แท็คว่าเป็นความรักวัยรุ่นยังได้อยู่ใช่มั้ยคะ ><
เราทำงานอยู่บริษัทญี่ปุ่นแห่งหนึ่งย่านสีลม ประเด็นคือ เราแอบชอบลูกค้าญี่ปุ่นที่มาติดต่องานกับบริษัทเราค่ะ
ทุกๆ เดือน เค้าจะต้องมาติดต่องานกับบริษัทเรา ประมาณ 4-7 ครั้งต่อเดือน (เจอบ่อยพอสมควรเพราะอยู่ตึกเดียวกัน) เจอครั้งแรกก็เดือนมิถุนายน 57 ไม่ได้เจอครั้งแรกแล้วชอบนะคะ แต่เจอเค้าบ่อยขึ้นแล้วค่อยเกิดความชอบอ่ะค่ะ เจอกันไปเจอกันมาเลยจำหน้ากันได้แล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่ได้รู้จักกันค่ะ แค่คนเคยเห็นกันเฉยๆ
จนวันนึง (ช่วงปลายเดือน กรกฎาคม 57) จากที่บ่มเพาะความชอบมาเดือนกว่ากลายเป็นชอบมาก เลยคิดว่า ต้องทำอะไรซักอย่างให้เจ้าตัวรู้ว่ามีคนแอบชอบอยู่นะ โดยไม่น่าเกลียด ไม่โจ๋งครึ่ม โดยการส่งของขวัญกระจุกกระจิกน่ารักบ้าง ขนมนมเนยบ้าง แต่ก็ไม่กล้าเปิดเผยตัว ได้แต่แอบฝากเพื่อนผู้ชายส่งไปให้ ไม่ใช่ไม่กล้าส่งด้วยตัวเองนะ ไม่อยากจะทำตัวลึกลับหรอกค่ะ แต่มันมีข้อจำกัดอยู่ตรงที่ว่า
1.เค้าเป็นลูกค้าบริษัทเรา เราต้องติดต่องานกัน เวลาเค้ามาบริษัทเรา ต้องเจอเราด่านแรกอยู่แล้ว เราเป็นแอดมินอ่ะค่ะ (คือบอกไปแล้วกลัวว่าเค้าจะอึดอัดและไม่กล้ามาบริษัทเรา แถมยังจะทำให้บริษัทเราเองเสียภาพพจน์อีก)
2.เค้าเป็นหนุ่มน้อยชาวญี่ปุ่นอายุ ราวๆ 24-26 ปี ค่ะ ไม่ทราบนิสัย ทัศนคติ บลาๆๆๆ
ด้วยข้อจำกัดพวกนี้ เลยกลายมาเป็นปัญหาที่ต้องมาแก้ทีหลังค่ะ คือหลังจากที่ส่งของโน่นนี่นั่นให้เค้า เพียงแค่ต้องการจะสื่อว่า เออเนี่ย มีคนแอบมีความรู้สึกดีๆ กับคุณอยู่นะ (ซึ่งไม่ได้เปิดเผยตัวเองว่าเป็นเรา) แต่มันไม่ใช่น่ะสิคะ ผลที่ออกมาคือ เค้าเข้าใจผิดนึกว่ามีเกย์มาแอบชอบเค้า เค้ากลัวมากกกกก บริษัทเค้าโทรถามบริษัทเราอ่ะค่ะว่าใช่คนส่งมั้ย พอดีเราไม่ได้คุยเอง คนอื่นก็ไม่มีใครรู้เรื่องเลย ตอนนี้เรื่องก็ยังคาราคาซังอยู่อย่างนั้น เค้าไม่กล้าแตะของ ไม่เปิด ไม่ดู ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น เฮ่ออ รู้สึกแย่ค่ะ อยากบอกความจริงให้มันกระจ่างเหลือเกิน จริงเราจะปล่อยเรื่องให้ผ่านไปเลยก็ได้อ่ะค่ะ แต่เราก็สงสารของขวัญเหล่านั้น กลัวว่าเค้าจะเอาไปให้คนอื่นในบริษัทอ่ะค่ะ แค่คิดก็รู้สึกไม่ดีแล้ว (ยอมให้ทิ้งยังดีซะกว่า)
