ก่อนอื่นเลยเราอยากจะบอกว่านี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งในพันทิปนะคะ เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมากลางเดือนนี้อ่ะ ตอนนี้เราเป็นนักศึกษาปี 1 มหาวิทยาลัยริมน้ำตรงข้ามกับมหาวิทยาลัยที่ผลิตแพทย์ชื่อดังแห่งหนึ่ง
ปกติเราเป็นคนที่ไม่เคยมีแฟนอ่ะ นี่ก็เกิดมา 19 ปีละ แต่เราชอบอ่านหนังสือนิยายพวกนิยายน่ารักแนววัยรุ่นงี้ เราก็ฟินไปตามเรื่องอ่ะนะ
แต่เอาเข้าจริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าไม่มีแฟนก็ไม่เป็นผลอะไร เพราะแค่เราอ่านนิยายพวกนี้เรากฟินแล้วอ่ะ
อ่ะ เข้าเรื่องกันเลยยนะคะ
โดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนไม่สวย แล้วก็ไม่ได้น่ารักเท่าใหร่ แต่หลายคนก็ชมว่าน่ารักนะ 555 แล้วเราก็เป็นคนโก๊ะๆ
ทำอะไรก็ซุ่มซ่ามไปหมด บางทีก็ขี้ลืมบ้าง 5555 แต่ก็ยังไม่มีใครมาช่วยทำให้หาย แล้วก็ยังไม่เคยมีใครมาปกป้องสักที
ก่อนอื่นเราจะขอย้อนไปก่อนที่เราจะเจอกับเพื่อนคนนี้นะคะ เราอยากจะขอเล่าก่อนว่าเราอยากสอบเข้ามหาลัยริมน้ำเขตพระนคร
ที่มีชื่อเสียงด้านคณะสายศิลป์มากกกกกก แล้วเราก็เลยไปลงเรียนพิเศษเพื่อสอบเข้าคณะนี้
วันที่เราไปเรียนวันแรก คือเราลงคอร์สปิดเทอมด้วยแหละ คนก็เลยเยอะเป็นพิเศษ วันแรกๆ นี่เราไม่ได้เจอเขาหรอนะ
แต่คือแบบอยากเล่าเฉยๆ 55555 พอเรียนไปสักพักเราก็เพิ่งเห็นเพื่อนคนนี้อ่ะ แรกๆที่เห็นก็ไม่เคยคิดนะว่าเข้าจะหน้าตาดีหรืออะไร
ก็แค่เป็นผู้ชายตัวสูงๆ สูงประมาณ 183 ผมก็รองทรงชี้ๆ หน่อย ผิวขาวมากก ดัดฟัน คิ้วเข้ม หน่อยๆ บางครั้งเพื่อนคนนี้ก็เอาแว่นแบบกลมๆ มาใส่อ่ะ
แต่เราก็ไม่ได้เป็นพวกคลั่งหนุ่มแว่นด้วย ก็เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าเขาหล่อเท่าไหร่อ่ะ มีครั้งหนึ่งที่เราเผลอแอบมองเขาเวลาเขาตอบคำถามพี่ติวเตอร์
เราก็ยิ้มๆ พอเขาเห็นก็หันมาอมยิ้มหน่อยๆ ด้วยความที่เขาผิวขาว มันเลยดูมุ้งมิ้งไปอี้กกกกกอ่ะ เราก็ยิ้มตอบไปแบบงงๆ
พอถึงวันที่ปิดคอร์ส ตอนนั้นคิดว่าเราคงไม่เจอกันอีก ด้วยความรู้สึกที่เราก็เจอเขาบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คุยกันมากเท่าไหร่
ประมาณถามคำตอบคำ เวลาก่อนจะเรียนอะไรแบบนี้ แต่พอะปิดคอร์ส ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกผูกพันรึเปล่านะ แต่เรารู้สึกว่าเขาดูหล่อขึ้นมานิดนึงอ่ะ
แต่นั่นแหละ เราไม่เคยคิดว่าเขากับเราจะได้เจอเพื่อนคนนี้อีก
พอวันรายงานตัว เหมือนมันมีความรู้สึกอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกว่าเราจะเจอใครสักคนที่เราอยากเจอ คือเคยเป็นกันป่ะ
