เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มีข่าวผู้โดยสารไม่พอใจอย่างมากจนก้าวร้าวหยาบคายที่ถูกทักท้วงเรื่องการนำสัมภาระน้ำหนักเกินขึ้นเครื่องบินของสายการบินแอร์เอเชีย พอได้ฟังข่าวนี้เราก็รู้สึกว่าทำไมคนประเภทนี้ไม่มีหิริ (ความละอาย)
เป็นครั้งแรกที่โพสต์กระทู้ค่ะ พูดง่ายๆ ว่า อยากมีคนช่วยรับฟังค่ะ วันนี้ได้เจอกับตัวเองค่ะ อาจไม่ใช่เรื่องกระทบกับสังคมส่วนรวม แต่เท่าที่เคยอ่านกระทู้ของเพื่อนๆ ในพันทิพก็รู้ว่าเป็นเรื่องที่น่าเบื่อจนถึงเครียดกับคนที่เจอกับปัญหาแบบนี้ มันก็เรื่องเพื่อนบ้านนี่แหละค่ะ แต่มารยามทรามมากค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้หน้าบ้านเรามีใครไม่รู้เอาเสื้อผ้ามาตาก เสื้อยืด ผ้าถุง มากันเป็นราวเลย ใครเห็นแบบนี้อาจจะหยวนๆ เพื่อนบ้านกัน แต่เราไม่หยวนค่ะ เพราะเราถือสิทธิว่า หน้าบ้านใคร ก็ควรเคารพสิทธิและพื้นที่ของเจ้าของบ้านนั้น และไม่เคยคุยกันเลยค่ะ
พอเราถามแม่ ได้คำตอบว่าเป็นของบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามแต่ถัดไปจากบ้านเรา หน้าบ้านติดป้ายรับสอนพิเศษ รั้วบ้านสีเขียว (แต่วันนี้ช่วงเย็นๆ พอมีเรื่องก็เอาป้ายหน้าบ้านออกแล้ว) เราก็เดินออกไปเพื่อจะให้เอาราวไปตากหน้าบ้านตัวเอง มีเด็กผู้ชายวัยรุ่น หัวเกรียน เด็กคนนี้น่าจะเรียนอยู่ ม.ปลาย ก็เดินออกมาจากบ้านมาฝั่งบ้านเรา (คงเห็นเราเดินออกจากบ้านมา) เราก็เลยถามว่า เสื้อผ้าของบ้านนี้ใช่มั้ย เด็กผู้ชายก็ทำหน้าไม่พอใจแล้วบอกว่า ไม่มีแดด (ช่วงนี้
แดดจะออกมาฝั่งบ้านเราค่ะ) เราก็เลยบอกว่า ถึงหน้าบ้านจะไม่มีแดด ก็ไม่ใช่ว่าจะเอาเสื้อผ้าไปตากหน้าบ้านใครก็ได้ เค้าก็เลยเอาราวเข้าบ้านตัวเอง ปิดประตูรั้ว และให้ของลับผู้ชายกับเรา (ใช่ค่ะ เราได้ยินชัดเจน) และก็พูดกับคนในบ้านว่า เราเป็นลาว คงคิดว่าเราไม่ได้ยินมั้งคะ
เค้าน่าจะว่าตัวเองนะคะ เพระเราเป็นผู้หญิง และจีนแท้ 100% ค่ะ ถึงจะเป็นลาวก็ไม่เกี่ยวอะไรกับการทักท้วงสิทธิของตัวเองนี่คะ และเรื่องอะไรต้องไม่พอใจและโกรธเราด้วย ครอบครัวเราอยู่อย่างสงบ แต่ที่บ้านมีผู้หญิง 3 คน รวมทั้งตัวเรา และคุณพ่อซึ่งป่วยอยู่ แต่บ้านเค้ามีผู้ชาย 2-3 คนมั้ง ผู้หญิงอีก 2 คน และเด็กเล็กอีก 1 คน เราก็ไม่รู้แน่ค่ะเพราะไม่เคยไปจ้องหรือไปนินทาอะไรกับเพื่อนบ้าน ตัวเราก็ไม่เคยเอารถไปจอดหน้าบ้านขวางทางใคร เอาขยะไปทิ้งถังขยะหน้าบ้านใคร จอดรถมอเตอร์ไซค์ขวางหน้าบ้านใคร เอารองเท้ามาวางตากแดดหน้าบ้านใคร นั่งล้อมวงกินเหล้าในโรงจอดรถหน้าบ้าน เปิดเพลงเสียงดัง ส่งเสียงเอะอะโวยวาย