เรามีแฟนแต่เข้ากับครอบครัวเค้าไม่ค่อยได้เอ่อลืมบอกไปค่ะว่าแฟนเรามีแม่เลี้ยงก้อเลยไม่ค่อยจะลงลอยกันเท่าไหร่แบบพยายามต่างคนต่างอยู่มาตลอดแต่พอเราทำอะไรในบ้านเค้าก้อไม่เคยดีสักอย่างผิดไปหมดเลยล้างจานหุงข้าวล้างห้องน้ำผิดทุกอย่างเหมือนเราต้องทำตัวเหมือนไม่มีตัวตนจะแตะต้องอะไรในบ้านเค้าไม่ได้เลยแต่ดีที่แฟนเราเค้าไม่เคยยอมแม่เลี้ยงคนนี้แฟนเราทำได้ทุกอย่างแต่เราไม่อยากมีปัญหาให้มากมายเลยหมกตัวอยู่แต่ในห้องจะเข้าห้องน้ำก้อต้องรอให้เค้าเข้าให้เสร็จกินข้าวก้อต้องให้เค้ากินก่อนกับข้าวส่วนมากก้อไปซื้อมากินเองไม่ได้กินของเค้าหรอกบางทีเข้าห้องน้ำอยู่แต่ถ้าเค้าจะเข้ายังต้องออกให้เค้าเข้าก่อนเลยแล้วในเมื่อเราทำแตะต้องของเค้าไม่ได้เราก้อไม่ทำพอไม่ทำเค้าก้อไม่พอใจอิกเอาไปพูดกับคนอื่นสารพัดพออยู่ต่อมาเค้าก้อมาป่วยเปนโรคร้ายแรงจนต้องเอาน้องสาวมาดูแลโดยที่เรากับน้องสาวเค้าไม่เคยทะเลาะหรือผิดใจกันเลยตอนแรกก้อเหมือนเค้าจะดีกับเราดราก้อพยายามช่วยเค้าทำกับข้าวแต่ก้อได้ไม่นานน้องเค้าไม่อยากให้เราช่วยเออไม่ช่วยเราก้อไม่ช่วยแต่เค้าก้อไม่พอใจเราอีกเอาไปพูดกันอิกจนเราก้อเริ่มทนไม่ไหวก้อเลยชวนแฟนออกไปหางานทำที่อื่นไปอยู่ที่อื่นแล้วเราก้อมีงานทำมีที่อยู่ใหม่เราใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและมีความสุขแต่ก้ออยู่ได้ไม่นานพ่อแฟนก้อโทรบอกว่าอาการของแม่เลี้ยงเค้าทรุดหนักจนสุดท้ายเค้าก้อเสียเราก้อต้องพากันกลับมาอยู่บ้านมาดูแลพ่อแต่น้องสาวเค้าก้อยังอยู่กับพ่อแฟนนะแล้วเราก้อดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรแล้วเหมือนเรื่องราวจะดีขึ้นเราเต็มที่กับเค้ามีอะไรเราก้อช่วยทุกอย่างแต่อยู่มาวันนึงเราก้อไปเจอข้อความที่น้องสาวเค้าเขียนถึงเราแบบว่าไม่ดีเลยด่าเราสารพัดด่าเราไม่พอยังด่าไปถึงพ่อแม่เราอิกเราเสียความรู้สึกมากถึงข้อความพวกนั้นเค้าจะเขียนนานแล้วแต่ตอนนั้นเราไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำแต่ทำไมเค้าถึงด่าว่าเราขนาดนั้นเค้าเอาอะไรมาตัดสินเราว่าเราเปนอย่างไงทั้งๆที่ไม่เคยแม้แต้จะได้คุยกันเราควรทำอย่างไงต่อไปดีเราพยายามไม่คิดอะไรแต่พออยู่กับเค้ามันก้อมีข้อความพวกนั้นเข้ามาตลอดเลยเราเลยไม่รู้เลยว่าตอนนี้ควรทำตัวยังไงเพราะไม่รู้ว่าเค้าจะจิงใจกับเราแค่ไหนเพราะเราเคยจิงใจเต็มที่กับเค้าแต่พอมาเจอแบบนี้เราบอกเลยเราไม่แน่ใจเราเสียความรู้สึกกับเค้ามากเสียใจมาก
การที่คนเราจะตัดสินว่าใครดีหรือไม่ดีคุยเอาอะไรมาตัดสิน