เป็นครั้งแรกของผม ที่เขียนลงสู่เว็ปพันทิพย์ ไม่เคยเขียนสิ่งใดใน เว็ปต่างๆ ทำไมจึงต้องเขียน ต้องการให้ เพื่อนๆ รู้ว่า ความสำเร็จ มันอยู่แค่ความคิด เข้าเรื่องเลยแล้วกัน นะครับ
ผมเกิดมาเป็น บุตรคนกลาง ในสังคมของทหาร อย่างว่านะ ลูกคนกลาง โดนครับ ทั้งโดนตีตั้งแต่เด็ก โดนทุกอย่าง โดนความกดดันในครอบครัวหลายๆ อย่าง เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย ( อีกอย่างผมมันเป็นเด็กดื้อ ด้วย ) ชีวิตตั้งแต่วัยเด็ก จนมาถึง ม.3 ช่วงนี้ครับกำลัง เกเร ในหลายๆ เรื่อง เริ่มติดบุหรี่ ตีรันฟันแทง ไปทั่ว แบบ กุแจ๋วอะไรทำนองนี้ ( แต่ไม่ใช่เลย ตามพวกครับ ) 5555+ พอมาขึ้น ม.4 ด้วยความที่เราเกเร อย่างมาก พอสอบปลายภาคคะแนน รวม 4 เทอม ตั้งแต่ ม.4 เทอม 1 ถึง ม.5 เทอม ปลาย รวมกัน ไม่ถึง เกรดเฉลี่ย 1.00 อนาคต ไม่มีในการเรียนแน่นอน ถูกต้องครับ โดน โรงเรียนอัญเชิญออก เอาแหละ โดนออกมาแล้วนิ ทางบ้านก็ไล่ออกจากบ้าน งานเข้า ครับ ชีวิตผมไม่มีแม้กระทั้งที่ซุกหัวนอน ต้องไปอาศัยบ้านเพื่อน บ้านละ 1-2 วัน วนไป ทั้งต่าง อำเภอและต่างจังหวัด ไปหมดครับ ทำไงได้ เอาตัวให้รอด เงินก็ไม่มีติดตัว ต้องไปแบกรำอาหารหมู ได้มาวันละ 20 บาท เพื่อปะทังชีวิตให้รอดไปวันๆ เสเพลมากครับ ทั้งติดยา กัญชา ยาม้า ทุกอย่าง ครบเครื่อง อยู่จนประมาณ 2 ปี เห็นจะได้ ครับ ไม่ไหว เลยคิดจะหางานทำ ใหม่ ไปสมัครเป็นมาร์คเกอร์โต๊สนุ๊ก ค่อยยังชั่วขึ้นมาครับ ได้เงินเดือน ทำงานห้องแอร์ สบายอุรา แถมยังได้เล่นสนุ๊กเกอร์ อีกตะหาก ด้วยจุดนี้ ที่เป็นจุดเปลี่ยนอีกจุดหนึ่ง ทำให้ผมได้รู้จัก ผู้ใหญ่ ขาใหญ่ ในจังหวัดมากมาย ลืมบอก ช่วงที่เป็นมาร์คเกอร์ ผมเรียน กศน.ไปด้วย เพื่อเอาวุฒิ ม.6 เท่านั้น เมื่อผมเรียนจบ ม.6 จาก กศน. ได้วุฒิมา ผมไปสมัครสอบเป็นนักเรียน นายสิบทหารบก เพราะไม่ต้องใช้เงินในการเรียน พระเจ้า สอบติดครับ จากเด็กเกเร เหลือขอคนหนึ่งได้ เข้ารับราชการใน ทบ.ไทย ผมใช้เวลาในการรับราชการ อีก 17 ปี ผ่านการหล่อหลอม ให้เป็นผู้ใหญ่ มีแนวคิดในการปกครอง ผมจึงคิดว่าจะหาธุรกิจที่เป็นของเราเองทำ ผมได้ มองนอกกรอปจากความคิด หาทุนมาเปิดร้านทำป้าย ด้วยความที่เราผ่านประสบการณ์มาเยอะ มีคนรู้จักมากมาย จากการเป็นคนเกเร งานร้านป้ายจึงประสบความสำเร็จ อย่างสุง ผมจึงเป็นเจ้าของบริษัท โดยไม่รู้ตัว ทุกวันนี้ ผมมีความสุข กับ การเป็นเจ้าของบริษัท ที่มาจากประสบการณ์ล้วนๆ มีลูกน้องเป็น 10 คนที่ต้องดูแล เพื่อนเก็บประสบการณ์ ผมไว้เพื่อพิจารณาในการดำเนินชีวิต อาจจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย นะครับ
สำหรับกระทู้นี้ ผมอยากจะบอกว่า เราจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ มันมาจากชีวิตจริงที่เรา ต้องเผชิญ คนเกเร ที่ประสบความสำเร็จ มีมากมาย ใช่ คุณเรียนเก่ง แล้ว จะประสบความสำเร็จเสมอไป อย่าดูถูกคน เพราะมันยังไม่ถึงเวลา ของเขา เท่านั้นเอง
