ขอระบายนะคะ อึดอัดมาก
คือเราอยู่ต่างประเทศนะคะ ที่นี่แทกซี่จะแพงมาก พี่ชายของแฟนเราเนี่ยยังอยู่กับแม่(บอกตรงนี้เพื่อจะได้รู้ว่าเขาเป็นยังไง สำหรับฝรั่งเป็นเรื่องแปลกมากๆที่โตแล้วยังอยู่กับพ่อแม่) เขาต้องขึ้นเครื่องบินไปทำงาน2อาทิตย์แล้วหยุดกลับมานอนบ้าน 1 อาทิตย์ แล้วบ้านเรากับแฟนอยู่ห่างจากสนามบินประมาน 40นาที บ้านแม่ที่เขาอยู่ห่างจากสนามบิน 3ชั่วโมง คือทุกครั้งที่เขาจะไปทำงานก็จะมานอนค้างที่บ้านก่อน เพราะขึ้นเครื่องเช้า แล้วตอนเช้าก็จะจอดรถที่บ้านเรา แล้วเราขับรถไปขึ้นรถไฟเพื่อไปทำงาน เขาก็จะติดรถมาขึ้นรถไฟไปด้วยกัน แล้วเวลากลับจากทำงานลงเครื่องก็ประมานบ่าย3 เขาก็จะบอกว่ามารอเราแถวๆที่ทำงานเรา จะได้ขึ้นรถไฟกลับด้วยกัน เพราะเราขับรถมาจอดที่สถานีรถไฟ พอกลับมาก็จะนอนค้างที่บ้านก่อน ถ้าแฟนอยู่จะชอบค้างหลายๆคืนก็มี บางทีก็คืนเดียว แต่แฟนเราก็ต้องขึ้นเครื่องไปทำงานเหมือนกัน แฟนเราก็เลยไม่ค่อยอยู่บ้าน
คือเราบอกตรงๆเราไม่ชอบให้เค้ามาค้างเลย เราไม่ชอบพี่ชายแฟนเรา คือแบบเหมือนไม่โต เขาติดแม่ เขาไม่เคยซักผ้าเอง ไม่เคยทำอาหารกินเอง มาอยู่กับเราอึดอัดมากกกกกก เขาคาดหวังว่าเราต้องทำอาหารให้กิน แล้วเราไม่ชอบนิสัยเขาโดยส่วนตัว คือในที่นี้คือกรอบความคิดของเขาและอะไรหลายๆอย่าง การดำเนินชีวิต เอาจริงๆแฟนเราก็ไม่ได้สนิทกับพี่ชายคนนี้เท่าไหร่ เขาจะไม่พูดตรงๆกับพี่เหมือนกัน ก็คือจะเกรงใจและให้เกียรติพี่ แต่ตัวพี่คือมีสัญญางานนี้อีก1ปี แล้วเราอยู่บ้านตลอดเอาจริงๆเราไม่อยากรู้สึกว่ามีลูกชายต้องดูแล เราไม่ใช่แม่เขา ถ้าเราชอบนิสัยของเขาเราคงไม่รู้สึกแย่ขนาดนี้ มีอยู่ครั้งนึงเราเคยทำอาหาร แล้วเขาบอกทำไวจัง (ประมานว่าทำอาหารง่ายๆไม่ได้พิเศษ) เขาพูดว่านั้นเป็นอาหารที่เร็วที่สุดที่เคยกินเลย (อ้าวก้ข้าวผัด

จะให้กูผัดกี่ชัวโมง) แล้วก็ไม่พูดว่าขอบคุณด้วย แล้วฝรั่งตามมารยาทก็ต้องบอกว่าอร่อย ไม่บอกว่าอร่อยก็ต้องบอกว่ามันไนซ์
วันนี้เขากำลังกลับจากทำงาน เรามีคลาสโยคะ เราบอกว่าเราขับรถมาทำงานเพราะโยคะเลิกเกือบทุ่มนึง เราบอกเขาว่าให้รอแล้วกัน หาข้าวกินเองด้วย เพราะเราจะไม่ทานข้าวเย็น คือเราพูดแบบหงุดหงิด เรารำคาญมากอะ เราจะพูดยังไงให้เขารู้จักดูแลตัวเอง คือถ้าต้องขับรถไปจอดสนามบิน

