เจอแบบนี้ก็เซ็งนะ...ถึงจะนานๆทีก็เถอะ

ขอระบายหน่อย.....เราทำงานคนละที่กันกับสามีเรียกว่าคนละจังหวัดกันแต่เป็นในเขตภาคตะวันออกเหมือนกันเดือนนึงเราจะกลับบ้านทีนึงกลับแต่ละครั้งนาน 7 วันแล้วถึงกลับมาทำงานโดยที่เค้ามารับและมาส่งกลับ  วันนี้ช่วงกลางวันเค้าโทรมาถามเราว่าเห็นกระเป๋าเงินเค้ามั้ยเค้าหาไม่เจอ(ปกติสามีจะเอากระเป๋าเงินไว้ในรถตลอดไม่เคยเอาออกไปพกติดตัวในนั้นจะมีบัตรประชาชน ใบขับขี่ และเงินสดประมาณ 2000 บาทเป็นเงินสำรองเก็บไว้ไม่ได้ใช้ ส่วนเงินที่ใช้ในชีวิตประจำวันเค้าจะเอาใส่กระเป๋าเสื้อ)  เราก็บอกว่าไม่เห็นเพราะเราเองก็ไม่เคยไปยุ่งเรื่องนี้เลย  เราเลยบอกว่าให้หาให้ดีในรถบางทีอาจตกอยู่ตรงไหนแล้วเค้าก็วางสายไป  เมื่อสักครู่นี้(ประมาณ 1 ทุ่ม) เค้าโทรมาอีกบอกว่าหาไม่เจอช่วงนี้คงไปไหนมาไหนไกลๆไม่ได้ถ้าเราจะกลับบ้านก็ให้ติดรถคนอื่นกลับมาแล้วตอนกลับก็ให้ติดรถคนอื่นกลับไป(พูดง่ายเนอะ) อารมณ์เค้าดูโกรธมากที่หาของไม่เจอเค้าบอกรถเค้าก็ขับอยู่คนเดียวจะมีก็เราอีกแค่คนเดียวที่นั่งไปไหนมาไหนด้วยแล้วกระเป๋ามันจะหายไปได้ยังไง(พูดแบบนี้หมายความว่าเราขโมยไปใช่มั้ย)  แต่เราไม่ได้ถามออกไปนะก็บอกเค้าว่าวันหยุดให้ไปทำใหม่เค้าก็ฉุนเฉียวขึ้นมาว่าวันหยุดก็อยากพักผ่อนต้องเสียเวลาไปทำอีกบัตรประชาชนก็เพิ่งทำมายังไม่ได้สองเดือนเลย(เราก็คิดในใจแล้วจะเอายังไงนู่นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา เราเบื่อนิสัยแบบนี้ของเค้ามากๆ) นานๆทีเค้าจะเป็นแบบนี้นานๆทีคือครึ่งปีปีนึงถึงจะเป็นที  ปกติสามีเป็นคนใจเย็นเหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบเพื่อนไม่ค่อยมีไม่เที่ยวชอบอยู่บ้านอ่านหนังสือ เราปรี๊ดตรงที่หาว่าเราเป็นคนขโมยไปใช่มั้ยในเมื่อใช้รถกันอยู่แค่สองคน  สรุปสุดท้ายเราเลยบอกไปว่าเหนื่อยก็ไม่ต้องไปทำไว้หายเหนื่อยเมื่อไหร่ค่อยไปทำส่วนเราคงไม่กลับบ้านหร่อกจนกว่าสามีจะไปทำใบขับขี่ทำเมื่อไหร่ก็กลับเมื่อนั้นไม่ทำก็ไม่กลับจะบ้าหรือไงให้อาศัยคนอื่นทั้งไปทั้งกลับ...ฮึ่ยๆๆๆๆปรี๊ดจริงๆ
ปล.ที่ทำงานเราไม่มีรถประจำทางผ่านเลยต้องให้สามีมารับมาส่งเราเองก็ขับรถไม่เป็นเพราะสามีไม่อยากให้ขับมันอันตราย