คิดยังไงกับคนไทยในปัจจุบัน?????

สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กมัธยมปลายคนหนึ่ง อยู่ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล ที่ได้อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกสลดหัวใจอย่างยิ่ง
http://pantip.com/topic/32748941

         พวกคุณหลายๆคน พอจะเคยได้ยินคำว่า "สยามเมืองยิ้ม" ไหมคะ ??
         เราเป็นเด็กคนหนึ่งที่ชื่นชมประเทศไทยของเรามากๆ เช่น วัฒนธรรม ขนบธรรมเนียม ประเพณีต่างๆ เราชอบฟังเรื่องเล่า ประสบการณ์ต่างๆของผู้ใหญ่ ในเรื่องของ การต้อนรับต่างชาติ การเป็นตัวอย่างที่ดีต่างๆนาๆ เราฟังตั้งแต่ยังเด็กๆถึงปัจจุบันนี้

พอเริ่มโตขึ้นเราเริ่มเห็นหลายสิ่งหลายอย่างด้วยตาตัวเอง ที่บ้านเราไม่ค่อยตีกรอบอะไรกับชีวิตเรามาก คือค่อนข้างปล่อย แต่คอยให้คำแนะนำมากกว่า ให้เราเลือกเองในหลายๆเรื่อง เช่น เรื่องเที่ยว ปล่อยไปเที่ยวเองได้คนเดียวถ้าสงสัยก็โทรมาถาม ต้องบอกว่าตอนนี้ อยู่ที่ไหนและทำอะไร ลิมิตห้ามกลับบ้านเกิน 6 โมงเย็น ถ้ารถติดต้องโทรบอกล่วงหน้า

มาเถอะนะคะ เข้าเรื่องที่เราจะกล่าวบทไป
ด้วยความที่เราชอบเที่ยว เราก็ได้เห็นอะไรต่างๆมากมาย ในเรื่องของการเดินทางไปเที่ยวต่างๆ เรียกได้ว่า ระหว่างทางให้อะไรมากกว่าจุดหมายเสียจริงๆ

เราเห็นกระทู้มากมายในกระทู้พันทิพ เราได้เรียนรู้จากมันจริงๆ และหลายอย่างเราก็ประสบพบเจอกับมันด้วย ตา ด้วย หู ของตัวเอง
มันเกิดขึ้นจริงๆค่ะ เรื่อง จิตสำนึกของคนบางคน บางคนก็ดีแต่พูด บางคนก็ดีมากจริงๆ อันนี้ต้องขอบคุณเลย
หลายๆครั้งที่เห็นคำพูดของชาวต่างชาติที่มาว่า ด่า อย่างกระทู้ข้างต้น เช่น คำว่า "So thai" "มนุษย์ป้า" "มนุษย์ลุง" ฯลฯ.
ได้ฟังแล้วมันจี๊ดดด หัวใจดีจริงๆเลยค่ะ

ขอยกตัวอย่างประสบการณ์สั้นๆเล็กๆน้อยๆหน่อยนะคะ
- ก่อนหน้านี้เราได้อ่านเรื่องราวในพันทิพ เรื่อง การนั่งรถเมล์ ยกตัวอย่างรูปที่จตุจักร
อย่างแรก ถ้าถามว่าได้อะไรจากภาพนี้ อืออออออออออ หื้อออออออออออออออออ
ตอบ - > เลยว่าแรกๆก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ พอไปพบสถานที่จริง ไม่ว่าภาพนี้จะถูกถ่ายมายาวนานแค่ไหนปัจจุบันก็ยังเหมือนเดิม คิดว่า จะช่วยกันแก้ไขได้ยังไงบ้างคะเนี้ย เห็นแล้วเพลียจิตเพลียหัวใจ
อย่างที่ 2 เรื่อง การต่อแถวขึ้นรถเมล์
เราบอกว่า เราอยากต่อแถวขึ้นรถเมล์ แบบคน ญี่ปุ่น(ต้องยอมรับเลยว่า ญี่ปุ่นนี่มีระเบียบสุดๆ) แต่ว่า ด้วยปัจจัยหลายอย่างที่บ้านเรายังไม่มี
คือ 1.รถเมล์จอดไม่เคยตรงป้าย ทำให้เกิดการวิ่งประดุจเจอของลดราคาเลยทีเดียว บางทีจอดแบบเหลือเลนไว้ คือไม่จอดชิดฟุตบาท