เดือนหน้าพฤศจิกายน 57 เค้ามีกำหนดกลับประเทศค่ะ และจะกลับมาเดือนกุมภาพันธ์ 58 ระหว่างนี้เป็นเวลา 3 เดือนที่เค้ากลับไป ก็อยากให้เค้ารู้ค่ะว่าของนี้เป็นของเรา เป็นผู้หญิงนะ ไม่ใช่เกย์ ไม่ต้องกลัว TT โปรดรับไว้เถิดดด แต่ถ้าเค้ากลับถาวร อันนี้เรากล้าบอกอย่างหมดเปลือกแน่นอนค่ะ ว่าชอบ แต่ยังต้องติดต่อกันอยู่หลังจากนั้นน่ะสิคะ กลัวเค้ามองหน้าเราไม่ติด (อย่างที่บอกไว้ข้างต้น) คนในบริษัทเค้าก็รู้เรื่องกันหมด ติดอยู่ที่ว่าไม่รู้ว่าใครแถมดันมองเป็นภาพลบอีก
โธ่ ไม่ได้หวังร้าย ไม่ได้อยากทำตัวลึกลับ ไม่ต้องการอะไรมากมาย แค่รับรู้ไว้ไม่รังเกียจเรา ไม่หลบหน้า ให้เป็นเพื่อนก็ได้ ไม่ต้องถึงแฟนหรอก (รู้ตัวว่าไม่ได้ดีพอ) แค่ไม่หายไปจากชีวิตเราก็พอ แค่นี้ก็โคตะระดีใจแล้ว
ใครมีทางออกดีๆ สำหรับเงื่อนไขแบบนี้บ้างคะ แนะนำหน่อยค่ะ อยากบอกมาก ไม่อยากจะเป็นอิแอบรักลึกลับให้เค้าเข้าใจผิดอยู่อย่างนี้เลย ขอบคุณค่ะ
รักลึกลับ >>จากสาวออฟฟิศ<<
เราทำงานอยู่บริษัทญี่ปุ่นแห่งหนึ่งย่านสีลม ประเด็นคือ เราแอบชอบลูกค้าญี่ปุ่นที่มาติดต่องานกับบริษัทเราค่ะ
ทุกๆ เดือน เค้าจะต้องมาติดต่องานกับบริษัทเรา ประมาณ 4-7 ครั้งต่อเดือน (เจอบ่อยพอสมควรเพราะอยู่ตึกเดียวกัน) เจอครั้งแรกก็เดือนมิถุนายน 57 ไม่ได้เจอครั้งแรกแล้วชอบนะคะ แต่เจอเค้าบ่อยขึ้นแล้วค่อยเกิดความชอบอ่ะค่ะ เจอกันไปเจอกันมาเลยจำหน้ากันได้แล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่ได้รู้จักกันค่ะ แค่คนเคยเห็นกันเฉยๆ
จนวันนึง (ช่วงปลายเดือน กรกฎาคม 57) จากที่บ่มเพาะความชอบมาเดือนกว่ากลายเป็นชอบมาก เลยคิดว่า ต้องทำอะไรซักอย่างให้เจ้าตัวรู้ว่ามีคนแอบชอบอยู่นะ โดยไม่น่าเกลียด ไม่โจ๋งครึ่ม โดยการส่งของขวัญกระจุกกระจิกน่ารักบ้าง ขนมนมเนยบ้าง แต่ก็ไม่กล้าเปิดเผยตัว ได้แต่แอบฝากเพื่อนผู้ชายส่งไปให้ ไม่ใช่ไม่กล้าส่งด้วยตัวเองนะ ไม่อยากจะทำตัวลึกลับหรอกค่ะ แต่มันมีข้อจำกัดอยู่ตรงที่ว่า
