Taxi story ประจำวันที่ 21 เวลา 8.14 ครั้งแรกที่ปฏิเสธแท็กชี่ (ทำงานสายอีกตามเคย)
ปกติผมจะเป็นคนที่นั่งแทก็ชี่บ่อยมาก เจอมาเยอะ ทั้ง แก๊สหมด, ส่งรถ, ใกล้ไปไม่ไป, ไกลไปไม่ได้, บางคันขับใหม่ใจดี ไปหมด พอขับออกไป พูดว่า "พี่บอกทางผมได้ไหม" ผมก็นึก ชิบและตู ตูก็ไม่รู้ทาง ผลคือ พากันหลง ต้องเปิด Google map ,ข้ามฝั่งธนไม่ไป, จะไปแต่ต้องเหมา, รับแต่ฝรั่ง, มุกยืดยาดทอนตังช้า, ทอนตังก็ทอนไม่ครบเศษ 71 บาท ปัดเป็น 75, พาอ้อม, ขับไปแชทไป, ง่วงนอนแล้วฝืนขับ วูบรถส่าย(ผมนินั่งลุ้น), อวดร่ำอวดรวย แอบลูกสาวมาขับแท็กชี่แก้เครียด, คอการเมือง, นักแข่งอาชีพ ใส่ถุงมือขับรถ ไม่ได้ขับเก่งแบบในหนัง แต่ขับเชี่ยมาก ปาดไปปาดมา, แท็กชี่ใจนักเลง สารพัดสารเพ, เป็นห่วงเป็นใย นั่งไปทำงานไม่เปลืองหรอ? (อ้าว ก็ผมสาย) หรือว่า ทำไมไปสายจัง(อ้าว ไปเช้าจะขึ้นแท็กชี่หรอ), ขับรถไม่เป็นหรอ? (แล้วมันเกี่ยวไรน้า), ไปกับเพื่อน 5 คนไม่ให้ไป บอกรถนั่งได้แค่ 3 คน
วันนี้ผมเจออีกรูปแบบ
เนื่องจากแถวๆหน้าเดอะมอลล์งามฯยามเช้า Rush hour จะเป็นช่วง Prime time ของ Taxi กว่าจะหลุดมาแต่ละคันโดนบรรดาป้าๆที่มาทีหลัง เดินไปโบกดักหน้าตลอด มีครั้งนึงผมโบก แท็กชี่ก็ตีไฟจะมารับผม แต่มีเจ๊คนนึงโผล่พลวดมาแย่งผมขึ้นชะงั้น งง มาก (ผมโบกหน้าซอยจุฬา) ผมโชคดีเจอแท็กชี่คันเหลืองหลุดมา 1 คัน รีบโบกด้วยความผยองและภูมิใจต่อหน้าธารกำนันที่ยืนรอ (กุได้ไปแล้วเว้ย) แต่ๆๆๆ
Taxi : เปิดกระจก
ผม : ไปตึกจัสมินครับ
Taxi : ตรงไหน?
ผม : เช็นทรัลแจ้งวัฒนะครับ ขึ้นทางด่วนไปเลยครับ(นี่ๆ ดักไว้ จะได้รีบไป คำว่าทางด่วนเหมือนมนต์วิเศษสะกดแท็กชี่ได้ทุกคัน แม้นยามปกติรถไม่ติดพี่ท่านก็ยังอยากจะพาขึ้น)
Taxi : เงียบ
ผม : ขึ้นไปนั่ง ปิดประตู สักพัก
Taxi : ไม่ไปอะ แก๊สไม่พอ
ผม : ใกล้ๆแค่นี้เองนะ
Taxi : แก๊สไม่พอ (เสียงดังตวาดผม)
ผม : แต่ขึ้นทางด่วนเลยนะ (เอาทางด่วนมาขู่ เผื่อเปลี่ยนใจ)
Taxi : แก๊สไม่พอ บลาๆๆๆๆ เสียงดังมาก
ผมเปิดประตูลง (ในใจอายคนที่ยืนรอและรถคันหลังที่บีบแตรด่าเนื่องจากจอดขวางซอยจุฬาอยู่) ก้มลงไปมองทะเบียนที่ประตู และอ่านออกเสียงดังๆเหมือนเด็กเพิ่งหัดอ่านหนังสือว่า...
