สวัสดีค้ะ เพิ่งตั้งกระทู้แรกเลย หากผิดห้องหรือยังไงก็ขอโทษด้วยน้ะค้ะ อยากแชร์ประสบการณ์
ความรักบางครั้งเราก็เดามันยากเนาะ เหมือนจะใช่แต่ก็ไม่ คนจะรักกันคบกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่คน2คนจะมีความรู้สึกชอบกันหรือบางครั้งรู้สึกดี แต่เวลายังคงไม่เหมาะสม......
โฟนขอย้อนกลับไปตอนที่ยังเรียนอยู่ม.ต้นเลยน้ะค้ะ คือตอนนั้นเป็นช่วงที่จะต้องหาที่เรียนใหม่ ม1 คือโฟนก็ได้มาสมัครที่รร.แห่งหนึ่ง พอเปิดเรียนวันแรก ก็มีการเข้าไปพบคุณครูประจำชั้น โฟนเข้าไปก็ตามประสาเด็กที่ต้องเจอเพื่อนใหม่ ก็มองไปรอบๆห้อง อารมณ์ตื่นเต้น เจอเพื่อนใหม่ ก็มีเพื่อนคนนู๊นคนนี้เข้ามาทักก็คุยกัน แต่เราเห็นผช คนนึงน่าตาดีเลยแหละ เขาก็มีเพื่อนน้ะแต่ลุ๊คของเขาจะดูประมาณขรึมๆนิ่งๆ คือตอนนั้นจะบอกไง ก็แอบคิดในใจ (ไอ่นี่น่าตาดีวะ แรดแต่เด็กเลย 555+) ก็ไม่ได้คิดอะไร จนเริ่มปรับตัวให้เข้ากับที่เรียนใหม่ได้ เริ่มสนิทกับเพื่อนๆในห้อง โฟนก็แบบถามเพื่อนว่าคนนั้นชื่อไร คนนี้ชื่อไร เพราะเป็นคนจำชื่อคนยาก(ขี้ลืม) รวมถึงถามชื่อผชคนนั้นจากเพื่อนด้วย จนมีวันนึงโฟนได้คุยกับผชคนนั้น(เขาชื่อต้า)ซึ่งคำแรกที่โฟนคุยกับต้า ต้าตอบโฟนกวนตีนมาก หลังจากนั้นโฟนก็คิดว่ากวนตีนงี้ไม่อยากคุยด้วยเล้ย แต่ก็เป็นอารมณ์ที่ไม่ได้โกรธแค่แบบเอ้อ ก็กวนดีน้ะ ทะเล้นๆ แล้ววันนั้นนั้นก็ผ่านไป จนเรียนไปเรื่อยๆ ในห้องจะมีการโยกย้ายที่นั่งเด็กตลอด คุณครูนั้นจะพิจารณาตามพฤติกรรมของเด็ก วันนึงโฟนโดนเรียกชื่อขึ้นมา คุณครูบอกให้โฟนย้ายที่นั่ง (พอจะรุ้พฤติกรรมล้ะว่าเป็นคนพูดมากเลยโดนจับย้ายที่T_T) คุณครูให้ไปสลับกับเพื่อนอีกคน ซึ่งเขานั่งอยู่ข้างหลังต้า กลายเป็นโฟนต้องย้ายไปนั่งข้างหลังต้าแทน คือแบบทำไมต้องโดนย้ายไปนั่งด้วยอยากเมาส์มอยกับเพื่อน พอโดนย้ายก็ไม่ได้อะไร แอบนอยนิดๆ แต่ในความโชคร้ายก็มีสิ่งดีๆอยู่เพราะโฟนเริ่มคุยกับต้ามากขึ้น โฟนเริ่มรู้ว่าเขาเป็นผชที่นิสัยดีคนนึงเลย เวลาโฟนมีอะไรก็สะกิดๆโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆหลังต้า เพื่อที่คุณครูจะได้ไม่เห็นว่าเราคุยอยู่ ส่วนต้าก็จะโน้มตัวมาใกล้ๆ โดยที่นั่งนิ่งแบบหันหลังให้เราล้ะตอบ เราสองคนสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ยอมรับว่าโฟนเริ่มรู้สึกดีกับต้าเข้าแล้วหละ
เดี๋ยวมาต่อนะค้ะ
เพื่อนๆต้องเคยเป็นกันอยู่แล้ว " แอบชอบเพื่อนสนิท "
ความรักบางครั้งเราก็เดามันยากเนาะ เหมือนจะใช่แต่ก็ไม่ คนจะรักกันคบกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่คน2คนจะมีความรู้สึกชอบกันหรือบางครั้งรู้สึกดี แต่เวลายังคงไม่เหมาะสม......
