เลิกกับแฟน แต่ยังไม่ลืมแถมยังรักเหมือนเดิม..

นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ผมคบกับแฟนมาประมาณ 1เดือนเศษ ผมอายุต่างกับแฟนผมประมาณ 1ปีกว่าๆ ผมกับแฟนรักกันมาก คุยได้กันได้ทุกเรื่องคุยกันเพื่อนซะมากกว่าเพราะผมเป็นคนไม่ถือเรื่องอายุ และเธอก็เป็นผู้หญิงน่ารักตัวเล็กๆ มีผู้ชายหรือทอมบอยเค้ามาคุยกันเยอะแต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะว่าเราเชื่อใจกัน ส่วนตัวผมก็เป็นโสตของ รร ก็ต้องถ่ายรูปแต่แฟนก้ไม่ได้อะไรเพราะมันคืองานแฟนผมเข้าใจส่วนตัวผมก็มีผู้หญิงมาขอรูปที่ถ่ายผมก็ให้ไปไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้นแต่ผมไม่ใช่คนชอบคุยกับผู้หญิงนะครับเพราะผมคิดว่ามีแฟนแล้วไม่ควรจะคุยกับผู้หญิงอื่นเยอะ
มาถึงเรื่องที่ทำให้ถึงจุดจบของความรักของผมเลยดีกว่าครับ..
เรื่องเกิดระหว่างตอนสอบใกล้ปิดภาคเรียน แฟนผมเค้าเป็นเหมือนเด็กเรียนอ่านหนังสือเพื่อเตรียมพร้อมสอบแต่ผมไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ แหะแหะ และก็มีผู้ชายคนนึงเค้ามาคุยกับแฟนผม (คุยก่อนหน้ามาสักพักแล้วนะครับ) แต่ผมไม่ได้อะไรเพราะผมไม่ได้ฟิคว่าห้ามคุยกับผู้ชายห้ามคุยคนนู้นคนนี้ แล้วอีกอย่างก็เป็นคนที่ผมรู้จักซึ่งเป็นเพื่อนผมแต่คนละห้องไม่สนิทมากแค่รู้จักชื่อ ขอใช้ชื่อว่า A นะครับ Aมาคุยกับแฟนผมก่อนสอบไม่นานมาก จนประมาณ1เดือนก่อนสอบแฟนผมต้องเตรียมสอบเลยอ่านหนังสือผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ช่วงนั้นเราโทรกันน้อยลงด้วย แถมยังทะเลาะกันบ่อยขึ้น พอวันสอบวันสุดท้ายผมก็กลับมาคุยกับแฟนผมปกติ แต่วันนั้นผมเข้าไปเล่นเฟสน้องเค้าแล้วได้เห็นน้องเค้าคุยกับเพื่อนว่า '' คุยกับคนอื่นมีความสุขกว่า คุยกับผม'' ผมเลยสันนิฐานว่าเป็น A แน่ๆ แต่พอผมเห็นอย่างงั้นผมเลยใจร้อนบอกเลิกเลยแต่ผมยังรักอยู่นะครับ แล้วผ่านไปสองสามวันผมก็เริ่มเห็นน้องเค้าสนิทกับ A มากขึ้นจนโพสกันวง่าเป็นคนสำคัญ ผมนี้น้ำตาไหลเลย แต่ก็สะใจทันทีเมื่อรู้ว่า A กลับไปคืนดีกับแฟนเก่า แต่แฟนเก่าผมก็เสียใจมากจนร้องไห้ (เพื่อนเค้าบอกมา)ที่ผมรู้เพราะผมเป็นห่วงค่อยถามตลอด แต่ผมไม่เข้าไปยุ่งนะครับ ไม่คุยไม่อะไรเลย แต่ผมยังรักเค้าอยู่นะครับ ผมควรทำไงยังไงดี ตอนนี้ผมก็คุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่แต่ความรู้สึกมันยังไม่ใช่อะครับ ผมต้องทำไงดี