ชีวิตจริง... เด็กเกเร สู่ ความสำเร็จ เพียงแค่ กล้าจะทำมัน
ผมเกิดมาเป็น บุตรคนกลาง ในสังคมของทหาร อย่างว่านะ ลูกคนกลาง โดนครับ ทั้งโดนตีตั้งแต่เด็ก โดนทุกอย่าง โดนความกดดันในครอบครัวหลายๆ อย่าง เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย ( อีกอย่างผมมันเป็นเด็กดื้อ ด้วย ) ชีวิตตั้งแต่วัยเด็ก จนมาถึง ม.3 ช่วงนี้ครับกำลัง เกเร ในหลายๆ เรื่อง เริ่มติดบุหรี่ ตีรันฟันแทง ไปทั่ว แบบ กุแจ๋วอะไรทำนองนี้ ( แต่ไม่ใช่เลย ตามพวกครับ ) 5555+ พอมาขึ้น ม.4 ด้วยความที่เราเกเร อย่างมาก พอสอบปลายภาคคะแนน รวม 4 เทอม ตั้งแต่ ม.4 เทอม 1 ถึง ม.5 เทอม ปลาย รวมกัน ไม่ถึง เกรดเฉลี่ย 1.00 อนาคต ไม่มีในการเรียนแน่นอน ถูกต้องครับ โดน โรงเรียนอัญเชิญออก เอาแหละ โดนออกมาแล้วนิ ทางบ้านก็ไล่ออกจากบ้าน งานเข้า ครับ ชีวิตผมไม่มีแม้กระทั้งที่ซุกหัวนอน ต้องไปอาศัยบ้านเพื่อน บ้านละ 1-2 วัน วนไป ทั้งต่าง อำเภอและต่างจังหวัด ไปหมดครับ ทำไงได้ เอาตัวให้รอด เงินก็ไม่มีติดตัว ต้องไปแบกรำอาหารหมู ได้มาวันละ 20 บาท เพื่อปะทังชีวิตให้รอดไปวันๆ เสเพลมากครับ ทั้งติดยา กัญชา ยาม้า ทุกอย่าง ครบเครื่อง อยู่จนประมาณ 2 ปี เห็นจะได้ ครับ ไม่ไหว เลยคิดจะหางานทำ ใหม่ ไปสมัครเป็นมาร์คเกอร์โต๊สนุ๊ก ค่อยยังชั่วขึ้นมาครับ ได้เงินเดือน ทำงานห้องแอร์ สบายอุรา แถมยังได้เล่นสนุ๊กเกอร์ อีกตะหาก ด้วยจุดนี้ ที่เป็นจุดเปลี่ยนอีกจุดหนึ่ง ทำให้ผมได้รู้จัก ผู้ใหญ่ ขาใหญ่ ในจังหวัดมากมาย ลืมบอก ช่วงที่เป็นมาร์คเกอร์ ผมเรียน กศน.ไปด้วย เพื่อเอาวุฒิ ม.6 เท่านั้น เมื่อผมเรียนจบ ม.6 จาก กศน. ได้วุฒิมา ผมไปสมัครสอบเป็นนักเรียน นายสิบทหารบก เพราะไม่ต้องใช้เงินในการเรียน พระเจ้า สอบติดครับ จากเด็กเกเร เหลือขอคนหนึ่งได้ เข้ารับราชการใน ทบ.ไทย ผมใช้เวลาในการรับราชการ อีก 17 ปี ผ่านการหล่อหลอม ให้เป็นผู้ใหญ่ มีแนวคิดในการปกครอง ผมจึงคิดว่าจะหาธุรกิจที่เป็นของเราเองทำ ผมได้ มองนอกกรอปจากความคิด หาทุนมาเปิดร้านทำป้าย ด้วยความที่เราผ่านประสบการณ์มาเยอะ มีคนรู้จักมากมาย จากการเป็นคนเกเร งานร้านป้ายจึงประสบความสำเร็จ อย่างสุง ผมจึงเป็นเจ้าของบริษัท โดยไม่รู้ตัว ทุกวันนี้ ผมมีความสุข กับ การเป็นเจ้าของบริษัท ที่มาจากประสบการณ์ล้วนๆ มีลูกน้องเป็น 10 คนที่ต้องดูแล เพื่อนเก็บประสบการณ์ ผมไว้เพื่อพิจารณาในการดำเนินชีวิต อาจจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย นะครับ
สำหรับกระทู้นี้ ผมอยากจะบอกว่า เราจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ มันมาจากชีวิตจริงที่เรา ต้องเผชิญ คนเกเร ที่ประสบความสำเร็จ มีมากมาย ใช่ คุณเรียนเก่ง แล้ว จะประสบความสำเร็จเสมอไป อย่าดูถูกคน เพราะมันยังไม่ถึงเวลา ของเขา เท่านั้นเอง