คบกับแฟนมา7ปีแล้วค่ะ ก็รักๆเลิกๆมาตลอด7ปี เป็นแฟนคนแรกของเรา เป็นคนเข้ามาจีบเรา ดูแลเราดีมาก ทำให้เราทุกอย่าง ปรับตัวเข้าหาเรา คอยอยู่เคียงข้างเราเวลาที่เรามีปัญหาต่างๆนานา เป็นเหมือนพี่ พ่อ เพื่อน ช่วยคิด ช่วยให้คำปรึกษา เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเราไปแล้วค่ะ ทุกวันนี้นึกภาพไม่ออกเลยว่าจะใช้ชีวิตอยู่ได้ยังไงโดยที่ไม่มีเค้า
กับอีกคน เข้ามาในชีวิตเราตอนช่วงที่เราคบกับแฟนได้5เดือนค่ะ ช่วงนั้นรักๆเลิกๆกับแฟนบ่อยมาก แล้วก็ได้ร็จักคนนี้ เราเป็นคนเข้าหา เป็นคนสานต่อ โดยที่เค้าก็รู้ว่าเราก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่เหมือนตอนนั้นใจเราตรงกัน อะไรหลายๆอย่างเราคลิ๊กกัน ก็คบซ้อนคุยกันมาเรื่อยๆจนเราคบกับแฟนได้เกือบ1ปี ซึ่งระหว่างนั้นแฟนเราก็จับได้แล้วเลิกกันบ้าง พอกลับมาคืนดีกันแฟนเราก็มีคนอื่นบ้าง ก็เลิกกัน ก็รักๆเลิกๆ แต่สุดท้าย เราก็เลือกที่จะตัดขาดจากเค้าเพื่อกลับไปคบกับแฟน โดยที่หายไปจากเค้าแบบที่ไม่ได้ลาอะไร และไม่ติดต่อกับเค้าอีกเลย ซึ่งเค้าก็ไม่ได้พยายามติดต่อมา มารู้ที่หลังว่าแฟนเราบล๊อคเฟสบุ๊คเค้าไป ต่างคนต่างหาย ก็เลยจบกันไป
เราก็คบกับแฟนมาราบรื่น ไม่มีปัญหาเรื่องมือที่สามใดๆหลังจากที่เราก็พิสูจน์ตัวเองให้แฟนเราเห็นอยู่นานว่าเรารักเค้าจริงๆ ช่วงนั้นก็ไม่ได้คิดถึงอีกคนเลย เหมือนกับก็มีความสุขอยู่กับแฟน รักแฟนมาก ถ้านับกันตั้งแต่ต้นเลยคือตอนนั้นเราก็คบกับแฟนมาได้2ปีครึ่งแล้ว จู่ๆอีกคนก็กลับเข้ามาในความคิด วันนั้นอยู่ดีๆก็คิดถึงเค้าขึ้นมา ก็อยากรู้ข่าวคราวว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง เพราะก็หายไปไม่ติดต่อกันเลย เราก็เลยเข้าเฟสบุ๊คไปปลดล็อคเฟสที่แฟนเราบล็อคเฟสบุ๊คของเค้าไว้ออก แล้วก็เข้าไปส่องความเป็นไปของเค้า ก็เลยได้รู้ว่า เค้ามีแฟนแล้ว พึ่งจะคบกันได้ไม่นาน ความรู้สึกตอนนั้นที่เห็น เป็นความรู้สึกที่คิดถึง อยากเจอ เศร้า เสียดาย อยากจะกลับไปคุยกันใหม่อีกครั้ง แต่เราก็ทำได้แค่คิดถึงเค้า แค่นั้น
ซึ่งหลังจากวันนั้นเราก็คิดถึงเค้ามาตลอด คิดถึงเรื่องเก่าๆ วันเก่าๆที่เราเคยคบกับเค้า คำพูด แพลนที่เคยวางว่าจะไปเที่ยวที่ไหนด้วยกัน ช่วงนั้นเรากับแฟนห่างกันเพราะเรามาเรียนอยู่ต่างจังหวัด ก็จะคุยโทรศัพท์กันแค่ตอนกลางคืน ในเฟสก็มีโพสถึงกันบ้างประปราย วันนีงเราก็เกิดอยากจะโทรไปหาอีกคนขึ้นมา ก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมากดเบอร์โทรศัพท์ของเค้าที่เราจำได้แม่นไว้แล้ว รอแค่การตัดสินใจที่จะกดโทรออก ก็ระหว่างที่จ้องจอมือถืออยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจกดโทรออกไป เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่น่าประทับใจ หน้าจอมือถือขึ้นสายเรียกเข้าเบอร์เดียวกันกับที่กดทิ้งไว้รอโทรออกเมื่อกี้นี้ เราก็ตกใจ แต่เหมือนความดีใจจะมีมากกว่า ร้องฮึ๊ยเสียงดังลั่นห้อง ก่อนจะกดรับสายแล้วได้ยินเสียงพูดที่คุ้นเคยและคิดถึงมาก "ฮัลโหลครับ" เรานี่งงและอึ้งมาก ถึงกับต้องดูโทรศัพท์ใหม่ว่าเมื่อกี้นี้คือเค้าโทรเข้ามาหาเราจริงๆใช่ไม๊ มันประทับใจ ดีใจ และตื่นเต้นมากจนพูดออกไปแบบท่าทางตื่นเต้นว่า "ฮึ๊ยยย กำลังจะโทรไปหาอยู่พอดีเลย" เราพูดออกไปเพื่อที่ต้องการจะสื่อให้เค้ารับรู้ว่าใจเราตรงกันนะ มันบังเอิญมากๆและเราก็ดีใจมากๆ แต่ดูท่าทางเหมือนเค้าจะไม่เชื่อเรา คิดว่าเราพูดไปงั้น ซึ่งก็ช่างมันเถอะ เราก็คุยกันอยู่นานสองนาน ถามไถ่กันตามประสาคนคุ้นเคย ซึ่งสถานะตอนนั้น เราทั้งคู่ก็ต่างมีแฟน ที่ต่างก็รักกันดี ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันทั้งคู่ เหมือนคิดถึงก็เลยโทรมาถามไถ่ ประมาณนั้น
หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีโทรคุยกันอีก เราก็ไม่กล้าโทรไป เค้าก็คงจะไม่กล้าโทรมาเหมือนกันมั้ง ซึ่งเราก็ไม่รู้ แต่เราก็คิดถึงเค้าทุกวัน คิดถึงแบบไม่เพ้อหานะคะ ก็อาจจะแบบฟังเพลงแล้วนึกถึงขึ้นมาบ้าง หรือทำอะไรแล้วก็นึกถึงเค้าขึ้นมา ไม่ได้มีเค้าอยู่ในหัวตลอดทั้งวันทั้งคืน เพราะเราก็ยังรักแฟนเราอยู่ ก็ยังคบกับแฟนเราดี
จนผ่านไปถึงช่วงวันหยุดยาวปีใหม่ เราก็กลับกรุงเทพ ก็มีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆบ้าง ใช้เวลากับแฟนบ้าง แต่พอวันเคาท์ดาวน์ส่วนใหญ่เราก็จะอยู่กับครอบครัวทุกปี และแฟนเราก็จะไปบ้านที่ต่างจังหวัดทุกปี คือไม่เคยเคาท์ดาวน์ด้วยกันอยู่แล้วตั้งแต่คบกันมา คืนวันสิ้นปีหลังจากที่เคาท์ดาวน์กับครอบครัวที่ร้านอาหารเสร็จ เค้าก็โทรมาHNYและบอกเราว่าอยากเจอ ตอนนั้นเราก็อยากเจอ เราก็บอกกับครอบครัวไปว่าเดี๋ยวเราไปต่อกับเพื่อน แล้วซักพักเค้าก็ขับรถมาหาที่ร้านอาหาร ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนกัน ก็เลยนั่งคุยกันอยู๋ในรถ ตอนนั้นความรู้สึกคิดถึงทั้งหมดที่มีมันแทบจะระเบิดออกมา อยากให้เค้าได้รับรู้ เค้าก็อาจจะคิดเหมือนเรา เพราะเค้าก็จับมือเราแน่นและมองตาเราเหมือนจะแสดงออกให้เรารับรู้ เราคุยกันไม่มาก แต่ก็รับรู้ความรู้สึกของกันและกันได้ดี มีตอนที่แฟนเค้าโทรเข้ามาหา เค้าก็บอกให้เราเงียบแล้วเค้าก็รับสาย ตอนนั้นรู้สึกแย่มาก รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นตัวสำรอง ทำไมถึงรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก
เรื่องมีต่ออีกนะคะ พอดีแฟนมาหา
แต่จะเม้นตอบเลยก็ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
เราควรจบกับแฟน หรือตัดเค้าอีกคนไปจากชีวิตดี?
