที่ผมจะเล่านี้เป็นเรื่องจริง 100 % บางคนอาจจะคิดว่าเหมือนนิยายหรืออาจจะคิดว่าผู้ชายแบบนี้มีด้วยหรอว่ะ ทุกอย่างในนี้เป็นเรื่องจริง ตัวละครจริงจากชีวิตจริงน่ะครับ
ปัจจุบันผมอายุ 29 มีครอบครัวมีลูกสาวที่น่ารัก 1 คน อายุ 10 ขวบ
พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ผมยังไม่เกิด ผมมีพี่ชายแท้ๆ 1 คน น้องสาวต่างมารดา 1 คน ผมอยู่กับแม่เลี้ยงตั้งแต่เด็ก เลยเป็นเด็กมีปัญหาทะเลากับแม่เลี้ยงแล้วก็น้องสาวบ่อยมาก ผมจะเริ่มเรื่องตอนเป็นวัยรุ่นเลยน่ะครับ
ย้อนกลับไปปี 2545 ตอนนั้นผมอายุ 16 – 17 ผมเรียนอยู่อาชีวะ ตอนนั้นอยู่ปวช ปี 3 ไม่ถึงกับเกเรมากแต่มีเรื่องชกต่อยกันตลอดโดนเรียกผู้ปกครอง โดนทันบน แต่ไม่เคยโดนพักการเรียนเพราะส่วนมากผมไม่ได้เป็นคนก่อเรื่องแค่ช่วยเพื่อน ชิวิตก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป กินเที่ยวนอนบ้านเพื่อนไม่ค่อยกลับบ้าน ฐานะทางบ้านก็พอมีพอกิน
เจอกันครั้งแรก
ปกติเพื่อนผมจะขี่รถมารับที่บ้านเพื่อออกไปขี่รถเล่นไปหาจีบสาวครับ ( ผมชื่อ อ. เพื่อนผมชื่อ บ. )เป็นปกติทุกวัน แต่วันนั้นไม่รู้เป็นอะไรไม่เจอสาวเลย จนมาเจอรถคันหนึ่ง ซ้อนมา 2 คน ตุ๊ดขี่ผู้หญิงซ้อน ครั้งแรกเรียกว่าบังเอิญไม่ได้สนใจอะไรแค่มองสวนกัน ต่อมามีครั้งที่ 2 อาจจะเรียกว่าพรหมลิขิตก็ได้ เจอกันอีกครั้ง ฝ่ายหญิงขี่มาถามทางผมก็อธิบายแต่เขาไปไม่ถูกก็เลยจัดการพาไป แต่พอพาไปถึง กลับบอกว่า “ อ้อนี่หรอไม่เคยมา “ แล้วก็ชวนไปขี่รถเล่นกันก็เลยถามชื่อ ( ผู้หญิงชื่อ พ. ตุ๊ดชื่อ น. ) ขี่ไปได้ซักพัก ทางฝ่าย น.ก็เสนอความคิดว่า ผลัดกันซ้อนดีกว่า ก็โอเคผลัดกัน โดยที่เพื่อนผม (ที่แสนดี ) อาสาพ่วง พ. ให้ผมพ่วง น. ก็โอเคแต่มีข้อแม้ว่าผลัดกันพ่วงน่ะเว้ย ขี่รถเล่นคุยกันไปก็ได้ความจาก น. ว่า พ. ชอบ บ. เลยขอไปซ้อนท้ายพอถึงเวลา เปลี่ยนผลัด ผมก็พ่วง พ. มั่งก็คุยกันถึงเรื่อง ชอบ บ. หรอเห็น น. บอกว่าอยากซ้อนท้าย พ. ก็บอกว่าไม่ใช่ที่ไปซ้อนกับ บ. เพราะว่า น. ชอบผมต่างหาก เอาล่ะซิ ตุ๊ดชอบเข้าแล้วผมก็ขี่ไปคุยไปถึงเวลากลับก็แยกกันกลับ ก่อนกลับก็ขอเบอร์ติดต่อทั้ง 2 คน เป็นอันว่าคืนนี้ได้เบอร์สาวมาและกลับบ้านนอน
