------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอเล่าย้อนไปสัก 4 ปีที่แล้วนะคะ เราคบกับแฟนเราคนนึงมา 2 ปีแล้วค่ะ รักกันมากๆ เราเรียนกันคนละที่ค่ะ เค้าเป็นรุ่นพี่เรา 1 ปี เค้าเข้ามาในช่วงที่เรากำลังต้องการที่พึ่งทางใจ ตอนนั้นเราเรียนประมาณปี 2 ส่วนพี่เค้าก็ปี 1 (เรียนซ้ำ 2 ปี เพราะย้ายมหาลัย ) เราเรียนกันคนละมหาลัย แต่บ้านเกิดอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่สิ่งที่ทำให้เราพบกันคือ ช่วงปิดเทอม เราว่างๆ เราจึงหางานทำในจังหวัดบ้านเกิดตัวเอง กะว่าทำสัก 3-4 เดือน ที่มหาลัยปิดค่ะ เราก็ได้มาเจอกับพี่เค้า ซึ่งมาทำงานช่วงปิดเทอมเหมือนกัน เราไม่ได้เป็นคนสวยนะคะ ผิวคล้ำๆออกแทน ผอมๆ ตัวเล็ก วันแรกที่เราเดินเข้ามาทำงาน ณ ที่แห่งนี้ เราหันไปเจอพี่เค้าเป็นคนแรกค่ะ แว็บแรกที่เจอคือ เห้ย น่ารักดี ขาวๆสูงๆ ตี๋ๆหน่อย ก็ได้แค่แอบมองห่างๆไม่ได้คิดอะไร แล้วที่สำคัญ พี่เค้ายังเป็นที่หมายปองของสาวๆ ในที่ทำงานอีกด้วย เราจะกล้าไปสู้อะไรล่ะคะ ^^ แต่ทำไปได้ประมาณ 1 เดือน เราเริ่มรู้สึกว่ามีคนแอบมองเราอะ คือทำอะไรก็มีสายตาคู่นี้มอง เลยหันไปสบตากลับ แล้วก็มองอยู่จิงๆ เวลาเราเดินไปกับเพื่อนๆแล้วเดินสวนทางกับเค้า เพื่อนๆก็จะกรี๊ดมาก แบบชอบพี่คนนี้ เรากำด้แต่เงียบๆ ส่วนพี่เค้าก็ชอบทำแปลกๆ จนวันนึง วันนั้นมีงานด่วนมาก ตาจริงเราต้องเลิกงาน หกโมงเย็นส่วนพี่เค้า ก็ต้องเลิกหกโมงเย็นเหมือนกัน แต่หัวหน้าขอให้เราอยู่ทำโอต่อ เลิก สองทุ่ม เราก็โอเค เลยพูดกับกลุ่มเพื่อนๆว่า เลิกตั้ง 2 ทุ่มจะกลับไงอ่า รถประจำทางหมดแล้ว เพื่อนๆในกลุ่มก็เลยบอก เออๆเด๋วไปส่งได้ๆ (พี่เค้าก็ยืนยุตรงนั้น เพราะเพื่อนสนิทพี่เค้า ต้องทำโอทีกับเรา ) สุดท้ายย พอเริ่มทำงาน เราก็เห็นพี่เค้ามาทำโอทีด้วย ทั้งๆที่คนละแผนก พี่เค้าควรจะกลับบ้านได้แล้ว เราเลยไปถามเพื่อนพี่เค้าว่า พี่ ... ทำโอทีด้วยหรอ ทำไมไม่กลับบ้านอ่า เพื่อนพี่เค้าเลยบอกว่า ไม่รู้มัน มันไปขอหัวหน้าทำ บอกทำไรก็ได้ อยากเลิก 2 ทุ่มด้วย (ในใจตอนนั้นเราก็ งง มากก อีกใจก็คิดว่า เฮ้ย พี่แกอยากกลับพร้อมเรารึป่าว ) แต่ก็ทำเนียนค่ะ พอถึงเวลาเลิกงาน