สวัสดีคับ ก็กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกสำหรับผม
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้เจอกับแฟนผมครั้งแรกตั้งแต่สมัยเข้าวงดนตรีของโรงเรียนด้วยกัน
จนเมื่อก่อนผมจะจบจากโรงเรียนนั้นผมได้เริ่มคบกับเธอ เธอเป็นลูกคนกลางครับ ซึ่งนิสัยก็ประมาณว่าเธอเป็นคนที่ชอบแข่งขันกับพี่กับน้องเธอ ชอบเอาชนะ พอเธอมีไรไม่สบายใจเธอก็จะมาปรึกษาผมตลอด ผมกับเธอนั้นเราเป็นเหมือนกันและกันเสมอ เธอคอยซื้อของให้ผม ส่วนใหญ่จะเป็นของคู่ บางครั้งผมก็ซื้อให้เธอ ถึงแม้จะช้าไปหน่อยก็เถอะ แต่ผมก็ไม่เคยลืมวันสำคัญๆนะครับ ผมเป็นคนที่ปากไม่ค่อยดีเท่าไร บ่อยครั้งเธอบ่นกับผมว่าอย่าขึ้นเสียง จริงๆผมไม่ได้ขึ้นเสียงนะ มันเป็นปกติเวลาพูดจะพูดเสียงดังหน่อยๆ เธอก็คิดว่าขึ้นเสียง ผมชอบทำตาค้อนๆใส่เธอ แต่ไม่ใช่ว่าไม่พอใจหลอกนะ มันติดเป็นนิสัย จริงๆก็แก้ได้แหร่ะ ทุกวันนี้ของที่ตั้งบนโต๊ะผมกับของที่ผมใส่ก็เป็นของของเธอที่ให้มานั่นแหร่ะ เธอเป็นคนที่เฟอะฟะ ซุ่มซ่าม จริงผมว่าคนแบบนี้น่ารักดีนะ ผมสอนให้เธอได้เจอโลกกว้างหลายๆอย่าง บัญชีธนาคารยังเปิดไม่เป็นเลย เอทีเอ็มก็ทำไม่เป็น คอมก็ใช้ไม่เป็น อยากถ่ายรูปผมก็สอนให้ ผมสอนทุกอย่างที่ผมมีและพอจะได้ เธออยากกินอะไร ผมก็พยายามจะฝึกทำสิ่งนั้น ถึงผมจะทำอาหารไม่เป็นก็เถอะ เมนูโปรดของเธอคงเป็นขนมปังเนยมั้งคับ เธอบอกผมว่าผมทำอร่อย เธอยังอ้อนให้ผมทำอยู่เลย ชีวิตของเรา2คนนั้นมีทะเลาะมั่งก็มั่งปกติ ของชีวิตคู่
ซึ่งก่อนที่เราจะคบกันนั้นเราสองคนแกล้งเป็นแฟนกันแล้วก็มารักกันจริงๆสะงั้น
จนเมื่อถึงวันหนึ่ง ผมกะแล้วว่ามันต้องเกิดขึ้น
เธอบอกผมว่าเธอรู้สึกแปลกๆ เธอบอกว่าเหมือนเธอไม่รักผมแล้ว อยู่ใกล้ๆก็ไม่รู้สึกใจเต้นแรงๆหรืออะไรแล้ว ตอนแรกผมคิดว่าเธอชินเลยคุยๆกันไปสักพักเธอบอกผมว่าอยากกลับไปเป็นพี่น้องกัน ผมจึงบอกว่าขอเวลาสักพักได้มั้ย ให้เวลามันพิสูจน์อะไร ผมขอเวลาเธอ1อาทิตย์
ซึ่งวันนี้ได้เป็นวันที่หนึ่งสำหรับผม
เป็นวันที่ทรมานที่สุด
ผมนอนไม่หลับตั้งแต่คืนนั้น
ทุกวันผมจะตื่นมาแล้วโทรปลุกเธอ บางครั้งเธอก็โทรปลุกผม เราคุยกันทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่ได้คุย ผมว่าผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆเลยถ้าเสียเธอไป
ป.ล.ผมควรทำยังไงดีครับ ผมไม่อยากให้เราเลิกกันเลย
ป.ล.2 ขอบคุนที่ติดตามอ่านกันนะคับ
ช่วยแชร์ให้ถึงเธอด้วยนะครับ ขอบคุนครับ._.
ป.ล.3 ถ้าเธอได้อ่านกระทู้ของผม
ผมอยากจะบอกว่า
ผมไม่อยากเสียเธอไป ผมรักเธอมากๆ
ผมขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่เคยทำมา
และขอบคุนสำหรับทุกสิ่ง
ถ้าเป็นไปได้ และผมอยากให้เป็นได้โปรด กลับมาเถอะนะ .__. ผมจะรออยู่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไร
7วันที่ต้องทนเหงา กับคำว่าห่างกันสักพัก .__.