ก็ต้องไปจอดมะวะ เรารำคาญมากอะ ถ้าเป็นคุณคุณจะทำไงกับคนคนนี้
พี่ชายของแฟนไม่มีความเกรงใจเลยค่ะ จะทำยังไงดีคะ
คือเราอยู่ต่างประเทศนะคะ ที่นี่แทกซี่จะแพงมาก พี่ชายของแฟนเราเนี่ยยังอยู่กับแม่(บอกตรงนี้เพื่อจะได้รู้ว่าเขาเป็นยังไง สำหรับฝรั่งเป็นเรื่องแปลกมากๆที่โตแล้วยังอยู่กับพ่อแม่) เขาต้องขึ้นเครื่องบินไปทำงาน2อาทิตย์แล้วหยุดกลับมานอนบ้าน 1 อาทิตย์ แล้วบ้านเรากับแฟนอยู่ห่างจากสนามบินประมาน 40นาที บ้านแม่ที่เขาอยู่ห่างจากสนามบิน 3ชั่วโมง คือทุกครั้งที่เขาจะไปทำงานก็จะมานอนค้างที่บ้านก่อน เพราะขึ้นเครื่องเช้า แล้วตอนเช้าก็จะจอดรถที่บ้านเรา แล้วเราขับรถไปขึ้นรถไฟเพื่อไปทำงาน เขาก็จะติดรถมาขึ้นรถไฟไปด้วยกัน แล้วเวลากลับจากทำงานลงเครื่องก็ประมานบ่าย3 เขาก็จะบอกว่ามารอเราแถวๆที่ทำงานเรา จะได้ขึ้นรถไฟกลับด้วยกัน เพราะเราขับรถมาจอดที่สถานีรถไฟ พอกลับมาก็จะนอนค้างที่บ้านก่อน ถ้าแฟนอยู่จะชอบค้างหลายๆคืนก็มี บางทีก็คืนเดียว แต่แฟนเราก็ต้องขึ้นเครื่องไปทำงานเหมือนกัน แฟนเราก็เลยไม่ค่อยอยู่บ้าน
คือเราบอกตรงๆเราไม่ชอบให้เค้ามาค้างเลย เราไม่ชอบพี่ชายแฟนเรา คือแบบเหมือนไม่โต เขาติดแม่ เขาไม่เคยซักผ้าเอง ไม่เคยทำอาหารกินเอง มาอยู่กับเราอึดอัดมากกกกกก เขาคาดหวังว่าเราต้องทำอาหารให้กิน แล้วเราไม่ชอบนิสัยเขาโดยส่วนตัว คือในที่นี้คือกรอบความคิดของเขาและอะไรหลายๆอย่าง การดำเนินชีวิต เอาจริงๆแฟนเราก็ไม่ได้สนิทกับพี่ชายคนนี้เท่าไหร่ เขาจะไม่พูดตรงๆกับพี่เหมือนกัน ก็คือจะเกรงใจและให้เกียรติพี่ แต่ตัวพี่คือมีสัญญางานนี้อีก1ปี แล้วเราอยู่บ้านตลอดเอาจริงๆเราไม่อยากรู้สึกว่ามีลูกชายต้องดูแล เราไม่ใช่แม่เขา ถ้าเราชอบนิสัยของเขาเราคงไม่รู้สึกแย่ขนาดนี้ มีอยู่ครั้งนึงเราเคยทำอาหาร แล้วเขาบอกทำไวจัง (ประมานว่าทำอาหารง่ายๆไม่ได้พิเศษ) เขาพูดว่านั้นเป็นอาหารที่เร็วที่สุดที่เคยกินเลย (อ้าวก้ข้าวผัด
วันนี้เขากำลังกลับจากทำงาน เรามีคลาสโยคะ เราบอกว่าเราขับรถมาทำงานเพราะโยคะเลิกเกือบทุ่มนึง เราบอกเขาว่าให้รอแล้วกัน หาข้าวกินเองด้วย เพราะเราจะไม่ทานข้าวเย็น คือเราพูดแบบหงุดหงิด เรารำคาญมากอะ เราจะพูดยังไงให้เขารู้จักดูแลตัวเอง คือถ้าต้องขับรถไปจอดสนามบิน