ความกตัญญู ตอนที่ 1 ความกตัญญู......เป็นธรรมของสัตบุรุษ
ขอยกบทธรรมบางส่วน
“......ก็โดยสมัยนั้นแล พราหมณ์คนหนึ่งเข้าไปหาภิกษุทั้งหลาย แล้วขอบรรพชา
ภิกษุทั้งหลายไม่ปรารถนาจะให้เธอบรรพชา เมื่อเธอไม่ได้บรรพชาในสำนักภิกษุ จึงได้
ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น
พระผู้มีพระภาคทอดพระเนตรเห็นพราหมณ์นั้นซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ
มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น ครั้นแล้วรับสั่งถามภิกษุทั้งหลายว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุไฉนพราหมณ์นั้น จึงได้ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ
มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็นเล่า
ภิกษุทั้งหลายทูลว่า เพราะพราหมณ์นั้นเข้าไปหาภิกษุทั้งหลาย แล้วขอบรรพชา
ภิกษุทั้งหลายไม่ปรารถนาจะให้เธอบรรพชา เมื่อเธอไม่ได้บรรพชาในสำนักภิกษุ
จึงได้ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น
พระพุทธเจ้าข้า
ทีนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งถามภิกษุทั้งหลายว่า
......ดูกรภิกษุทั้งหลาย ใครระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้นได้บ้าง เมื่อตรัสถามอย่างนี้แล้ว
ท่านพระสารีบุตรได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า
......ข้าพระพุทธเจ้าระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้นได้อยู่ พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาครับสั่งถามว่า ......ดูกรสารีบุตร ก็เธอระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้น
ได้อย่างไรบ้าง
พระสารีบุตรทูลว่า ......พระพุทธเจ้าข้า เมื่อข้าพระพุทธเจ้าเที่ยวบิณฑบาตอยุ่ ณ
พระนครราชคฤห์นี้ พราหมณ์ผู้นั้นได้สั่งให้ถวายภิกษา 1 ทัพพี ข้าพระพุทธเจ้าระลึกถึง
บุญคุณของพราหมณ์นั้นได้ เท่านี้แล พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า ......ดีละ ๆ สารีบุตร ความจริงสัตบุรุษทั้งหลาย เป็นผู้กตัญญู
กตเวที สารีบุตร ถ้าเช่นนั้น เธอจงให้พราหมณ์นั้นบรรพชาอุปสมบทเถิด......”
แสงอาทิตย์ที่สาดส่องโลก แสดงรุ่งอรุณของวันใหม่
ย่อมทำลายความมืดของรัตติกาล ให้ดับสิ้นไปฉันใด
ความกตัญญูของบุคคลเหล่าใด เมื่อเกิดขึ้นแล้ว
ย่อมทำลายความอกตัญญู อันใด ของ บุคคลเหล่านั้น
ให้ดับสิ้นไปฉันนั้น ./
ขอให้เจริญในความกตัญญูทุกท่านนะครับ
ความกตัญญู ตอนที่ 1 ความกตัญญู......เป็นธรรมของสัตบุรุษ
ขอยกบทธรรมบางส่วน
“......ก็โดยสมัยนั้นแล พราหมณ์คนหนึ่งเข้าไปหาภิกษุทั้งหลาย แล้วขอบรรพชา
ภิกษุทั้งหลายไม่ปรารถนาจะให้เธอบรรพชา เมื่อเธอไม่ได้บรรพชาในสำนักภิกษุ จึงได้
ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น
พระผู้มีพระภาคทอดพระเนตรเห็นพราหมณ์นั้นซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ
มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น ครั้นแล้วรับสั่งถามภิกษุทั้งหลายว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เหตุไฉนพราหมณ์นั้น จึงได้ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ
มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็นเล่า
ภิกษุทั้งหลายทูลว่า เพราะพราหมณ์นั้นเข้าไปหาภิกษุทั้งหลาย แล้วขอบรรพชา
ภิกษุทั้งหลายไม่ปรารถนาจะให้เธอบรรพชา เมื่อเธอไม่ได้บรรพชาในสำนักภิกษุ
จึงได้ซูบผอม เศร้าหมอง มีผิวพรรณคล้ำ มีผิวเหลือง ๆ ขึ้น มีเนื้อตัวสะพรั่งด้วยเอ็น
พระพุทธเจ้าข้า
ทีนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งถามภิกษุทั้งหลายว่า
......ดูกรภิกษุทั้งหลาย ใครระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้นได้บ้าง เมื่อตรัสถามอย่างนี้แล้ว
ท่านพระสารีบุตรได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า
......ข้าพระพุทธเจ้าระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้นได้อยู่ พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาครับสั่งถามว่า ......ดูกรสารีบุตร ก็เธอระลึกถึงบุญคุณของพราหมณ์นั้น
ได้อย่างไรบ้าง
พระสารีบุตรทูลว่า ......พระพุทธเจ้าข้า เมื่อข้าพระพุทธเจ้าเที่ยวบิณฑบาตอยุ่ ณ
พระนครราชคฤห์นี้ พราหมณ์ผู้นั้นได้สั่งให้ถวายภิกษา 1 ทัพพี ข้าพระพุทธเจ้าระลึกถึง
บุญคุณของพราหมณ์นั้นได้ เท่านี้แล พระพุทธเจ้าข้า
พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า ......ดีละ ๆ สารีบุตร ความจริงสัตบุรุษทั้งหลาย เป็นผู้กตัญญู
กตเวที สารีบุตร ถ้าเช่นนั้น เธอจงให้พราหมณ์นั้นบรรพชาอุปสมบทเถิด......”
แสงอาทิตย์ที่สาดส่องโลก แสดงรุ่งอรุณของวันใหม่
ย่อมทำลายความมืดของรัตติกาล ให้ดับสิ้นไปฉันใด
ความกตัญญูของบุคคลเหล่าใด เมื่อเกิดขึ้นแล้ว
ย่อมทำลายความอกตัญญู อันใด ของ บุคคลเหล่านั้น
ให้ดับสิ้นไปฉันนั้น ./
ขอให้เจริญในความกตัญญูทุกท่านนะครับ