วันรุ่งขึ้นก็โทรไปหา พ. คุยกันทั่วไปจบด้วยการถามว่ามีแฟนยัง พ. ยังไม่มีแฟนผมก็เลยตกลงจะคบกัน พ. อายุน้อยกว่าผม 2 ปี เรียนอยู่ม. 3 ก็ตกลงเป็นแฟนกัน ( อย่าเพิ่งคิดว่าอะไรว่ะเจอกันวันเดียวเป็นแฟนกันและ ) ก็คุยกันมาเกือบปี จนต่างคนต่างเรียนจบ ผมจบ ปวช แต่ พ. จบม.3 แต่ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกัน เพราะอยู่คนล่ะจังหวัดแต่ใกล้เคียงกัน นานๆ จะไปไหนด้วยกันที่นึงอย่างงานประจำปี ปิดทอง ทอดกฐิน ถึงจะได้เจอกัน จนเริมเข้าทำงาน พ. ก็ทำงานที่ราชบุรีติดเขตนครปฐม ผมก็ทำงานที่นครปฐมติดเขตราชบุรีโรงงานใกล้กันจึงได้เจอกันบ่อยมากขึ้น พอเริ่มทำงาน  พ. ได้ค่าแรงวันล่ะ 135 บาท ผมได้ค่าแรงเดือนล่ะ 4500 บาท ทำงานได้ซักพัก พ. ก็ออกรถมอเตอร์ไซด์มาขี่ ซึ่งผมก็เอามาใช้ไว้ขี่ไปรับไปส่ง พ. ที่บ้าน แต่ไม่เคยส่งถึงบ้านซึกที่เพราะ พ. จะให้ส่งแค่ทางเข้า ผมเลยไม่เห็นบ้าน พ. ซักที ส่วน พ. เห็นบ้านผมแต่ไม่เคยรู้จักครอบครัวของผมหรอกเพราะผมไม่อย่างให้รู้จักเพราะแม่เลี้ยงไม่ค่อยชอบผม พอซักพัก้น พ. เอารถไปใช้ผมเลยต้องออกรถมาหนี้ก้อนแรกเริ่มขึ้น เลยคุยกับพ่อแม่ขอให้ช่วยเงินดาว์นหน่อย พ่อบอกมีเท่าไรเดี๋ยวพ่อเพิ่มให้อีกเท่านั้น แม่บอกแม่ช่วย 4000 บาท ผมเลยไปเอาเงินที่แม่ 4000 บาทไปให้พ่อดู พ่อเลยให้มาอีก 4000 บาท เก็บเอง 1000 บาท พ.ช่วยอีก 1000 บาท สรุปได้เงินดาว์น 10000 บาท กับมอเตอร์ไซด์คนแรก ผ่อนเดือนล่ะ 1330 บาท ผมก็ใช้รถตัวเองไปรับไปส่ง พ. ผมก็เซ้าซี้อยากไปบ้าน พ. นานเข้า ๆ พ. ก็เลยพาไป พอไปถึงบ้านสิ่งแรกที่เจอ เป็นกระท่อมไม้ไผ่ขัด เดินเข้ากระท่อมต้องก้มหัวหลังคามุงหญ้าคา บ้านจนมาก ในบ้านมี 4 ชีวิต พ. เป็นคนที่ 2 มีน้องสาวอีก 2 คน กับยาย 1 คน กระท่อม ขนาด 2 x 4 เมตรอยู่กัน 4 ชีวิตคับแคบมาก ผมไม่ได้สนเรื่องฐานะอยู่แล้วตอนนั้น ผมกลับรู้สึกดีซ่ะอีกที่เขามีความเป็นกันเองมากไม่ถือตัวเหมือนกับบ้านผม ( แฟนผมทุกคนที่ไปบ้านจะโดนซักระเอียดยิบว่าบ้านอยู่ที่ไหนพ่อแม่ทำอาชีพอะไร ) ผมก็ไปมาหาสู่กันทุกวัน จนมาถึงจุดเปลี่ยน เดี๋ยวมาต่อน่ะครับเนื่องจากพิมพ์สดนึกไปพิมพ์ไป
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่