ผึ้งน้อย

ผึ้งน้อย.....กรีดปีกทองท่องท้องทุ่ง
โบกบินมุ่งชมผกาหาเกสร
ผ่านทุ่งรักหักเอนระเนนนอน
ที่ยอดอ่อนยังรอแตกสาแหรกใบ

ไม้ชูพุ่มชุ่มระชดสลดสี
กลิ่นมาลีลมพามาแต่ไหน
หอมกำซาบอาบซ่านผ่านลมไกว
ระรื่นไล้เลียบทรวงปวงภมร

หวังชิดชมดอกไม้หลายหลากสี
กลีบมณีแตะแต้มแซมเกสร
กางปีกผึงผึ่งผึ้งผายกรายกระจร
สู่นครในฝันอันรื่นรมย์

ฝ่าแดดสักกี่แดดแผดแสงกล้า
ฝ่าฝนสักกี่ล้าจึงสาสม
ฝ่าหนาวสักกี่เหน็บเจ็บระบม
ฝ่าระทมกี่ถ้อยที่ถ่มทับ

เมื่อเงามืดข่มคลุมทุกมุมโลก
ใต้ร่มโศกสว่างชัดอัจกลับ
เมื่อความทุกข์ท้อใจไม่รำงับ
ที่วาววับคือแสงแห่งศรัทธา

โน่นไง....ทุ่งดอกไม้หลายหลากสี
มิ่งมณีประดับจินต์ถวิลหา
เรียงดอกเด่นมาลัยรักอักษรา
เจ้าเติบกล้าอีกวันหนึ่งแล้ว....ผึ้งน้อย