2.รถเมล์ไทย มาไม่เคยตรงเวลา บางรอบนี่  มาติดต่อ 2-3 คันเลยทีเดียว
3.การแย่งกันขึ้นรถเมล์ กลัวว่าตัวเองจะสายไปไม่ทัน
4.จิตสำนึกของตัวเราเอง //ดีบ้างไม่ดีบ้างอันนี้แล้วแต่คน//

ต่อมา เรื่อง การมีน้ำใจนิดหน่อย เล็กๆน้อยๆ
ขอยกตัวอย่างเรื่องการลุกให้นั่ง.. ทำไมเวลามีผู้ใหญ่อุ้มเด็ก หรือเด็กตัวเล็ก คนชราที่ยืนขาสั่นบนรถเมล์ ทำไมไม่ลุกให้เขานั่ง นอกจากจะไม่ลุก บางคนนี่ถึงกับทำเป็นคุยโทรศัพท์ ฟังเพลง หรือแม้แต่การชมวิว //ไม่ขอพูดถึงเรื่องแกล้งหลับเพราะเราไม่แน่ใจจริงๆ ว่าที่หลับ นั่นแกล้งหรือเหนื่อยจริงๆ// คือเราเป็นคนหนึ่งนะ คือถ้าเห็นจะลุกขึ้นยืนให้นั่งเขานั่ง แต่พอมีคนแก่หรือเด็กเล็ก คนชราต่างๆมาอีก เราก็ไม่รู้ว่าควรจะทำไง เราสงสารเขานะ ทำไมสังคมเรามันเป็นกันแบบนี้ เราอยากให้ทุกคนช่วยกันแก้ไขได้แล้ว ก่อนที่อะไรมันแย่ไปกว่านี้ เราคิดนะว่ามีเด็กหลายคนที่อยากเห็นตัวอย่างที่ดีในสังคมของเราอยู่ เราอยากให้มันเป็นสยามเมืองยิ้ม เหมือนเดิม
ทุกคนมีมือ ทุกคนมีจิตสำนึก เราคิดว่าทุกคนน่าจะค่อยๆลุกขึ้นมาร่วมมือกันคนละไม้คนละมือ ยกระดับจิตใจของตัวเองได้แล้ว

การที่คุณรวย ไม่ได้หมายความว่า จิตใจคุณจะดี
การที่คุณทำการกุศลทุกเดือน ไม่ได้หมายความว่า คุณมีน้ำใจมากมายขนาดนั้น
การที่คุณจะทำบุญทำทาน ไม่ได้หมายความว่า จิตใจคุณจะผ่องใส
การที่คุณมีการศึกษาที่สูง ไม่ได้หมายความว่า คุณสามารถพัฒนาคุณภาพจิตใจได้
การที่คุณมีการงานที่มั่นคง ไม่ได้หมายความว่า คุณสามารถดูถูกความฝันของคนอื่นๆ ที่เห็นต่างจากคุณ
//เสริมนิดหนึ่งถึงแม้จะดูไม่เกี่ยว//
การที่เรียนมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวัน ไม่ได้หมายความว่า นักเรียนจะมีคุณภาพที่ดีขึ้นเลย

**อยากให้ช่วยกันคนละไม้คนละมือ เราคิดว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนจิตใจของใครได้เลย**
**แต่เราเชื่อนะว่า ถ้าทุกคนเริ่มต้นจากที่ตัวของตัวเอง เริ่มช่วยเหลือคนอื่นมากขึ้น เราจะมีความสุขขึ้นจริงๆนะ**
**เราขอขอบคุณทุกคนที่มาอ่านกระทู้ของเรานะคะ**
**ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความเห็นต่างเพิ่มเติม**
**ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ต่างๆ ที่มีทั้งดีและไม่ดีหลายๆอย่างในพันทิพนะคะ เราขอบคุณมากจริงๆ**
**หวังว่า มันจะช่วยให้ เราหันกลับมามองตัวของเราเองนะ ว่าจริงๆแล้ว เราเป้นอย่างที่เขาพูดมาไหม ? แล้วเราควรจะทำยังไง ?
เราอยากให้เมืองไทยน่าอยู่ ขอยืนยันนอนยันเลยว่า เราไม่ได้โลกสวย แต่ถ้าโลกเป็นจริงมันสามารถกลับมาสวยได้มันคงจะดีจริงๆนะคะ**