ไม่ได้อยากจะรักเลย!! ทำไมต้องเป็น

เป็นความรู้สึกที่เหลืออดเหลือทน  หลังจากที่ได้รับความเสียใจมามากแล้ว ความรู้สึกคือ เกลียดเขา ไม่ได้อยากรักเขาแล้ว แต่!! มันทำไม่ได้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน รู้สึกแค้น เจ็บใจ เกลียดไปพร้อมๆกัน แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรเขาหรอก เพระาทำไปเขาก็ไม่รู้สึกเจ็บอยู่ดี ได้แต่สมน้ำหน้าที่เขาไม่เหลือใครในวันนี้ ขอให้เป็นบทเรียนกับเขา แล้วอย่าทำกับใครอีก เหมือนที่ทำกับเรา  
                     ปล.เรากับเขาไม่ได้เป็นแฟนกันนะ แต่สนิทกันมากเหมือนความสัมพันธ์มันคลุมเครือ ณ ตอนนั้นอ่ะนะ แต่ตอนนี้ รู้สึกขำมากกับสิ่งที่ตัวเองทำเพื่อเขา แต่ไม่เคยได้กลับเลย   การที่เราทำอไรเพื่อใครสักคนนึง อย่างน้อยก็สมควรจะได้รับสิ่งที่ดีกลับบ้างใช่ไหมคะ แต่นี่ไม่เลย ไม่เลยจริงๆหรือทำก็ไม่ได้เต็มใจทำ แค่ทำปลอบใจเราเฉยๆ พอเราจะเดินออกมา ก็ยื้อไว้ เพื่ออะไร พอแล้วว!! เราจะไม่ทน  ตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้วแต่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ดีใจอย่างที่อย่างน้อยก็ไม่ต้องไปผูกพันธ์กับคนเห็นแก่ตัวอย่างเขา