หอยเชอรี่ ตั๊กแตนปาทังกา หนูนา ปัจจุบันยังถือเป็นศัตรูทางการเกษตรอยู่หรือเปล่า

หรือว่าต้องทุบเปลือกออก มันก็เสี่ยงเม็ดจะแตกและส่วนมากจะแตกละเอียด ไม่ใช่แค่พุทราเม็ดอื่นๆที่แข็งก็ขึ้นยากเช่นเชอรี่

เราติดตามข่าวการระบาดของปลาหมอสีคางดำตามเพจข่าวต่างๆ  ไปเจอคอมเมนต์ประมาณว่า ถ้ามาระบาดที่ภาคอีสาน ยังไงก็เอาอยู่  ดูอย่างหอยเชอรี่ ตั๊กแตนปาทังกา เดี๋ยวนี้แทบจะดับแนว... เอ่อ.. คนภาคอีสา

เขาว่ากันว่าอะไรผ่านหน้าคนไทยจับกินหมด เรื่องของปลาหมอคางดำจะมีคนนำไปทำเมนูที่อร่อยมากๆ เหมือนตั๊กแตนปาทังก้าที่ทอดหอมจนเตะจมูกแล้วสูญพันธ์จนต้องไปเพาะเลี้ยงกันใหม่ แบบนั้นเลยไหมคะ

จากกระทู้ล่างๆเรื่องตั๊กแตนปาทังก้า ที่เคยระบาดในประเทศไทยและเป็นปัยหาระดับโลก แต่พอคนไทยเริ่มกินก็กลายเป็นว่าเมืองไทยขาดแคลนจนต้องนำเข้าจากเขมร หอยเชอรี่ที่ระบาดจนสร้างปัญหาไปทั่วโลกแต่พอมาถึงไทยซักร

ปีนี้เพื่งเป็นข่าวคนไทยตื่นตัวจะกินมันจริงๆจังๆเป็นปีแรก จากประวัติศาสตร์ของชนเผ่าไทยเราไม่เคยพ่ายแพ้เอเลื่ยนสปิชี่ส์มาก่อนเลยทั้ง ตั๊กแตนปาทังก้า หอยเชอรี่ เพื่อนสมาชิกคิดว่าถ้าคนไทยเราช่วยกันกินเราจ

เราปลูกเฉพาะหน้าแล้ง ใช้น้ำน้อย ได้ไหมคะ หรือต้องใช้เวลาเป็นปี พูดแล้วก็นึกถึง "หนอนอีรี่" จัง