กับอีกคน เข้ามาในชีวิตเราตอนช่วงที่เราคบกับแฟนได้5เดือนค่ะ ช่วงนั้นรักๆเลิกๆกับแฟนบ่อยมาก แล้วก็ได้ร็จักคนนี้ เราเป็นคนเข้าหา เป็นคนสานต่อ โดยที่เค้าก็รู้ว่าเราก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่เหมือนตอนนั้นใจเราตรงกัน อะไรหลายๆอย่างเราคลิ๊กกัน ก็คบซ้อนคุยกันมาเรื่อยๆจนเราคบกับแฟนได้เกือบ1ปี ซึ่งระหว่างนั้นแฟนเราก็จับได้แล้วเลิกกันบ้าง พอกลับมาคืนดีกันแฟนเราก็มีคนอื่นบ้าง ก็เลิกกัน ก็รักๆเลิกๆ แต่สุดท้าย เราก็เลือกที่จะตัดขาดจากเค้าเพื่อกลับไปคบกับแฟน โดยที่หายไปจากเค้าแบบที่ไม่ได้ลาอะไร และไม่ติดต่อกับเค้าอีกเลย ซึ่งเค้าก็ไม่ได้พยายามติดต่อมา มารู้ที่หลังว่าแฟนเราบล๊อคเฟสบุ๊คเค้าไป ต่างคนต่างหาย ก็เลยจบกันไป
เราก็คบกับแฟนมาราบรื่น ไม่มีปัญหาเรื่องมือที่สามใดๆหลังจากที่เราก็พิสูจน์ตัวเองให้แฟนเราเห็นอยู่นานว่าเรารักเค้าจริงๆ ช่วงนั้นก็ไม่ได้คิดถึงอีกคนเลย เหมือนกับก็มีความสุขอยู่กับแฟน รักแฟนมาก ถ้านับกันตั้งแต่ต้นเลยคือตอนนั้นเราก็คบกับแฟนมาได้2ปีครึ่งแล้ว จู่ๆอีกคนก็กลับเข้ามาในความคิด วันนั้นอยู่ดีๆก็คิดถึงเค้าขึ้นมา ก็อยากรู้ข่าวคราวว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง เพราะก็หายไปไม่ติดต่อกันเลย เราก็เลยเข้าเฟสบุ๊คไปปลดล็อคเฟสที่แฟนเราบล็อคเฟสบุ๊คของเค้าไว้ออก แล้วก็เข้าไปส่องความเป็นไปของเค้า ก็เลยได้รู้ว่า เค้ามีแฟนแล้ว พึ่งจะคบกันได้ไม่นาน ความรู้สึกตอนนั้นที่เห็น เป็นความรู้สึกที่คิดถึง อยากเจอ เศร้า เสียดาย อยากจะกลับไปคุยกันใหม่อีกครั้ง แต่เราก็ทำได้แค่คิดถึงเค้า แค่นั้น
ซึ่งหลังจากวันนั้นเราก็คิดถึงเค้ามาตลอด คิดถึงเรื่องเก่าๆ วันเก่าๆที่เราเคยคบกับเค้า คำพูด แพลนที่เคยวางว่าจะไปเที่ยวที่ไหนด้วยกัน ช่วงนั้นเรากับแฟนห่างกันเพราะเรามาเรียนอยู่ต่างจังหวัด ก็จะคุยโทรศัพท์กันแค่ตอนกลางคืน ในเฟสก็มีโพสถึงกันบ้างประปราย วันนีงเราก็เกิดอยากจะโทรไปหาอีกคนขึ้นมา ก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมากดเบอร์โทรศัพท์ของเค้าที่เราจำได้แม่นไว้แล้ว รอแค่การตัดสินใจที่จะกดโทรออก ก็ระหว่างที่จ้องจอมือถืออยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจกดโทรออกไป เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญที่น่าประทับใจ หน้าจอมือถือขึ้นสายเรียกเข้าเบอร์เดียวกันกับที่กดทิ้งไว้รอโทรออกเมื่อกี้นี้ เราก็ตกใจ แต่เหมือนความดีใจจะมีมากกว่า ร้องฮึ๊ยเสียงดังลั่นห้อง