โฟนขอย้อนกลับไปตอนที่ยังเรียนอยู่ม.ต้นเลยน้ะค้ะ คือตอนนั้นเป็นช่วงที่จะต้องหาที่เรียนใหม่ ม1 คือโฟนก็ได้มาสมัครที่รร.แห่งหนึ่ง พอเปิดเรียนวันแรก ก็มีการเข้าไปพบคุณครูประจำชั้น โฟนเข้าไปก็ตามประสาเด็กที่ต้องเจอเพื่อนใหม่ ก็มองไปรอบๆห้อง อารมณ์ตื่นเต้น เจอเพื่อนใหม่ ก็มีเพื่อนคนนู๊นคนนี้เข้ามาทักก็คุยกัน แต่เราเห็นผช คนนึงน่าตาดีเลยแหละ เขาก็มีเพื่อนน้ะแต่ลุ๊คของเขาจะดูประมาณขรึมๆนิ่งๆ คือตอนนั้นจะบอกไง ก็แอบคิดในใจ (ไอ่นี่น่าตาดีวะ แรดแต่เด็กเลย 555+) ก็ไม่ได้คิดอะไร จนเริ่มปรับตัวให้เข้ากับที่เรียนใหม่ได้ เริ่มสนิทกับเพื่อนๆในห้อง โฟนก็แบบถามเพื่อนว่าคนนั้นชื่อไร คนนี้ชื่อไร เพราะเป็นคนจำชื่อคนยาก(ขี้ลืม) รวมถึงถามชื่อผชคนนั้นจากเพื่อนด้วย จนมีวันนึงโฟนได้คุยกับผชคนนั้น(เขาชื่อต้า)ซึ่งคำแรกที่โฟนคุยกับต้า ต้าตอบโฟนกวนตีนมาก หลังจากนั้นโฟนก็คิดว่ากวนตีนงี้ไม่อยากคุยด้วยเล้ย แต่ก็เป็นอารมณ์ที่ไม่ได้โกรธแค่แบบเอ้อ ก็กวนดีน้ะ ทะเล้นๆ แล้ววันนั้นนั้นก็ผ่านไป จนเรียนไปเรื่อยๆ ในห้องจะมีการโยกย้ายที่นั่งเด็กตลอด คุณครูนั้นจะพิจารณาตามพฤติกรรมของเด็ก วันนึงโฟนโดนเรียกชื่อขึ้นมา คุณครูบอกให้โฟนย้ายที่นั่ง (พอจะรุ้พฤติกรรมล้ะว่าเป็นคนพูดมากเลยโดนจับย้ายที่T_T) คุณครูให้ไปสลับกับเพื่อนอีกคน ซึ่งเขานั่งอยู่ข้างหลังต้า กลายเป็นโฟนต้องย้ายไปนั่งข้างหลังต้าแทน คือแบบทำไมต้องโดนย้ายไปนั่งด้วยอยากเมาส์มอยกับเพื่อน พอโดนย้ายก็ไม่ได้อะไร แอบนอยนิดๆ แต่ในความโชคร้ายก็มีสิ่งดีๆอยู่เพราะโฟนเริ่มคุยกับต้ามากขึ้น โฟนเริ่มรู้ว่าเขาเป็นผชที่นิสัยดีคนนึงเลย เวลาโฟนมีอะไรก็สะกิดๆโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆหลังต้า เพื่อที่คุณครูจะได้ไม่เห็นว่าเราคุยอยู่ ส่วนต้าก็จะโน้มตัวมาใกล้ๆ โดยที่นั่งนิ่งแบบหันหลังให้เราล้ะตอบ เราสองคนสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ยอมรับว่าโฟนเริ่มรู้สึกดีกับต้าเข้าแล้วหละ
เดี๋ยวมาต่อนะค้ะ