แต่พฤติกรรมที่พูดถึงนี้ บ้านหลังนี้ทำหมดค่ะ โดยเฉพาะเอาอะไรๆ มาไว้หน้าบ้านเรา เค้าคงไม่เข้าใจว่าการอยู่ร่วมกันในบ้านแบบทาวน์เฮาส์ควรจะอยู่แบบไหนมั้งคะ คิดว่าเราต้องมีน้ำใจยินยอมให้เค้ากระทำอะไรทุกอย่างตามอำเภอใจมั้งคะ เค้าเที่ยวเอาราวตากผ้า มาแปะไว้บ้านที่ติดกับเรา (แต่บ้านนี้ไม่มีปากเสียงค่ะ) แปะไว้บ้านตรงข้ามกับเรา ตอนบ้านหลังนี้ไม่อยู่ (แต่บ้านหลังนี้ก็นิสัยเหมือนกันค่ะ มาอยู่ทีหลังเราเหมือนกัน) บ้านหลังไหนไปทำงาน ก็เอาไปแปะหน้าบ้านเค้า
บ้านหลังนี้เพิ่งย้ายมาอยู่ตอนต้นปี ตอนยังไม่เข้ามาอยู่ เรากับพ่อและแม่ก็ต้องทนกับเสียงต่อเติมบ้านเป็นเดือนๆ ถ้าเป็นเรา พอเข้าไปอยู่ ก็ต้องเอาขนมนมเนยไปฝากเพื่อนบ้านที่เราต้องรบกวนเวลาต่อเติมบ้านและทำความรู้จักกัน แต่บ้านนี้พอเข้ามาอยู่ก็ตั้งวงเหล้า พักๆ ก็ตั้งวงเหล้า แล้วติดป้ายหน้าบ้านว่าเป็นติวเตอร์ เสียสถาบันครูบาอาจารย์ เวลาคุยกันก็พูดจาหยาบคายมาก
คิดว่าคนเราควรจะต้องอดทนกับคนประเภทนี้ขนาดไหนกันคะ การที่เราไม่ด่ากลับ เพราะเราไม่ใช่คนชั้นต่ำแบบนั้น แต่เราก็พูดว่าละเมิดสิทธิคนอื่น แล้วยังพูดจาหยาบคายอีก ดีที่ว่าเด็กคนนั้นไม่ได้ด่าเราแบบประจันหน้า เราถึงยอมให้อภัยไม่แจ้งความ บอกตรงๆ ว่าเราเคยไปโรงพักมาแล้ว เห็นบรรยากาศคนที่ต้องติดคุก และเคยไปเป็นอาสาสมัครในเรือนจำแห่งหนึ่ง เห็นกิจวัตรของนักโทษว่าอิสรภาพสำคัญมากที่สุดแค่ไหน เราจึงมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา และไม่รับคำด่าใดๆ ทั้งสิ้น ใช้ธรรมะของพระพุทธเจ้าข่มความโกรธค่ะ
เราอยู่บ้านหลังนี้มาสิบกว่าปีแล้วค่ะ เพื่อนบ้านที่ดีก็มี แต่ไม่มีปากมีเสียงค่ะ คนพวกนี้เลยได้ใจ แต่อีกเดือนสองเดือนเราก็จะย้ายบ้านแล้วค่ะ ไปอยู่หมู่บ้านขนาดเล็กกว่า มี รปภ. สภาพแวดล้อมดีกว่า แต่บ้านหลังนี้กว่าจะขายได้ คงต้องเทียวไปเทียวมา และต้องทำใจว่าถ้าไม่อยู่ หน้าบ้านอาจกลายเป็นที่สาธารณะจริงๆ
ได้แต่สวดมนต์ภาวนาว่าเพื่อนบ้านที่จะไปอยู่หมู่บ้านใหม่จะนิสัยดี ไม่สร้างความเดือดร้อนรำคาญใจแบบนี้นะคะ ทุกวันนี้สวดมนต์ก็แผ่เมตตาอยู่แล้ว จะได้หมดเวรหมดกรรม ก่อนหน้าก็เจอเพื่อนบ้านนิสัยแย่ จนเราต้องให้ตำรวจมาเคลียร์ จนคนพวกนี้ย้ายไป คนใหม่มา แย่กว่าเดิมอีก เพราะอะไรรู้มั้ยคะ เค้าเป็นญาติกันค่ะ
บ้านเราอยู่ในซอยประชาอุทิศ 79 ทุ่งครุ มีหมู่บ้านนึงที่ใหญ่ที่สุด อยู่กันเป็นพันหลังคาเรือน บอกแค่นี้ คนที่อยู่เขตนี้คิดว่ารู้จักหมดค่ะ
ขอให้เพื่อนๆ โชคดีนะคะ ไม่เจอเพื่อนบ้านแย่ๆ เดี๋ยวหมามาอึ สาดนำ้ไหลนองหน้าบ้าน สูบบุหรี่เหม็นคลุ้ง เด็กแว๊น สารพัดปัญหา อยู่แล้วประสาทค่ะ ไม่รู้ว่าปัญหาสารพัดแบบนี้ จะขายบ้านได้เมื่อไร