พวกเราก็ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกันหน้าที่ทำงาน (รวมถึงพี่เค้าด้วย) พอถึงเวลากำลังจะกลับ เพื่อนคนที่จะไปส่งเรา แฟนดันมารับสะงั้น เราเลยบอกไม่เปนไรอ่า เด๋วหาทางกลับเอง พี่เค้าเลยพูดขึ้นมาว่า เด๋วพี่ไปส่งก็ได้ ตอนนั้นเพื่อนๆก็ แซวพี่เค้าใหญ่ เราก็เอาไงก็เอา ไปส่งก็ไป เพราะไม่มีรถจิงๆ แถมดึกแล้ว ทางเข้าหอก็เปลี่ยวมาก ระหว่างทางที่ขับรถไป พี่เค้าหันมาถามว่า เรียนอยู่ไหนอ่า เราก็ตอบไป พี่เค้าเลยถาม ไมมาหางานไกลจัง เราก็เลยตอบว่า ดีกว่ายุเฉยๆ บ้านก็ยุจังหวัดนี้ด้วย แล้วเราก็นั่งเกรงตลอดทาง จนถึงหอเรา เราลงรถ เลยพูดกับพี่เค้าว่า ขอบคุณนะคะพี่ ขับรถกลับดีๆนะ พี่เค้าก็ยิ้มให้ แล้วก็พูดขึ้นมาว่า พี่ขอเมล์หน่อยสิ (สมัยนั้นยังเล่น MSN และ เฟสบุคกำลังเริ่มต้น ) เราก็ทำนิ่งๆ ยื่นให้แบบไม่คิด แล้วก็โบกมือ บาย ตอนนั้นรีบว่งขึ้นห้อง เปิดประตู แทบจะตะโกนกรี๊ดดังลั่นห้อง ความรู้สึกดีใจมาจากไหนไม่รู้ รีบเปิดคอม นั่งใจเต้นอยู่หน้าคอม แล้วก็มีชื่อพี่เค้าแอดมาหา ตอนนั้น มือสั่น ทำไรไม่ถูก คิดในใจว่า เอาว่ะ โดนหลอกก็ยอม อะตอนนี้ !!
เด๋วมาต่อ
คนใหม่ก็แสนดี คนเก่าก็แสนรัก จะทำไงกับรักครั้งนี้ ?
ขอเล่าย้อนไปสัก 4 ปีที่แล้วนะคะ เราคบกับแฟนเราคนนึงมา 2 ปีแล้วค่ะ รักกันมากๆ เราเรียนกันคนละที่ค่ะ เค้าเป็นรุ่นพี่เรา 1 ปี เค้าเข้ามาในช่วงที่เรากำลังต้องการที่พึ่งทางใจ ตอนนั้นเราเรียนประมาณปี 2 ส่วนพี่เค้าก็ปี 1 (เรียนซ้ำ 2 ปี เพราะย้ายมหาลัย ) เราเรียนกันคนละมหาลัย แต่บ้านเกิดอยู่จังหวัดเดียวกัน แต่สิ่งที่ทำให้เราพบกันคือ ช่วงปิดเทอม เราว่างๆ เราจึงหางานทำในจังหวัดบ้านเกิดตัวเอง กะว่าทำสัก 3-4 เดือน ที่มหาลัยปิดค่ะ เราก็ได้มาเจอกับพี่เค้า ซึ่งมาทำงานช่วงปิดเทอมเหมือนกัน เราไม่ได้เป็นคนสวยนะคะ ผิวคล้ำๆออกแทน ผอมๆ ตัวเล็ก วันแรกที่เราเดินเข้ามาทำงาน ณ ที่แห่งนี้ เราหันไปเจอพี่เค้าเป็นคนแรกค่ะ แว็บแรกที่เจอคือ เห้ย น่ารักดี ขาวๆสูงๆ ตี๋ๆหน่อย ก็ได้แค่แอบมองห่างๆไม่ได้คิดอะไร แล้วที่สำคัญ พี่เค้ายังเป็นที่หมายปองของสาวๆ ในที่ทำงานอีกด้วย เราจะกล้าไปสู้อะไรล่ะคะ ^^ แต่ทำไปได้ประมาณ 1 เดือน เราเริ่มรู้สึกว่ามีคนแอบมองเราอะ คือทำอะไรก็มีสายตาคู่นี้มอง เลยหันไปสบตากลับ แล้วก็มองอยู่จิงๆ เวลาเราเดินไปกับเพื่อนๆแล้วเดินสวนทางกับเค้า เพื่อนๆก็จะกรี๊ดมาก แบบชอบพี่คนนี้ เรากำด้แต่เงียบๆ ส่วนพี่เค้าก็ชอบทำแปลกๆ จนวันนึง วันนั้นมีงานด่วนมาก ตาจริงเราต้องเลิกงาน หกโมงเย็นส่วนพี่เค้า ก็ต้องเลิกหกโมงเย็นเหมือนกัน แต่หัวหน้าขอให้เราอยู่ทำโอต่อ เลิก สองทุ่ม เราก็โอเค เลยพูดกับกลุ่มเพื่อนๆว่า เลิกตั้ง 2 ทุ่มจะกลับไงอ่า รถประจำทางหมดแล้ว เพื่อนๆในกลุ่มก็เลยบอก เออๆเด๋วไปส่งได้ๆ (พี่เค้าก็ยืนยุตรงนั้น เพราะเพื่อนสนิทพี่เค้า ต้องทำโอทีกับเรา ) สุดท้ายย พอเริ่มทำงาน เราก็เห็นพี่เค้ามาทำโอทีด้วย ทั้งๆที่คนละแผนก พี่เค้าควรจะกลับบ้านได้แล้ว เราเลยไปถามเพื่อนพี่เค้าว่า พี่ ... ทำโอทีด้วยหรอ ทำไมไม่กลับบ้านอ่า เพื่อนพี่เค้าเลยบอกว่า ไม่รู้มัน มันไปขอหัวหน้าทำ บอกทำไรก็ได้ อยากเลิก 2 ทุ่มด้วย (ในใจตอนนั้นเราก็ งง มากก อีกใจก็คิดว่า เฮ้ย พี่แกอยากกลับพร้อมเรารึป่าว ) แต่ก็ทำเนียนค่ะ พอถึงเวลาเลิกงาน พวกเราก็ไปนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกันหน้าที่ทำงาน (รวมถึงพี่เค้าด้วย) พอถึงเวลากำลังจะกลับ เพื่อนคนที่จะไปส่งเรา แฟนดันมารับสะงั้น เราเลยบอกไม่เปนไรอ่า เด๋วหาทางกลับเอง พี่เค้าเลยพูดขึ้นมาว่า เด๋วพี่ไปส่งก็ได้ ตอนนั้นเพื่อนๆก็ แซวพี่เค้าใหญ่ เราก็เอาไงก็เอา ไปส่งก็ไป เพราะไม่มีรถจิงๆ แถมดึกแล้ว ทางเข้าหอก็เปลี่ยวมาก ระหว่างทางที่ขับรถไป พี่เค้าหันมาถามว่า เรียนอยู่ไหนอ่า เราก็ตอบไป พี่เค้าเลยถาม ไมมาหางานไกลจัง เราก็เลยตอบว่า ดีกว่ายุเฉยๆ บ้านก็ยุจังหวัดนี้ด้วย แล้วเราก็นั่งเกรงตลอดทาง จนถึงหอเรา เราลงรถ เลยพูดกับพี่เค้าว่า ขอบคุณนะคะพี่ ขับรถกลับดีๆนะ พี่เค้าก็ยิ้มให้ แล้วก็พูดขึ้นมาว่า พี่ขอเมล์หน่อยสิ (สมัยนั้นยังเล่น MSN และ เฟสบุคกำลังเริ่มต้น ) เราก็ทำนิ่งๆ ยื่นให้แบบไม่คิด แล้วก็โบกมือ บาย ตอนนั้นรีบว่งขึ้นห้อง เปิดประตู แทบจะตะโกนกรี๊ดดังลั่นห้อง ความรู้สึกดีใจมาจากไหนไม่รู้ รีบเปิดคอม นั่งใจเต้นอยู่หน้าคอม แล้วก็มีชื่อพี่เค้าแอดมาหา ตอนนั้น มือสั่น ทำไรไม่ถูก คิดในใจว่า เอาว่ะ โดนหลอกก็ยอม อะตอนนี้ !!
เด๋วมาต่อ