1.เค้าเป็นลูกค้าบริษัทเรา เราต้องติดต่องานกัน เวลาเค้ามาบริษัทเรา ต้องเจอเราด่านแรกอยู่แล้ว เราเป็นแอดมินอ่ะค่ะ (คือบอกไปแล้วกลัวว่าเค้าจะอึดอัดและไม่กล้ามาบริษัทเรา แถมยังจะทำให้บริษัทเราเองเสียภาพพจน์อีก)
2.เค้าเป็นหนุ่มน้อยชาวญี่ปุ่นอายุ ราวๆ 24-26 ปี ค่ะ ไม่ทราบนิสัย ทัศนคติ บลาๆๆๆ
ด้วยข้อจำกัดพวกนี้ เลยกลายมาเป็นปัญหาที่ต้องมาแก้ทีหลังค่ะ คือหลังจากที่ส่งของโน่นนี่นั่นให้เค้า เพียงแค่ต้องการจะสื่อว่า เออเนี่ย มีคนแอบมีความรู้สึกดีๆ กับคุณอยู่นะ (ซึ่งไม่ได้เปิดเผยตัวเองว่าเป็นเรา) แต่มันไม่ใช่น่ะสิคะ ผลที่ออกมาคือ เค้าเข้าใจผิดนึกว่ามีเกย์มาแอบชอบเค้า เค้ากลัวมากกกกก บริษัทเค้าโทรถามบริษัทเราอ่ะค่ะว่าใช่คนส่งมั้ย พอดีเราไม่ได้คุยเอง คนอื่นก็ไม่มีใครรู้เรื่องเลย ตอนนี้เรื่องก็ยังคาราคาซังอยู่อย่างนั้น เค้าไม่กล้าแตะของ ไม่เปิด ไม่ดู ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น เฮ่ออ รู้สึกแย่ค่ะ อยากบอกความจริงให้มันกระจ่างเหลือเกิน จริงเราจะปล่อยเรื่องให้ผ่านไปเลยก็ได้อ่ะค่ะ แต่เราก็สงสารของขวัญเหล่านั้น กลัวว่าเค้าจะเอาไปให้คนอื่นในบริษัทอ่ะค่ะ แค่คิดก็รู้สึกไม่ดีแล้ว (ยอมให้ทิ้งยังดีซะกว่า)
เดือนหน้าพฤศจิกายน 57 เค้ามีกำหนดกลับประเทศค่ะ และจะกลับมาเดือนกุมภาพันธ์ 58 ระหว่างนี้เป็นเวลา 3 เดือนที่เค้ากลับไป ก็อยากให้เค้ารู้ค่ะว่าของนี้เป็นของเรา เป็นผู้หญิงนะ ไม่ใช่เกย์ ไม่ต้องกลัว TT โปรดรับไว้เถิดดด แต่ถ้าเค้ากลับถาวร อันนี้เรากล้าบอกอย่างหมดเปลือกแน่นอนค่ะ ว่าชอบ แต่ยังต้องติดต่อกันอยู่หลังจากนั้นน่ะสิคะ กลัวเค้ามองหน้าเราไม่ติด (อย่างที่บอกไว้ข้างต้น) คนในบริษัทเค้าก็รู้เรื่องกันหมด ติดอยู่ที่ว่าไม่รู้ว่าใครแถมดันมองเป็นภาพลบอีก
โธ่ ไม่ได้หวังร้าย ไม่ได้อยากทำตัวลึกลับ ไม่ต้องการอะไรมากมาย แค่รับรู้ไว้ไม่รังเกียจเรา ไม่หลบหน้า ให้เป็นเพื่อนก็ได้ ไม่ต้องถึงแฟนหรอก (รู้ตัวว่าไม่ได้ดีพอ) แค่ไม่หายไปจากชีวิตเราก็พอ แค่นี้ก็โคตะระดีใจแล้ว
ใครมีทางออกดีๆ สำหรับเงื่อนไขแบบนี้บ้างคะ แนะนำหน่อยค่ะ อยากบอกมาก ไม่อยากจะเป็นอิแอบรักลึกลับให้เค้าเข้าใจผิดอยู่อย่างนี้เลย ขอบคุณค่ะ