ผม : "ทศ 43xx แท๊กชี่สีเหลือง!!" (แล้วเดินออกมาช้าๆ)
แท็กชี่เปิดกระจกโวยวายไรลั่นเลย แล้ววินมอไชที่ย้อนศรมาริมฟุตบาทก็ตะโกนเรียกผม น้องๆๆ
ผมเดินกลับไปที่แท็กชี
Taxi : มะๆ ถ้าจะร้องเรียนก็ไปด้วยกัน ขึ้นมา
ผมยืนงง ไรวะไหนบอกแก๊สหมด พร้อมกับยิ้มมุมปาก ทำมือสบัดพร้อมพูดว่า "ออ ไม่อะครับ"
รู้สึกดีใจที่ได้ปฏิเสธแท๊กชี่ เชื่อมะ แม่มไปรับคนข้างหน้าต่อไปได้ ทั้งๆที่แก๊สหมด สงสัยคนข้างหน้าโบกไปลงปั๊มแก๊สพอดี
แต่ผมไม่ร้องเรียนหรอกครับ เค้าคนทำมาหากิน อาจจะแก๊สหมดจริง ยิ่งช่วงเช้าแถวๆหน้าเดอะมอลงามคนเยอะ เค้าก็ต้องเลือกได้เป็นธรรมดา
อาทิตย์หน้ารับรถแล้ว ผมก็คงคิดถึงบรรดารถขนส่งสาธารณะ รถตู้ รถเมล์ และแท็กชี่ วินมอไช อีกตามเคย คงไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว T T
Taxi story ครั้งแรกกับการปฏิเสธแท็กชี่
ปกติผมจะเป็นคนที่นั่งแทก็ชี่บ่อยมาก เจอมาเยอะ ทั้ง แก๊สหมด, ส่งรถ, ใกล้ไปไม่ไป, ไกลไปไม่ได้, บางคันขับใหม่ใจดี ไปหมด พอขับออกไป พูดว่า "พี่บอกทางผมได้ไหม" ผมก็นึก ชิบและตู ตูก็ไม่รู้ทาง ผลคือ พากันหลง ต้องเปิด Google map ,ข้ามฝั่งธนไม่ไป, จะไปแต่ต้องเหมา, รับแต่ฝรั่ง, มุกยืดยาดทอนตังช้า, ทอนตังก็ทอนไม่ครบเศษ 71 บาท ปัดเป็น 75, พาอ้อม, ขับไปแชทไป, ง่วงนอนแล้วฝืนขับ วูบรถส่าย(ผมนินั่งลุ้น), อวดร่ำอวดรวย แอบลูกสาวมาขับแท็กชี่แก้เครียด, คอการเมือง, นักแข่งอาชีพ ใส่ถุงมือขับรถ ไม่ได้ขับเก่งแบบในหนัง แต่ขับเชี่ยมาก ปาดไปปาดมา, แท็กชี่ใจนักเลง สารพัดสารเพ, เป็นห่วงเป็นใย นั่งไปทำงานไม่เปลืองหรอ? (อ้าว ก็ผมสาย) หรือว่า ทำไมไปสายจัง(อ้าว ไปเช้าจะขึ้นแท็กชี่หรอ), ขับรถไม่เป็นหรอ? (แล้วมันเกี่ยวไรน้า), ไปกับเพื่อน 5 คนไม่ให้ไป บอกรถนั่งได้แค่ 3 คน
วันนี้ผมเจออีกรูปแบบ
เนื่องจากแถวๆหน้าเดอะมอลล์งามฯยามเช้า Rush hour จะเป็นช่วง Prime time ของ Taxi กว่าจะหลุดมาแต่ละคันโดนบรรดาป้าๆที่มาทีหลัง เดินไปโบกดักหน้าตลอด มีครั้งนึงผมโบก แท็กชี่ก็ตีไฟจะมารับผม แต่มีเจ๊คนนึงโผล่พลวดมาแย่งผมขึ้นชะงั้น งง มาก (ผมโบกหน้าซอยจุฬา) ผมโชคดีเจอแท็กชี่คันเหลืองหลุดมา 1 คัน รีบโบกด้วยความผยองและภูมิใจต่อหน้าธารกำนันที่ยืนรอ (กุได้ไปแล้วเว้ย) แต่ๆๆๆ
Taxi : เปิดกระจก
ผม : ไปตึกจัสมินครับ
Taxi : ตรงไหน?
ผม : เช็นทรัลแจ้งวัฒนะครับ ขึ้นทางด่วนไปเลยครับ(นี่ๆ ดักไว้ จะได้รีบไป คำว่าทางด่วนเหมือนมนต์วิเศษสะกดแท็กชี่ได้ทุกคัน แม้นยามปกติรถไม่ติดพี่ท่านก็ยังอยากจะพาขึ้น)
Taxi : เงียบ
ผม : ขึ้นไปนั่ง ปิดประตู สักพัก
Taxi : ไม่ไปอะ แก๊สไม่พอ
ผม : ใกล้ๆแค่นี้เองนะ
Taxi : แก๊สไม่พอ (เสียงดังตวาดผม)
ผม : แต่ขึ้นทางด่วนเลยนะ (เอาทางด่วนมาขู่ เผื่อเปลี่ยนใจ)
Taxi : แก๊สไม่พอ บลาๆๆๆๆ เสียงดังมาก
ผมเปิดประตูลง (ในใจอายคนที่ยืนรอและรถคันหลังที่บีบแตรด่าเนื่องจากจอดขวางซอยจุฬาอยู่) ก้มลงไปมองทะเบียนที่ประตู และอ่านออกเสียงดังๆเหมือนเด็กเพิ่งหัดอ่านหนังสือว่า...
ผม : "ทศ 43xx แท๊กชี่สีเหลือง!!" (แล้วเดินออกมาช้าๆ)
แท็กชี่เปิดกระจกโวยวายไรลั่นเลย แล้ววินมอไชที่ย้อนศรมาริมฟุตบาทก็ตะโกนเรียกผม น้องๆๆ
ผมเดินกลับไปที่แท็กชี
Taxi : มะๆ ถ้าจะร้องเรียนก็ไปด้วยกัน ขึ้นมา
ผมยืนงง ไรวะไหนบอกแก๊สหมด พร้อมกับยิ้มมุมปาก ทำมือสบัดพร้อมพูดว่า "ออ ไม่อะครับ"
รู้สึกดีใจที่ได้ปฏิเสธแท๊กชี่ เชื่อมะ แม่มไปรับคนข้างหน้าต่อไปได้ ทั้งๆที่แก๊สหมด สงสัยคนข้างหน้าโบกไปลงปั๊มแก๊สพอดี
แต่ผมไม่ร้องเรียนหรอกครับ เค้าคนทำมาหากิน อาจจะแก๊สหมดจริง ยิ่งช่วงเช้าแถวๆหน้าเดอะมอลงามคนเยอะ เค้าก็ต้องเลือกได้เป็นธรรมดา
อาทิตย์หน้ารับรถแล้ว ผมก็คงคิดถึงบรรดารถขนส่งสาธารณะ รถตู้ รถเมล์ และแท็กชี่ วินมอไช อีกตามเคย คงไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว T T