อยากให้ได้อ่าน
คือว่าวันนี้เรามีโอกาศได้ไปค่ายมินิซากุระมา. พี่ๆที่ค่ายน่ารักมากกก ดูแลเทคแคร์ดีตลอด ตั้งแต่เช้าตรู่ยันถึงตอนที่จะกลับเราประทับใจมาก ตอนอยู่ที่ค่ายก็จะมีการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ รื่นเริงบันเทิงใจกันตั้งแต่ต้นจนจบ เราได้อะไรดีๆหลายอย่างกลับมาจากค่ายนี้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น เพื่อน พี่ มิตรภาพ ความสนุก ประทับใจ ความรู้ และโควต้า 5555
เนื่องจากว่าเมื่อคืนเรามัวแต่ดูหนังเพลินดูเวลาอีกทีก็เกือบจะเช้าแล้ว ด้วยความที่บ้านอยู่ไกลเลยต้องรีบออกเดินทาง สรุปเลยคือยังไม่ได้นอน. ตอนไปถึงนี่แทบจะลงไปกลิ้งกับพื้น ง่วงมากกกก. แต่ความประทับใจเราก็เริ่มขึ้นตั้งแต่โต๊ะลงทะเบียนเลย พอเดินมึนๆอึนๆลงจากรถพ่อมาถึงโต๊ะลงทะเบียน ก็เจอกับการต้อนรับที่อบอุ่น พี่ๆร้องเพลงปลุกใจน้องจนเราสะดุ้งตื่นขึ้นมาหน่อยนึง หลังจากนั้นก็เดินไปดูรายชื่อและลงทะเบียนตามระเบียบ (เราตองสาม). พอลงทะเบียนเสร็จแล้วก็จะมีเสื้อค่ายให้ต้องไปเปลี่ยน. ระหว่างนั้นก็จะมีพี่ๆคอยดูแลอยู่ตลอด แล้วพี่เขาก็จะให้ไปนั่งรอที่โต๊ะม้าหินอ่อนก่อนที่จะเริ่มกิจกรรม. ตอนอยู่ที่โต๊ะก็จะมีพี่ๆคอยมานั่งคุยด้วย ชวนทำกิจกรรมเล็กๆน้อยๆในระหว่างที่รอคนอื่นมา. จำได้ว่าตอนนั้นโต๊ะเราเงียบมาก ทั้งโต๊ะเป้นผู้ชายเกือบหมดเลย มีเรากับอีกคนนึงเป็นผู้หญิงนั้งกันอยู่สองคน. ต่างคนต่างมาเลยไม่ค่อยมีใครกล้าพูดอะไรก่อน พี่ที่ดูแลก็พยายามชวนให้พวกเราคุยกัน. แต่ตอนนั้นเราไม่ไหวจริงๆค่ะ นอนตายคาโต๊ะ.
พอ 8โมงปุ๊บทางพี่สต๊าฟก็ให้พวกเราเดินขึ้นอาคารกันไปยังสถานที่ๆจัดกิจกรรม อยู่ชั้น 6เดินเหนื่อยมากกก. ขึ้นบรรไดหนีไฟจนตื่นกันเลยทีเดียว.
แล้วจู่ๆเรื่องมันก็เกิดขึ้น!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราโดนขโมยหัวใจ!!!!
ตลอดวันทั้งวันเราไม่เป็นอันทำอะไรเลย. ระแวงอยู่ตลอดว่าเขาจะรู้ตัวมั้ยว่าเราแอบมอง. สายตาก็คอยแต่จะมองหาว่าเขานั่งอยู่ตรงไหน ทำอะไรอยู่ มีเพื่อนคุยรึเปล่า แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย
คนร้ายก็คือคนที่นั่งติดกันข้างๆ ทางขวามือ. พอมานึกๆดูแล้ว ก็นั่งด้วยกันมาตลอดตั้งแต่โต๊ะหินอ่อนเมื่อเช้าแล้ว แต่พึ่งรู้สึกตัว. เราพลาดเองแหละที่ปล่อยให้เกิดเหตุการแบบนี้ขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รู้งี้กลั้นใจขอไลน์มาตั้งแต่แรกซะก็ดี. จะได้ไม่ต้องมาเพ้อในพันทิป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พอหลังจากจบกิจกรรมพี่เขาก็จะให้แยกเป้นแถวว่าใครกลับเอง ใครผปค.มารับ. คนนั้นเขากลับเอง แต่ว่าเราพ่อมารับก็เลยบอกให้พ่อไปรอที่สะพานลอยหน้ามอ เพื่อที่ยืดเวลาได้อยู่กับเขาไปอีกนิ๊ดดด. แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เข้าไปทักอยู่ดี แอบเสียใจนิดๆ
เราเลยตัดสินใจเข้ามาเขียนเรื่องนี้ในพันทิป เพื่อที่จะบอกให้เขารู้ตัวถ้าเกิดว่ามาเห็นกระทู้นี้เข้า.
