ผมเป็นคนจิตอ่อนครับ คือเป็นคนขี้กลัว กลัวง่าย โดยเฉพาะความมืด
แต่กลับกลายเป็นว่าผมไม่ค่อยได้เจอผี ผมคิดว่าอาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนจิตอ่อนที่แข็ง
ทำให้ผมไม่เคยเจอผีหลอกเลย ทั้งๆที่เป็นคนจิตอ่อน
มีครั้งนึงผมไปตจว.ได้ที่พักเป็นโรงแรมเก่าๆ หลังโรงแรมมีคลองมีศาลเก่าๆ
ตอนเย็นผมไปเดินเล่นริมคลอง ผมเดินผ่านศาลเก่าๆเห็นรูปปั้นผู้หญิงอยู่ข้างใน ก็พูดลบหลู่ บอกจะมีคนมาไหว้หรือศาลเก่าๆ ทุบทิ้งดีไหม
คืนนั้นละครับผมโดนเลย ผีมาหา ผมนอนอยู่คนเดียวประมาณเที่ยงคืนได้ ผมก็ได้ยินเสียง
กระซิบที่ข้างหูครับ บอกว่าขอนอนด้วยคนได้ไหม เป็นเสียงผู้หญิง ผมก็ตกใจ ลืมตามาดูก็ไม่เห็นใคร
มีแสงจันทร์นิดหน่อยส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้ผมเห็นข้างเตียงที่ผมนอนมันยุบครับ ทั้งๆที่ไม่มีใครนอน
ยิ่งผมเป็นคนจิตอ่อน แล้วนอนอยู่คนเดียว พอมีเสียงผู้หญิงกระซิบที่ข้างหูเบาๆ องค์ของผมก็แข็งขึ้นมาทันทีครับ ความกลัวก็หายไปหมด
ผมเลยพูดกับผีไปดีดีว่า จะมานอนด้วยขอดูหน้าหน่อยได้ไหม คิดว่าถ้าสวย จะขอลองกอดดู ผมคิดว่าผีคงพอจะอ่านความคิดผมออก
จากที่ข้างเตียงผมยุบก็กลับมาเป็นสภาพเหมือนเดิม แต่กลับไปมีเงาคนที่ปลายเตียงผมแทน ผมเลยเอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง
เพราะอยากจะเห็นหน้าผีผู้หญิง แต่พอเปิดไฟกลับไม่เจออะไร ผมก็เลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มาโทรหาเคาเตอร์ข้างล่างทันที
ผมคิดว่ามันน่ากลัวเกินกว่าจะนอนคนเดียวแล้ว ก็เลยบอกเคาเตอร์ให้ช่วยหาเด็กมาให้ผมสักคน
ไม่อย่างนั้นคืนนี้ผมคงนอนไม่หลับ แล้วน้องเขาก็ส่งผู้หญิงมานอนเป็นเพื่อนผมคนนึง ทำให้ผมผ่านคืนอันน่ากลัวนั้นมาได้
หลังจากคืนนั้น ผมก็นอนรอผีอีกแต่ผีก็ไม่กลับมาหลอกผมอีกเลย ทำให้ผมรู้ว่า คนที่หื่นแม้แต่ผีมันก็ยังกลัว
ก่อนผมจะกลับผมก็ไปที่ศาลแล้วบอกกับเธอว่า วันนี้ผมจะกลับแล้วนะถ้าคุณจะตามมาก็ได้ ผมก็บอกที่อยู่และจังหวัดให้เธอรู้
แต่เธอก็ไม่ตามมาครับ ผมคิดว่าเธอคงรักศาลนั้นมาก ทำให้ความสัมพันธ์เราสิ้นสุดแค่นั้น สุดท้ายผมต้องอกหักเพราะผี ทั้งๆที่ยังไม่ได้เห็นหน้ากันเลย
คนจิตอ่อนจะเห็นผีง่ายใช่ไหมครับ แต่ทำไมผมไม่เจอเลย
แต่กลับกลายเป็นว่าผมไม่ค่อยได้เจอผี ผมคิดว่าอาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนจิตอ่อนที่แข็ง
ทำให้ผมไม่เคยเจอผีหลอกเลย ทั้งๆที่เป็นคนจิตอ่อน
มีครั้งนึงผมไปตจว.ได้ที่พักเป็นโรงแรมเก่าๆ หลังโรงแรมมีคลองมีศาลเก่าๆ
ตอนเย็นผมไปเดินเล่นริมคลอง ผมเดินผ่านศาลเก่าๆเห็นรูปปั้นผู้หญิงอยู่ข้างใน ก็พูดลบหลู่ บอกจะมีคนมาไหว้หรือศาลเก่าๆ ทุบทิ้งดีไหม
คืนนั้นละครับผมโดนเลย ผีมาหา ผมนอนอยู่คนเดียวประมาณเที่ยงคืนได้ ผมก็ได้ยินเสียง
กระซิบที่ข้างหูครับ บอกว่าขอนอนด้วยคนได้ไหม เป็นเสียงผู้หญิง ผมก็ตกใจ ลืมตามาดูก็ไม่เห็นใคร
มีแสงจันทร์นิดหน่อยส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้ผมเห็นข้างเตียงที่ผมนอนมันยุบครับ ทั้งๆที่ไม่มีใครนอน
ยิ่งผมเป็นคนจิตอ่อน แล้วนอนอยู่คนเดียว พอมีเสียงผู้หญิงกระซิบที่ข้างหูเบาๆ องค์ของผมก็แข็งขึ้นมาทันทีครับ ความกลัวก็หายไปหมด
ผมเลยพูดกับผีไปดีดีว่า จะมานอนด้วยขอดูหน้าหน่อยได้ไหม คิดว่าถ้าสวย จะขอลองกอดดู ผมคิดว่าผีคงพอจะอ่านความคิดผมออก
จากที่ข้างเตียงผมยุบก็กลับมาเป็นสภาพเหมือนเดิม แต่กลับไปมีเงาคนที่ปลายเตียงผมแทน ผมเลยเอื้อมมือไปเปิดไฟหัวเตียง
เพราะอยากจะเห็นหน้าผีผู้หญิง แต่พอเปิดไฟกลับไม่เจออะไร ผมก็เลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์มาโทรหาเคาเตอร์ข้างล่างทันที
ผมคิดว่ามันน่ากลัวเกินกว่าจะนอนคนเดียวแล้ว ก็เลยบอกเคาเตอร์ให้ช่วยหาเด็กมาให้ผมสักคน
ไม่อย่างนั้นคืนนี้ผมคงนอนไม่หลับ แล้วน้องเขาก็ส่งผู้หญิงมานอนเป็นเพื่อนผมคนนึง ทำให้ผมผ่านคืนอันน่ากลัวนั้นมาได้
หลังจากคืนนั้น ผมก็นอนรอผีอีกแต่ผีก็ไม่กลับมาหลอกผมอีกเลย ทำให้ผมรู้ว่า คนที่หื่นแม้แต่ผีมันก็ยังกลัว
ก่อนผมจะกลับผมก็ไปที่ศาลแล้วบอกกับเธอว่า วันนี้ผมจะกลับแล้วนะถ้าคุณจะตามมาก็ได้ ผมก็บอกที่อยู่และจังหวัดให้เธอรู้
แต่เธอก็ไม่ตามมาครับ ผมคิดว่าเธอคงรักศาลนั้นมาก ทำให้ความสัมพันธ์เราสิ้นสุดแค่นั้น สุดท้ายผมต้องอกหักเพราะผี ทั้งๆที่ยังไม่ได้เห็นหน้ากันเลย