อยากรู้ว่าคุณยอมแฟนกันขนาดไหน

สำหรับเราคบกับแฟนคนนี้มา 4 ปี ค่ะ เราเข้าปี 1 เรียนห้องเดียวกัน สาขาเดียวกัน ตอนคบกันแรกๆ เขาดีมากเลยค่ะ ตามใจ เอาใส่ใจทุกอย่าง เป็นแบบนี้มาได้ 2 ปีค่ะ พอเข้าปีที่ 3 แฟนเราเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ แต่เข้าใจนะค่ะว่าเขาเป็นคนที่เล่นเกมส์ ติดเกมส์มากๆ อันนี้เราไม่ว่าค่ะ เพราะเขายังมีเวลาไปรับไปส่งเราตลอด ตอนปี 1-3 เราอยู่หอค่ะ แฟนเราก็จะมาอยู่เล่นด้วยหลังเลิกเรียน แต่เขาก็กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน ประมาณ 3 ทุ่ม ก็แยกย้ายแฟนเราอยู่บ้านเราก็อยู่หอจนปี 3 เทอม 2 เราย้ายกลับไปอยู่บ้านค่ะ แฟนเราก็ขับรถจาก มหาลัย ไปส่งที่บ้าน ทุกวันที่มีเรียน เราจะเจอกันเฉพาะวันที่มีเรียนเท่านั้นค่ะ เพราะแฟนต้องช่วยงานที่บ้านตลอด เราทะเลาะกันบ่อยมากตอนเวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เวลาทะเลาะกันแฟนเราจะเป็นฝ่ายบอกเลิกเราตลอดค่ะ แล้วเราก็ตามง้อเขามาตลอด ตอนขึ้นปี 4 เทอม 1 เราเริ่มทำงานประจำค่ะ ทำเช้าเลิกงานบ่าย ตอนเย็นก็ไปเรียนค่ะ  เราเลิกกันเดือน เมษา  ค่ะ ช่วงนั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ เราเลิกกันได้ 3 เดือนค่ะ ตอนนั้นแทบบ้ามากๆ ทำใจยากมาก เพราะเราไม่ชอบเริ่มต้นใหม่ค่ะ ไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่สนิทไม่รู้จัก เอาง่ายๆ คือ ไม่ชอบสร้างความสัมพันธ์ ปุบปับ แบบเจอแล้วชอบ หายากมากค่ะ เราไม่ชอบแบบนั้น ถึงจะสนิทกัน แต่นานมากกว่าเราจะมีความรู้สึกว่าชอบคนนั้นจริงๆ  แล้วเขาก็กลับมาง้อเราค่ะ ช่วงนั้นเรามีความรู้สึกดีๆ ให้ใครคนนึงซึ่งก็เป็นคนที่เรารู้จักนานแล้วเป็น 10 ปีค่ะ เป็นแฟนคนแรก พอเขากลับมาง้อ เราใจอ่อนค่ะ กลับมาคบกับเขาเหมือนเดิม แฟนเราคนนี้ไม่เคยนอกใจเลยค่ะ อาจจะมีเริ่องผู้หญิงคนอื่น เป็นคนที่เขาเคยชอบตอนเรียน รร. เก่า เราก็คุยกันรู้เรื่องเขาบอกจะเลิกคุยกับคนนั้นค่ะ แต่เราก็โอเค แล้วก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นอีกเลยตั้งแต่คบกันมา 4 ปี พอกลับมา เราก็เหมือนจะดีขึ้นค่ะ พออยู่ด้วยกันได้ไกล้กัน อะไรๆ ก็สีชมพูไปหมด แล้วเราก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม คือมันเป็นเริ่องไม่เป็นเรื่อง เรื่องที่ทะเลาะมีแต่เดิมๆ ค่ะ เราทำงาน คือแฟนเราให้เราโทรเช็คตลอด ตั้งแต่ เลิกงาน จนถึงบ้าน ก่อนนอน อันนี้แฟนกันต้องทำกันทุกคู่ เราเข้าใจค่ะ แต่เขาไม่เคยไว้ใจเราเลยค่ะ เรื่องที่ทะเลาะกันล่าสุดนี้ เพราะว่า เราต้องนอน ที่ทำงานกับแม่ค่ะ แต่แบตโทรสับเราหมด วันต่อมา แฟนเราหายไปเลยค่ะ เลิกคุยเลย เราก็ตามง้อเขามาตลอด จนถึงวันนี้ แฟนเราบอกว่า เรื่องของเรามันจบไปแล้วต้องการอะไรอีก เราร้องไห้แทบเป็นบ้าเลยค่ะ เราไปหาเขาที่บ้านเกือบทุกวัน  เขาบล็อกเบอร์เราหนีไปเลยค่ะ เราคุยกันผ่านเฟส เราไม่ได้คุยกันมาเกือบ 1 เดือนค่ะ ช่วงนี้เราก็ไม่ค่อยได้ไปเรียนเพราะทำงาน + กับยังไม่อยากเจอหน้าเขาด้วย แต่พอมาเจอ เราทำใจไม่ได้ค่ะ เหมือนมันต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่ทั้งหมด คนที่เราเคยเดินจับมือกัน ไปเรียนและกลับบ้านพร้อมกัน แต่มาวันนี้เราเหมือนคนไม่รู้จักกันเลยค่ะ เราร้องไห้แทบทุกวัน งานไม่อยากทำเลยค้ะ วันนี้เรากลับไปง้อเขาอีกครั้ง เขาไม่สนใจเราเลยค่ะ บอกเราเข้าไปวุ่นวาย เราเป็นคนขี้ตื้อค่ะ เราอยากทำทุกอย่างให้เขากลับมา เพื่อนๆ ว่าเราควรรอ ง้อ เขาต่อไป หรือเราควรจะเดินออกมาค่ะ ตอนนี้เราเจ็บปวดมากมันอาจต้องใช้เวลา ไม่รู้ต้องนานแค่ไหน