ครอบครัวแฟนไม่ชอบเรา

สวัดดีครับทุกคน ผมมีเรื่องอยากจะระบายคือผมเครียดมากไม่รู้จะไปเล่าให้ใครฟังดี เรื่องของผมอาจจะเป็นเรื่องธรรมดาๆเเต่เป็นเรื่องที่ผมเครียดมาเป็นเดือนเเล้วครับ เป็นเรื่องทางครอบครัวของเเฟนผมไม่ค่อยจะชอบผมเท่าไหร่ ขอเล่าย้อนไปตั้งเเต่ต้นเลยนะ คือผมได้ผมได้เข้ามาเรียนที่มหาลัยที่นึงซึ่งคณะที่ผมเรียนเป็นคณะของสายวิทย์ ผู้หญิงคณะผมส่วนมากจะเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะเรียบร้อยส่วนคณะผมผู้ชายจะมีน้อยมากเรียกว่า1ใน10ผมจึงค่อนข้างที่จะต้องมาร่วมกิจกรรมอยู่บ่อยๆเนื่องจากรุ่นพี่จำได้อยู่มาวันนึงผมได้สังเกตุเห็นผู้หญิงอยู่คนนึงซึ่งผมไม่ค่อยเห็นหน้าเธอเท่าไหร่ในเวลามีกิจกรรมคณะช่วงปีหนึ่งมหาลัยผมเค้าจะลงทะเบียนเรียนให้ก่อนเป็นคณะผมถึงรู้ว่ามีผู้หญิงคนนี้อยู่ในคณะด้วยเวลาอยู่ในคาบเรียนผมสังเกตุว่าเค้าจะไม่มีเพื่อนผมเห็นเค้าไม่ค่อยชอบคุยกับใครเเต่เวลาอยู่นอกห้องเรียนเค้ามีเพื่อนต่างคณะเยอะมากเเละเหมือนเค้าจะสนิทกับเพื่อนต่างคณะมากกว่าเพื่อนในคณะเดียวกันเเล้วคณะผมจะบังคับให้ผู้หญิงใส่กระโปรงพีชยาวร้องเท้าผ้าใบห้ามเเต่งหน้าทำสีผมจนกว่าจะได้ปลดระเบียบซึ่งเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผิดระเบียบตั้งเเต่หัวจรดเท้าเพื่อนผู้หญิงในคณะไม่ค่อยจะชอบเธอเท่าไหร่ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรส่วนมากผมจะเห็นเธอเดินอยู่กับพวกเด็กนิเทศเเละเด็กศิลปศาสตร์ซึ่งกลุ่มเธอค่อนข้างจะพูดจาใช้คำหยาบเหมือนวัยรุ่นทั่วไปซึ่งพวกผญในคณะผมไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่เรียกว่าโลกสวยเลยก็ได้ อยู่มาวันนึงผมได้ไปนั่งเรียนข้างๆเธอเลยลองชวนเธอคุยตอนเเรกก็เเอบๆกลัวว่าเธอจะไม่คุยด้วยเเต่พอได้คุยกับเธอทำให้ผมได้ไขข้อสงสัยได้หลายเรื่องเลยและผมก็คิดว่าเธอเป็นคนคุยสนุกนิสัยก็ไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่ใครเค้าว่าเลยครั้งเเรกที่ได้คุยกับเธอผมรู้เลยว่าผมชอบเธอมาก(เอาจริงก็แอบชอบตั้งเเต่เเรกเเล้ว)เวลาเรียนผมจึงมักที่จะไปนั่งกับเธอจนผมสนิทกับเธอเเละเป็นเเฟนกับเธอ ตั้งเเต่ผมเป็นเเฟนกับเธอผมได้อะไรเข้ามาในชีวิตเยอะมากเหมือนโลกผมมันกว้างขึ้นผมได้ไปเจอกับเพื่อนของเธอทำให้รู้ถึงความจริงใจของกลุ่มเธอถึงจะพูดจาหยาบคายด่ากันตรงๆก็ไม่เคยที่จะมาแอบนินทาลับหลังผมจึงรู้เลยว่าทำไมเธอไม่เลือกที่จะคบเพื่อนในคณะเดียวกัน เธอค่อนข้างจะเป็นคนตรงๆเเอบขี้วีนเล็กน้อยพอรับได้ เธอเป็นชอบเเต่งตัวดูเเลตัวเองตลอดเวลาเพราะเเบบนี้เธอจึงไม่ค่อยสนใจกฎระเบียบในคณะผมค่อนข้างจะรู้ตัวเลยว่าผมติดเธอมาก