ขอบคุณนะคะที่ช่วยกันรับฟังค่ะ
เพื่อนบ้านดีหาได้ที่ไหน
เป็นครั้งแรกที่โพสต์กระทู้ค่ะ พูดง่ายๆ ว่า อยากมีคนช่วยรับฟังค่ะ วันนี้ได้เจอกับตัวเองค่ะ อาจไม่ใช่เรื่องกระทบกับสังคมส่วนรวม แต่เท่าที่เคยอ่านกระทู้ของเพื่อนๆ ในพันทิพก็รู้ว่าเป็นเรื่องที่น่าเบื่อจนถึงเครียดกับคนที่เจอกับปัญหาแบบนี้ มันก็เรื่องเพื่อนบ้านนี่แหละค่ะ แต่มารยามทรามมากค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้หน้าบ้านเรามีใครไม่รู้เอาเสื้อผ้ามาตาก เสื้อยืด ผ้าถุง มากันเป็นราวเลย ใครเห็นแบบนี้อาจจะหยวนๆ เพื่อนบ้านกัน แต่เราไม่หยวนค่ะ เพราะเราถือสิทธิว่า หน้าบ้านใคร ก็ควรเคารพสิทธิและพื้นที่ของเจ้าของบ้านนั้น และไม่เคยคุยกันเลยค่ะ
พอเราถามแม่ ได้คำตอบว่าเป็นของบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามแต่ถัดไปจากบ้านเรา หน้าบ้านติดป้ายรับสอนพิเศษ รั้วบ้านสีเขียว (แต่วันนี้ช่วงเย็นๆ พอมีเรื่องก็เอาป้ายหน้าบ้านออกแล้ว) เราก็เดินออกไปเพื่อจะให้เอาราวไปตากหน้าบ้านตัวเอง มีเด็กผู้ชายวัยรุ่น หัวเกรียน เด็กคนนี้น่าจะเรียนอยู่ ม.ปลาย ก็เดินออกมาจากบ้านมาฝั่งบ้านเรา (คงเห็นเราเดินออกจากบ้านมา) เราก็เลยถามว่า เสื้อผ้าของบ้านนี้ใช่มั้ย เด็กผู้ชายก็ทำหน้าไม่พอใจแล้วบอกว่า ไม่มีแดด (ช่วงนี้
แดดจะออกมาฝั่งบ้านเราค่ะ) เราก็เลยบอกว่า ถึงหน้าบ้านจะไม่มีแดด ก็ไม่ใช่ว่าจะเอาเสื้อผ้าไปตากหน้าบ้านใครก็ได้ เค้าก็เลยเอาราวเข้าบ้านตัวเอง ปิดประตูรั้ว และให้ของลับผู้ชายกับเรา (ใช่ค่ะ เราได้ยินชัดเจน) และก็พูดกับคนในบ้านว่า เราเป็นลาว คงคิดว่าเราไม่ได้ยินมั้งคะ
เค้าน่าจะว่าตัวเองนะคะ เพระเราเป็นผู้หญิง และจีนแท้ 100% ค่ะ ถึงจะเป็นลาวก็ไม่เกี่ยวอะไรกับการทักท้วงสิทธิของตัวเองนี่คะ และเรื่องอะไรต้องไม่พอใจและโกรธเราด้วย ครอบครัวเราอยู่อย่างสงบ แต่ที่บ้านมีผู้หญิง 3 คน รวมทั้งตัวเรา และคุณพ่อซึ่งป่วยอยู่ แต่บ้านเค้ามีผู้ชาย 2-3 คนมั้ง ผู้หญิงอีก 2 คน และเด็กเล็กอีก 1 คน เราก็ไม่รู้แน่ค่ะเพราะไม่เคยไปจ้องหรือไปนินทาอะไรกับเพื่อนบ้าน ตัวเราก็ไม่เคยเอารถไปจอดหน้าบ้านขวางทางใคร เอาขยะไปทิ้งถังขยะหน้าบ้านใคร จอดรถมอเตอร์ไซค์ขวางหน้าบ้านใคร เอารองเท้ามาวางตากแดดหน้าบ้านใคร นั่งล้อมวงกินเหล้าในโรงจอดรถหน้าบ้าน เปิดเพลงเสียงดัง ส่งเสียงเอะอะโวยวาย แต่พฤติกรรมที่พูดถึงนี้ บ้านหลังนี้ทำหมดค่ะ โดยเฉพาะเอาอะไรๆ มาไว้หน้าบ้านเรา เค้าคงไม่เข้าใจว่าการอยู่ร่วมกันในบ้านแบบทาวน์เฮาส์ควรจะอยู่แบบไหนมั้งคะ คิดว่าเราต้องมีน้ำใจยินยอมให้เค้ากระทำอะไรทุกอย่างตามอำเภอใจมั้งคะ เค้าเที่ยวเอาราวตากผ้า มาแปะไว้บ้านที่ติดกับเรา (แต่บ้านนี้ไม่มีปากเสียงค่ะ) แปะไว้บ้านตรงข้ามกับเรา ตอนบ้านหลังนี้ไม่อยู่ (แต่บ้านหลังนี้ก็นิสัยเหมือนกันค่ะ มาอยู่ทีหลังเราเหมือนกัน) บ้านหลังไหนไปทำงาน ก็เอาไปแปะหน้าบ้านเค้า
บ้านหลังนี้เพิ่งย้ายมาอยู่ตอนต้นปี ตอนยังไม่เข้ามาอยู่ เรากับพ่อและแม่ก็ต้องทนกับเสียงต่อเติมบ้านเป็นเดือนๆ ถ้าเป็นเรา พอเข้าไปอยู่ ก็ต้องเอาขนมนมเนยไปฝากเพื่อนบ้านที่เราต้องรบกวนเวลาต่อเติมบ้านและทำความรู้จักกัน แต่บ้านนี้พอเข้ามาอยู่ก็ตั้งวงเหล้า พักๆ ก็ตั้งวงเหล้า แล้วติดป้ายหน้าบ้านว่าเป็นติวเตอร์ เสียสถาบันครูบาอาจารย์ เวลาคุยกันก็พูดจาหยาบคายมาก
คิดว่าคนเราควรจะต้องอดทนกับคนประเภทนี้ขนาดไหนกันคะ การที่เราไม่ด่ากลับ เพราะเราไม่ใช่คนชั้นต่ำแบบนั้น แต่เราก็พูดว่าละเมิดสิทธิคนอื่น แล้วยังพูดจาหยาบคายอีก ดีที่ว่าเด็กคนนั้นไม่ได้ด่าเราแบบประจันหน้า เราถึงยอมให้อภัยไม่แจ้งความ บอกตรงๆ ว่าเราเคยไปโรงพักมาแล้ว เห็นบรรยากาศคนที่ต้องติดคุก และเคยไปเป็นอาสาสมัครในเรือนจำแห่งหนึ่ง เห็นกิจวัตรของนักโทษว่าอิสรภาพสำคัญมากที่สุดแค่ไหน เราจึงมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา และไม่รับคำด่าใดๆ ทั้งสิ้น ใช้ธรรมะของพระพุทธเจ้าข่มความโกรธค่ะ
เราอยู่บ้านหลังนี้มาสิบกว่าปีแล้วค่ะ เพื่อนบ้านที่ดีก็มี แต่ไม่มีปากมีเสียงค่ะ คนพวกนี้เลยได้ใจ แต่อีกเดือนสองเดือนเราก็จะย้ายบ้านแล้วค่ะ ไปอยู่หมู่บ้านขนาดเล็กกว่า มี รปภ. สภาพแวดล้อมดีกว่า แต่บ้านหลังนี้กว่าจะขายได้ คงต้องเทียวไปเทียวมา และต้องทำใจว่าถ้าไม่อยู่ หน้าบ้านอาจกลายเป็นที่สาธารณะจริงๆ
ได้แต่สวดมนต์ภาวนาว่าเพื่อนบ้านที่จะไปอยู่หมู่บ้านใหม่จะนิสัยดี ไม่สร้างความเดือดร้อนรำคาญใจแบบนี้นะคะ ทุกวันนี้สวดมนต์ก็แผ่เมตตาอยู่แล้ว จะได้หมดเวรหมดกรรม ก่อนหน้าก็เจอเพื่อนบ้านนิสัยแย่ จนเราต้องให้ตำรวจมาเคลียร์ จนคนพวกนี้ย้ายไป คนใหม่มา แย่กว่าเดิมอีก เพราะอะไรรู้มั้ยคะ เค้าเป็นญาติกันค่ะ
บ้านเราอยู่ในซอยประชาอุทิศ 79 ทุ่งครุ มีหมู่บ้านนึงที่ใหญ่ที่สุด อยู่กันเป็นพันหลังคาเรือน บอกแค่นี้ คนที่อยู่เขตนี้คิดว่ารู้จักหมดค่ะ
ขอให้เพื่อนๆ โชคดีนะคะ ไม่เจอเพื่อนบ้านแย่ๆ เดี๋ยวหมามาอึ สาดนำ้ไหลนองหน้าบ้าน สูบบุหรี่เหม็นคลุ้ง เด็กแว๊น สารพัดปัญหา อยู่แล้วประสาทค่ะ ไม่รู้ว่าปัญหาสารพัดแบบนี้ จะขายบ้านได้เมื่อไร
ขอบคุณนะคะที่ช่วยกันรับฟังค่ะ