เคยรู้สึกแบบนี้กันบ้างไหม แล้วเราจะมีวิธีไหนจัดการกับความรุสึกแบบนี้บ้าง???

เพื่อนๆๆค่ะ เคยกัยบ้างไหมที่รุสึกว่า เราเหมือนยืนอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ ทั้งๆๆที่มีผู้คนมากมาย
ทั้งๆๆที่เราอยู่ในสถานที่ที่สนุกสนาน แต่ทำไมเรากลับเศร้า เหงา เหมือนยืนอยู่ในป่าช้า
ก่อนอื่นเราต้องบอกเลยว่าเรา เพิ่งเลิกกะแฟนได้สักพักแล้ว แต่เราก้ไม่ได้ฟูมฟายจนเสียสติ เพราะเราก็เจออะไรมาเยอะ
เราทำงานแล้วค่ะ หยุดแค่วันอาทิตย์ จึงไม่ค่อยมีเวลาเท่าไรนัก เพื่อนๆๆก็มีน้อยค่ะ เพราะเราเปนคนที่ค่อนข้างจะเลือกคบเพื่อนค่ะ
เราเกลียดการนินทา และแน่นอนไคมีเพื่อนเยอะก็น่าจะรุนะค่ะว่าคนในกลุ่มเนี่ยแหละน่ากลัวที่สุด เพราะฉนั้นเราจึงมีเพื่อนไม่กี่คน แต่เปนเพื่อนที่ดีเข้าใจกันช่วยเหลือกัน และคุยกันได้ทุกเรื่องค่ะ แต่ๆๆๆๆ เพื่อนนะค่ะ ไม่ใช่เงา ที่เวลาเรามีปัญหามันก็จะมาหาเราปั๊บ แน่นอนค่ะ เพื่อนเรายุกันคนละที่และไกลกันมาก นานๆๆเจอกันที
เพื่อนๆๆเคยไหมค่ะ เวลาอยากกินหมูกะทะ แต่ไม่กล้า เพราะถ้าไปคนเด่วก็อายเด็กที่ร้าน ชอบมาถามว่ามาคนเด่วหรอค่ะ แล้วก็มองแปลกๆๆ เหมือนว่าคนบ้าอะไรมากินหมูกะทะคนเด่ว เราเปนบ่อยมาก 555
เราจะจัดการยังไงกับความรุสึกแบบนี้ดี .......เพื่อนๆๆคนไหนมีวิธีช่วยบอกหน่อย