ของที่เอาไปไม่ต้องเอามาคืนนะ. เรายกให้ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้โค้ชก้อง แห่งบ้านหลังคาแดง สตรีวิทยา2
เอ้า! เพลงมา
ประกาศตามหาของหาย จากค่ายมินิซากุระ 8
คือว่าวันนี้เรามีโอกาศได้ไปค่ายมินิซากุระมา. พี่ๆที่ค่ายน่ารักมากกก ดูแลเทคแคร์ดีตลอด ตั้งแต่เช้าตรู่ยันถึงตอนที่จะกลับเราประทับใจมาก ตอนอยู่ที่ค่ายก็จะมีการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ รื่นเริงบันเทิงใจกันตั้งแต่ต้นจนจบ เราได้อะไรดีๆหลายอย่างกลับมาจากค่ายนี้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น เพื่อน พี่ มิตรภาพ ความสนุก ประทับใจ ความรู้ และโควต้า 5555
เนื่องจากว่าเมื่อคืนเรามัวแต่ดูหนังเพลินดูเวลาอีกทีก็เกือบจะเช้าแล้ว ด้วยความที่บ้านอยู่ไกลเลยต้องรีบออกเดินทาง สรุปเลยคือยังไม่ได้นอน. ตอนไปถึงนี่แทบจะลงไปกลิ้งกับพื้น ง่วงมากกกก. แต่ความประทับใจเราก็เริ่มขึ้นตั้งแต่โต๊ะลงทะเบียนเลย พอเดินมึนๆอึนๆลงจากรถพ่อมาถึงโต๊ะลงทะเบียน ก็เจอกับการต้อนรับที่อบอุ่น พี่ๆร้องเพลงปลุกใจน้องจนเราสะดุ้งตื่นขึ้นมาหน่อยนึง หลังจากนั้นก็เดินไปดูรายชื่อและลงทะเบียนตามระเบียบ (เราตองสาม). พอลงทะเบียนเสร็จแล้วก็จะมีเสื้อค่ายให้ต้องไปเปลี่ยน. ระหว่างนั้นก็จะมีพี่ๆคอยดูแลอยู่ตลอด แล้วพี่เขาก็จะให้ไปนั่งรอที่โต๊ะม้าหินอ่อนก่อนที่จะเริ่มกิจกรรม. ตอนอยู่ที่โต๊ะก็จะมีพี่ๆคอยมานั่งคุยด้วย ชวนทำกิจกรรมเล็กๆน้อยๆในระหว่างที่รอคนอื่นมา. จำได้ว่าตอนนั้นโต๊ะเราเงียบมาก ทั้งโต๊ะเป้นผู้ชายเกือบหมดเลย มีเรากับอีกคนนึงเป็นผู้หญิงนั้งกันอยู่สองคน. ต่างคนต่างมาเลยไม่ค่อยมีใครกล้าพูดอะไรก่อน พี่ที่ดูแลก็พยายามชวนให้พวกเราคุยกัน. แต่ตอนนั้นเราไม่ไหวจริงๆค่ะ นอนตายคาโต๊ะ.
พอ 8โมงปุ๊บทางพี่สต๊าฟก็ให้พวกเราเดินขึ้นอาคารกันไปยังสถานที่ๆจัดกิจกรรม อยู่ชั้น 6เดินเหนื่อยมากกก. ขึ้นบรรไดหนีไฟจนตื่นกันเลยทีเดียว.
แล้วจู่ๆเรื่องมันก็เกิดขึ้น!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คนร้ายก็คือคนที่นั่งติดกันข้างๆ ทางขวามือ. พอมานึกๆดูแล้ว ก็นั่งด้วยกันมาตลอดตั้งแต่โต๊ะหินอ่อนเมื่อเช้าแล้ว แต่พึ่งรู้สึกตัว. เราพลาดเองแหละที่ปล่อยให้เกิดเหตุการแบบนี้ขึ้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราเลยตัดสินใจเข้ามาเขียนเรื่องนี้ในพันทิป เพื่อที่จะบอกให้เขารู้ตัวถ้าเกิดว่ามาเห็นกระทู้นี้เข้า. ของที่เอาไปไม่ต้องเอามาคืนนะ. เรายกให้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้