คือมันจะรู้สึกหวิวๆ เหมือนมีลมเย็นๆพัดมาโดนตัวอ่ะ 555555 แล้วเราก็ได้เจอกับเพื่อนคนนี้จริงๆ คือแบบบบบ >///<
เปิดเทอมหนึ่งมาก็เกือบจะปิดเทอมแล้วเราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนี้มากเท่าไหร่นัก แล้ววันนั้นเรานั่งทำการบ้านอยู่ที่คอมม่อนใต้ตึกคณะ
รวมถึงวันนั้นกลุ่มเพื่อนเราก็พากันโดดไปดูกีฬาที่แข่งกันในมอ เพื่อนคนนี้ก็เดินมาทักพร้อมกับฉีกยิ้มยิงฟัน เผยให้เห็นเหล็กดัดฟันสีฟ้า
ประกอบกับรอบยิ้มน่ารักที่แฝงอยู่บนใบหน้าที่ดูหล่อขึ้นจากตอนปีก่อนมาก มันทำให้เราสตั๊นเล็กๆ ความรู้สึกตอนนั้นหน้าเราก็อุ่นๆหน่อย
แต่ก็นะ มันอาจจะเป็นเพราะอากาศที่เปลลี่ยนแปลงก็ได้เนอะ เราก็ยิ้มตอบเขา แล้วทันใดนั้นเขาก็นั่งตรงข้ามกับเรา ทีนี้เรานั่งตรงข้ามกันเลยอ่ะ
แล้วเขาก็ถาม ชวนคุยเรื่องเรียนนู่นนี่ก่อน แล้วถามเรื่องของเราบ้างนิดหน่อย คือสายตาเขาดูอบอุ่น อ่อนโยนมากกกก เราสัมผัสได้เลยอ่ะ
คือความรู้สึกจากที่เราไม่รู้สึกอะไรแล้วนะ เรากลับรู้สึกหวั่นไหว อาจเป็นเพราะว่าเรายังไม่ไม่เคยมีแฟนเราเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเป็นยังไง
หรือว่ายังไงอ่ะ ตอนนั้นในหัวเราคิดแบบนี้จริงๆนะ 55555
เราจะทำยังไงดี คือเขาจะแอบชอบเรารึเปล่าอ่ะ เราไม่เคยมีแฟนด้วย งืออ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ลึกๆก็แอบบหวังนะ อิอิ 
ความรู้สึกแบบนี้ เรียกได้ว่าเขาแอบชอบเราหรือเปล่าคะ :)
ปกติเราเป็นคนที่ไม่เคยมีแฟนอ่ะ นี่ก็เกิดมา 19 ปีละ แต่เราชอบอ่านหนังสือนิยายพวกนิยายน่ารักแนววัยรุ่นงี้ เราก็ฟินไปตามเรื่องอ่ะนะ
แต่เอาเข้าจริงๆ ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าไม่มีแฟนก็ไม่เป็นผลอะไร เพราะแค่เราอ่านนิยายพวกนี้เรากฟินแล้วอ่ะ
อ่ะ เข้าเรื่องกันเลยยนะคะ
โดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนไม่สวย แล้วก็ไม่ได้น่ารักเท่าใหร่ แต่หลายคนก็ชมว่าน่ารักนะ 555 แล้วเราก็เป็นคนโก๊ะๆ
ทำอะไรก็ซุ่มซ่ามไปหมด บางทีก็ขี้ลืมบ้าง 5555 แต่ก็ยังไม่มีใครมาช่วยทำให้หาย แล้วก็ยังไม่เคยมีใครมาปกป้องสักที
ก่อนอื่นเราจะขอย้อนไปก่อนที่เราจะเจอกับเพื่อนคนนี้นะคะ เราอยากจะขอเล่าก่อนว่าเราอยากสอบเข้ามหาลัยริมน้ำเขตพระนคร
ที่มีชื่อเสียงด้านคณะสายศิลป์มากกกกกก แล้วเราก็เลยไปลงเรียนพิเศษเพื่อสอบเข้าคณะนี้
วันที่เราไปเรียนวันแรก คือเราลงคอร์สปิดเทอมด้วยแหละ คนก็เลยเยอะเป็นพิเศษ วันแรกๆ นี่เราไม่ได้เจอเขาหรอนะ