ส่วนมากเราจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลาจนผมไม่ค่อยเข้าคณะตามเธอผมขอย้อนไปก่อนหน้านี้ว่าผมเป็นเดือนคณะจึงต้องทำกิจกรรมอยู่บ่อยๆเเต่ตั้งเเต่ผมคบกับเธอผมก็เข้าคณะน้อยลงจนทำให้รุ่นพี่เเละเพื่อนๆเริ่มไม่ชอบผมเเต่ผมก็ไม่ค่อยเเคร์เท่าไหร่เพราะตั้งเเต่ผมคบกับเธอเพื่อนก็พากันไม่ชอบผมเเล้ว ผมกับเธอมีอะไรเหมือนๆกันหลายอย่างเเต่สิ่งที่ต่างกันก็คือฐานะ บ้านเธอค่อนข้างจะมีเงินส่วนบ้านผมพ่อเเม่เป็นชาวสวนผมเป็นเด็กต่างจังหวัดเวลาผมกลับบ้านผมจะพาเธอไปด้วยตลอดจนทางบ้านผมต่างพากันรักเธอเหมือนลูกหลานอีกคนเธอเป็นคนเข้ากับทุกคนได้ง่ายกินอยู่สบายๆไม่เรื่องมาก ผมเคยถามเธอว่าทำไมเธอไม่พาผมไปบ้านเธอบ้างเธอเคยบอกว่าเธอยังไม่พร้อมเเต่ผมก็เซ้าซี้ให้เธอพาไปให้ได้เพราะผมอยากทำความรู้จักกับครอบครัวเธอจนผมเเกล้งงอนเธอ เธอจึงยอมเเต่เธอมีสีหน้าเเบบกังวล พอสองวันต่อมาเธอได้พาผมไปบ้านเธอ พอเห็นบ้านเธอครั้งเเรกผมรู้สึกเเย่นิดๆผมรู้มาว่าบ้านเธอค่อนข้างมีฐานะเเต่ไม่คิดว่าเธอจะรวยขนาดนี้พอเดินเข้าไปทำให้ผมรู้สึกตัวเล็กเลยเเต่พอเจอพี่ชายเเละเเม่เธอยิ่งทำให้พบเเทบอยากจะหายตัวออกไปจากตรงนั้น เธอมีพี่สองคนส่วนเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านเธอไม่ค่อยจะเล่าเรื่องของบ้านเธอให้ผมฟังเท่าไหร่ พอผมได้เจอพี่ชายเธอดูเหมือนว่าเค้าจะไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่วันนั้นเป็นวันที่ผมรู้สึกเเย่มาก พี่ชายของเธอทั้งคู่เเต่งตัวดีกันมากพอกลับมาถึงหอผมรีบขอตัวกลับห้องเลยปกติผมจะอยู่กับเธอจนดึกๆถึงจะกลับ เเต่พอวันนั้นทำให้ผมรู้สึกว่าผมไม่ค่อยเหมาะสมกับเธอเลยเเต่พอผ่านคืนนั้นไปผมก็ใช้ชีวิตปกติไปหาเธอตัวติดกับเธอเหมือนทุกวันเรา แต่อยู่มาวันนึงหลังจากผมไปบ้านเธอมาไม่นานพี่ชายเธอโทรมาขอให้ผมเลิกยุ่งกับเธอเค้าบอกเหตุผลว่าผมไม่เหมาะสมกับเธอซึ่งเป็นสิ่งเดียวกันกับที่ผมคิด ผมเลยบอกไปว่าผมขอเวลาหน่อยนะพี่เค้าก็โอเคพอวางสายผมรู้สึกโลกของผมมันจะพังผมไม่รู้จะทำยังไงต่อดี เราคบกันมาเกือบจะ4ปีเเล้วอยู่ด้วยกันทุกวัน(เเต่ไม่ได้นอนด้วยกันนะ)ผมมานั่งคิดว่าถ้าพรุ่งนี้ผมไม่มีเธอผมจะเป็นยังไงเเค่คิดน้ำตาผมก็ไหลเเล้วตั้งเเต่วันที่พี่เธอโทรมาจนถึงวันนี้ผมพยายามทำทุกอย่างให้ดีกลับเธอเพราะผมคิดว่าผมจะไม่ได้ทำเเล้วเเต่มันกลับทำให้ผมลำบากใจมากขึ้นผมยังไม่ได้บอกเลิกเธอตามที่สัญญาไว้กับพี่เธอเลย ผมไม่อยากเลิกกับเธอผมควรจะทำยังไงดี พี่เธอก็คอยโทรมากดดันตลอดเลย