ก่อนจะกดรับสายแล้วได้ยินเสียงพูดที่คุ้นเคยและคิดถึงมาก "ฮัลโหลครับ" เรานี่งงและอึ้งมาก ถึงกับต้องดูโทรศัพท์ใหม่ว่าเมื่อกี้นี้คือเค้าโทรเข้ามาหาเราจริงๆใช่ไม๊ มันประทับใจ ดีใจ และตื่นเต้นมากจนพูดออกไปแบบท่าทางตื่นเต้นว่า "ฮึ๊ยยย กำลังจะโทรไปหาอยู่พอดีเลย" เราพูดออกไปเพื่อที่ต้องการจะสื่อให้เค้ารับรู้ว่าใจเราตรงกันนะ มันบังเอิญมากๆและเราก็ดีใจมากๆ แต่ดูท่าทางเหมือนเค้าจะไม่เชื่อเรา คิดว่าเราพูดไปงั้น ซึ่งก็ช่างมันเถอะ เราก็คุยกันอยู่นานสองนาน ถามไถ่กันตามประสาคนคุ้นเคย ซึ่งสถานะตอนนั้น เราทั้งคู่ก็ต่างมีแฟน ที่ต่างก็รักกันดี ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันทั้งคู่ เหมือนคิดถึงก็เลยโทรมาถามไถ่ ประมาณนั้น
หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีโทรคุยกันอีก เราก็ไม่กล้าโทรไป เค้าก็คงจะไม่กล้าโทรมาเหมือนกันมั้ง ซึ่งเราก็ไม่รู้ แต่เราก็คิดถึงเค้าทุกวัน คิดถึงแบบไม่เพ้อหานะคะ ก็อาจจะแบบฟังเพลงแล้วนึกถึงขึ้นมาบ้าง หรือทำอะไรแล้วก็นึกถึงเค้าขึ้นมา ไม่ได้มีเค้าอยู่ในหัวตลอดทั้งวันทั้งคืน เพราะเราก็ยังรักแฟนเราอยู่ ก็ยังคบกับแฟนเราดี
จนผ่านไปถึงช่วงวันหยุดยาวปีใหม่ เราก็กลับกรุงเทพ ก็มีนัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆบ้าง ใช้เวลากับแฟนบ้าง แต่พอวันเคาท์ดาวน์ส่วนใหญ่เราก็จะอยู่กับครอบครัวทุกปี และแฟนเราก็จะไปบ้านที่ต่างจังหวัดทุกปี คือไม่เคยเคาท์ดาวน์ด้วยกันอยู่แล้วตั้งแต่คบกันมา คืนวันสิ้นปีหลังจากที่เคาท์ดาวน์กับครอบครัวที่ร้านอาหารเสร็จ เค้าก็โทรมาHNYและบอกเราว่าอยากเจอ ตอนนั้นเราก็อยากเจอ เราก็บอกกับครอบครัวไปว่าเดี๋ยวเราไปต่อกับเพื่อน แล้วซักพักเค้าก็ขับรถมาหาที่ร้านอาหาร ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนกัน ก็เลยนั่งคุยกันอยู๋ในรถ ตอนนั้นความรู้สึกคิดถึงทั้งหมดที่มีมันแทบจะระเบิดออกมา อยากให้เค้าได้รับรู้ เค้าก็อาจจะคิดเหมือนเรา เพราะเค้าก็จับมือเราแน่นและมองตาเราเหมือนจะแสดงออกให้เรารับรู้ เราคุยกันไม่มาก แต่ก็รับรู้ความรู้สึกของกันและกันได้ดี มีตอนที่แฟนเค้าโทรเข้ามาหา เค้าก็บอกให้เราเงียบแล้วเค้าก็รับสาย ตอนนั้นรู้สึกแย่มาก รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป็นตัวสำรอง ทำไมถึงรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก
เรื่องมีต่ออีกนะคะ พอดีแฟนมาหา
แต่จะเม้นตอบเลยก็ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