แต่คือแบบอยากเล่าเฉยๆ 55555 พอเรียนไปสักพักเราก็เพิ่งเห็นเพื่อนคนนี้อ่ะ แรกๆที่เห็นก็ไม่เคยคิดนะว่าเข้าจะหน้าตาดีหรืออะไร
ก็แค่เป็นผู้ชายตัวสูงๆ สูงประมาณ 183 ผมก็รองทรงชี้ๆ หน่อย ผิวขาวมากก ดัดฟัน คิ้วเข้ม หน่อยๆ บางครั้งเพื่อนคนนี้ก็เอาแว่นแบบกลมๆ มาใส่อ่ะ
แต่เราก็ไม่ได้เป็นพวกคลั่งหนุ่มแว่นด้วย ก็เลยไม่ค่อยรู้สึกว่าเขาหล่อเท่าไหร่อ่ะ มีครั้งหนึ่งที่เราเผลอแอบมองเขาเวลาเขาตอบคำถามพี่ติวเตอร์
เราก็ยิ้มๆ พอเขาเห็นก็หันมาอมยิ้มหน่อยๆ ด้วยความที่เขาผิวขาว มันเลยดูมุ้งมิ้งไปอี้กกกกกอ่ะ เราก็ยิ้มตอบไปแบบงงๆ
พอถึงวันที่ปิดคอร์ส ตอนนั้นคิดว่าเราคงไม่เจอกันอีก ด้วยความรู้สึกที่เราก็เจอเขาบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้คุยกันมากเท่าไหร่
ประมาณถามคำตอบคำ เวลาก่อนจะเรียนอะไรแบบนี้ แต่พอะปิดคอร์ส ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกผูกพันรึเปล่านะ แต่เรารู้สึกว่าเขาดูหล่อขึ้นมานิดนึงอ่ะ
แต่นั่นแหละ เราไม่เคยคิดว่าเขากับเราจะได้เจอเพื่อนคนนี้อีก
พอวันรายงานตัว เหมือนมันมีความรู้สึกอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกว่าเราจะเจอใครสักคนที่เราอยากเจอ คือเคยเป็นกันป่ะ
คือมันจะรู้สึกหวิวๆ เหมือนมีลมเย็นๆพัดมาโดนตัวอ่ะ 555555 แล้วเราก็ได้เจอกับเพื่อนคนนี้จริงๆ คือแบบบบบ >///<
เปิดเทอมหนึ่งมาก็เกือบจะปิดเทอมแล้วเราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนคนนี้มากเท่าไหร่นัก แล้ววันนั้นเรานั่งทำการบ้านอยู่ที่คอมม่อนใต้ตึกคณะ
รวมถึงวันนั้นกลุ่มเพื่อนเราก็พากันโดดไปดูกีฬาที่แข่งกันในมอ เพื่อนคนนี้ก็เดินมาทักพร้อมกับฉีกยิ้มยิงฟัน เผยให้เห็นเหล็กดัดฟันสีฟ้า
ประกอบกับรอบยิ้มน่ารักที่แฝงอยู่บนใบหน้าที่ดูหล่อขึ้นจากตอนปีก่อนมาก มันทำให้เราสตั๊นเล็กๆ ความรู้สึกตอนนั้นหน้าเราก็อุ่นๆหน่อย
แต่ก็นะ มันอาจจะเป็นเพราะอากาศที่เปลลี่ยนแปลงก็ได้เนอะ เราก็ยิ้มตอบเขา แล้วทันใดนั้นเขาก็นั่งตรงข้ามกับเรา ทีนี้เรานั่งตรงข้ามกันเลยอ่ะ
แล้วเขาก็ถาม ชวนคุยเรื่องเรียนนู่นนี่ก่อน แล้วถามเรื่องของเราบ้างนิดหน่อย คือสายตาเขาดูอบอุ่น อ่อนโยนมากกกก เราสัมผัสได้เลยอ่ะ
คือความรู้สึกจากที่เราไม่รู้สึกอะไรแล้วนะ เรากลับรู้สึกหวั่นไหว อาจเป็นเพราะว่าเรายังไม่ไม่เคยมีแฟนเราเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันเป็นยังไง
หรือว่ายังไงอ่ะ ตอนนั้นในหัวเราคิดแบบนี้จริงๆนะ 55555
เราจะทำยังไงดี คือเขาจะแอบชอบเรารึเปล่าอ่ะ เราไม่เคยมีแฟนด้วย งืออ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้