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้เจอกับแฟนผมครั้งแรกตั้งแต่สมัยเข้าวงดนตรีของโรงเรียนด้วยกัน
จนเมื่อก่อนผมจะจบจากโรงเรียนนั้นผมได้เริ่มคบกับเธอ เธอเป็นลูกคนกลางครับ ซึ่งนิสัยก็ประมาณว่าเธอเป็นคนที่ชอบแข่งขันกับพี่กับน้องเธอ ชอบเอาชนะ พอเธอมีไรไม่สบายใจเธอก็จะมาปรึกษาผมตลอด ผมกับเธอนั้นเราเป็นเหมือนกันและกันเสมอ เธอคอยซื้อของให้ผม ส่วนใหญ่จะเป็นของคู่ บางครั้งผมก็ซื้อให้เธอ ถึงแม้จะช้าไปหน่อยก็เถอะ แต่ผมก็ไม่เคยลืมวันสำคัญๆนะครับ ผมเป็นคนที่ปากไม่ค่อยดีเท่าไร บ่อยครั้งเธอบ่นกับผมว่าอย่าขึ้นเสียง จริงๆผมไม่ได้ขึ้นเสียงนะ มันเป็นปกติเวลาพูดจะพูดเสียงดังหน่อยๆ เธอก็คิดว่าขึ้นเสียง ผมชอบทำตาค้อนๆใส่เธอ แต่ไม่ใช่ว่าไม่พอใจหลอกนะ มันติดเป็นนิสัย จริงๆก็แก้ได้แหร่ะ ทุกวันนี้ของที่ตั้งบนโต๊ะผมกับของที่ผมใส่ก็เป็นของของเธอที่ให้มานั่นแหร่ะ เธอเป็นคนที่เฟอะฟะ ซุ่มซ่าม จริงผมว่าคนแบบนี้น่ารักดีนะ ผมสอนให้เธอได้เจอโลกกว้างหลายๆอย่าง บัญชีธนาคารยังเปิดไม่เป็นเลย เอทีเอ็มก็ทำไม่เป็น คอมก็ใช้ไม่เป็น อยากถ่ายรูปผมก็สอนให้ ผมสอนทุกอย่างที่ผมมีและพอจะได้ เธออยากกินอะไร ผมก็พยายามจะฝึกทำสิ่งนั้น ถึงผมจะทำอาหารไม่เป็นก็เถอะ เมนูโปรดของเธอคงเป็นขนมปังเนยมั้งคับ เธอบอกผมว่าผมทำอร่อย เธอยังอ้อนให้ผมทำอยู่เลย ชีวิตของเรา2คนนั้นมีทะเลาะมั่งก็มั่งปกติ ของชีวิตคู่
ซึ่งก่อนที่เราจะคบกันนั้นเราสองคนแกล้งเป็นแฟนกันแล้วก็มารักกันจริงๆสะงั้น
จนเมื่อถึงวันหนึ่ง ผมกะแล้วว่ามันต้องเกิดขึ้น
เธอบอกผมว่าเธอรู้สึกแปลกๆ เธอบอกว่าเหมือนเธอไม่รักผมแล้ว อยู่ใกล้ๆก็ไม่รู้สึกใจเต้นแรงๆหรืออะไรแล้ว ตอนแรกผมคิดว่าเธอชินเลยคุยๆกันไปสักพักเธอบอกผมว่าอยากกลับไปเป็นพี่น้องกัน ผมจึงบอกว่าขอเวลาสักพักได้มั้ย ให้เวลามันพิสูจน์อะไร ผมขอเวลาเธอ1อาทิตย์
ซึ่งวันนี้ได้เป็นวันที่หนึ่งสำหรับผม
เป็นวันที่ทรมานที่สุด
ผมนอนไม่หลับตั้งแต่คืนนั้น
ทุกวันผมจะตื่นมาแล้วโทรปลุกเธอ บางครั้งเธอก็โทรปลุกผม เราคุยกันทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่ได้คุย ผมว่าผมคงทำใจไม่ได้แน่ๆเลยถ้าเสียเธอไป
ป.ล.ผมควรทำยังไงดีครับ ผมไม่อยากให้เราเลิกกันเลย
ป.ล.2 ขอบคุนที่ติดตามอ่านกันนะคับ
ช่วยแชร์ให้ถึงเธอด้วยนะครับ ขอบคุนครับ._.
ป.ล.3 ถ้าเธอได้อ่านกระทู้ของผม
ผมอยากจะบอกว่า
ผมไม่อยากเสียเธอไป ผมรักเธอมากๆ
ผมขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่เคยทำมา
และขอบคุนสำหรับทุกสิ่ง
ถ้าเป็นไปได้ และผมอยากให้เป็นได้โปรด กลับมาเถอะนะ .__. ผมจะรออยู่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไร