ขณะที่ผมเขียนรีวิว หัวใจยังเต้นแรงอยู่เลย
Whiplash หนังดนตรีที่ให้ประสบการณ์ใหม่แก่ผมมาก รุนแรง อันตราย อารมณ์พลุ่งพล่าน ระทึกขวัญอย่างไม่เคยมีมาก่อน
ดูหนังเรื่องนี้แล้ว ทำให้ผมนึกเปรียบเทียบกับโหมโรง
หากศรคือนักเรียนระนาดเอก แอนดรูคือนักเรียนมือกลอง
หากครูของศร สอนอย่างประคับประคองศิษย์ ครูของแอนดรูแทบจะฆ่าลูกศิษย์
หากศรเล่นระนาดแข่งขันกับศัตรู แอนดรูแข่งขันกับอะไรต่อมิอะไรตั้งหลายอย่าง
สำหรับโหมโรง เรานับเป็นหนังที่ทำได้ good job
แต่ถ้าเราชม Whiplash ว่าทำได้ good job ผมคิดว่ามันหยาบคายเกินไป
ครับ นี่คือเรื่องราวของแอนดรู นักเรียนกลองในโรงเรียนดนตรีชั้นเลิศ มาพบกับเฟลทเชอร์ อดีตนักดนตรีแจ้สรุ่นลายครามที่ผันตัวมาเป็นอาจารย์สอนดนตรี ด้วยความทะเยอทะยานของแอนดรู ทำให้เฟลทเชอร์เห็นแววปั้นให้ศิษย์ไปได้ไกล เขาจึงจัดบททดสอบอย่างสาสม เข้มข้น โหดร้าย รีดมาหมดทั้งเลือดและน้ำตา
หากจะพูดถึงจุดพีค เรื่องนี้ไม่ได้มีจุดเดียว แต่เส้นพีคมาเป็นกราฟไฮเปอร์โบลา
ที่คิดว่าตรงนี้พีคแล้ว ยังพีคได้อีก แล้วก็มีต่อ แล้วก็มีต่อ
แม้หนังจะจบ end credit จะขึ้น แต่ความพลุ่งพล่านในตัวก็ไม่ได้หายไปไหน ต้องใช้เวลาสักพักกว่าร่างกายและอารมณ์ของผมจะสงบลง นี่เป็นประสบการณ์ที่ใหม่มากๆ สำหรับการชมภาพยนตร์ดนตรี ระทึกขวัญกว่าหนังบู๊และหนังผีมากมายนัก เมื่อชมแล้วก็กลับมาขบคิดประเด็นสำคัญที่หนังได้ฝากไว้ เช่น การไล่ล่าความสำเร็จควรมีขอบเขตมากแค่ไหน? จริงหรือที่ความสำเร็จกับความรักไปด้วยกันไม่ได้? วิธีผลักดันศิษย์แบบเฟลทเชอร์นั้นดีจริงหรือเปล่า?
มีคะแนนเต็มเท่าไหร่ผมให้เท่านั้น เหมาะอย่างยิ่งสำหรับครูและนักเรียนดนตรีและไม่ใช่ดนตรี ผู้ชื่นชอบดนตรีแจ้ส และคอหนังที่ต้องการประสบการณ์ใหม่ หนังเรื่องนี้แนะนำให้ไปดูในโรง คุณจะได้พบกับแจ้สที่ถล่มใส่คุณอย่างไม่เคยมีมาก่อน
[CR] Whiplash หนังที่ไปไกลกว่า good job อย่างไหนต่อไหน (สปอยล์เล็กน้อย)
Whiplash หนังดนตรีที่ให้ประสบการณ์ใหม่แก่ผมมาก รุนแรง อันตราย อารมณ์พลุ่งพล่าน ระทึกขวัญอย่างไม่เคยมีมาก่อน
ดูหนังเรื่องนี้แล้ว ทำให้ผมนึกเปรียบเทียบกับโหมโรง
หากศรคือนักเรียนระนาดเอก แอนดรูคือนักเรียนมือกลอง
หากครูของศร สอนอย่างประคับประคองศิษย์ ครูของแอนดรูแทบจะฆ่าลูกศิษย์
หากศรเล่นระนาดแข่งขันกับศัตรู แอนดรูแข่งขันกับอะไรต่อมิอะไรตั้งหลายอย่าง
สำหรับโหมโรง เรานับเป็นหนังที่ทำได้ good job
แต่ถ้าเราชม Whiplash ว่าทำได้ good job ผมคิดว่ามันหยาบคายเกินไป
ครับ นี่คือเรื่องราวของแอนดรู นักเรียนกลองในโรงเรียนดนตรีชั้นเลิศ มาพบกับเฟลทเชอร์ อดีตนักดนตรีแจ้สรุ่นลายครามที่ผันตัวมาเป็นอาจารย์สอนดนตรี ด้วยความทะเยอทะยานของแอนดรู ทำให้เฟลทเชอร์เห็นแววปั้นให้ศิษย์ไปได้ไกล เขาจึงจัดบททดสอบอย่างสาสม เข้มข้น โหดร้าย รีดมาหมดทั้งเลือดและน้ำตา
หากจะพูดถึงจุดพีค เรื่องนี้ไม่ได้มีจุดเดียว แต่เส้นพีคมาเป็นกราฟไฮเปอร์โบลา
ที่คิดว่าตรงนี้พีคแล้ว ยังพีคได้อีก แล้วก็มีต่อ แล้วก็มีต่อ
แม้หนังจะจบ end credit จะขึ้น แต่ความพลุ่งพล่านในตัวก็ไม่ได้หายไปไหน ต้องใช้เวลาสักพักกว่าร่างกายและอารมณ์ของผมจะสงบลง นี่เป็นประสบการณ์ที่ใหม่มากๆ สำหรับการชมภาพยนตร์ดนตรี ระทึกขวัญกว่าหนังบู๊และหนังผีมากมายนัก เมื่อชมแล้วก็กลับมาขบคิดประเด็นสำคัญที่หนังได้ฝากไว้ เช่น การไล่ล่าความสำเร็จควรมีขอบเขตมากแค่ไหน? จริงหรือที่ความสำเร็จกับความรักไปด้วยกันไม่ได้? วิธีผลักดันศิษย์แบบเฟลทเชอร์นั้นดีจริงหรือเปล่า?
มีคะแนนเต็มเท่าไหร่ผมให้เท่านั้น เหมาะอย่างยิ่งสำหรับครูและนักเรียนดนตรีและไม่ใช่ดนตรี ผู้ชื่นชอบดนตรีแจ้ส และคอหนังที่ต้องการประสบการณ์ใหม่ หนังเรื่องนี้แนะนำให้ไปดูในโรง คุณจะได้พบกับแจ้สที่ถล่มใส่คุณอย่างไม่เคยมีมาก่อน