คือ ณ ตอนนั้นเราเป็นรุ่นพี่ ม.5 ส่วนแฟนเก่าเราเป็นรุ่นน้อง ม.4 (เป็นทอม) คือเราไปปลื้มเค้าก่อน
เพราะว่าเค้าดูเป็นคนน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะได้คบกัน (จริงๆแล้วเราชอบผู้ชายนะนอกจากคนนี้
เราก็ไม่ได้คิดจะคบทอมอีก) เราก็มีส่งขนมให้บ้างไรงี้ก็เลยได้คุยกันแล้วก็คบกัน คือเค้าเป็นคนดีทุก
เรื่องนะ เสมอต้นเสมอปลายตลอด ช่วงปีแรกก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย แล้วคือช่วงนั้นเราจะขึ้น ม.6
เลยไม่ต้องไปเรียนซัมเมอร์ ทีนี้พอเปิดเทอมมาเราก็รู้ข่าวว่าเค้าไปจีบๆรุ่นน้องที่อยู่หอเดียวกับเรา
(คือ ผญ รร เราจะบังคับให้อยู่หอ แต่เรากับแฟนอยู่คนละหอนะ) พอเรารู้คือเจ็บจนพูดไม่ออกและโกรธ
มากๆ แล้วเราก็เลิกกันได้แป้ปนึงแล้วก็ดีกัน เพราะตัวเราเองก็เคยมีคุยๆกับคนอื่นแล้วเค้าก็ให้โอกาส
เราเลยให้เค้าเหมือนกัน จริงๆเราก็ไม่ค่อยสนิทใจนัก แต่ว่าก็พยายามมากๆเพราะน้องผญคนที่แฟนเราจีบ
เค้าไม่ได้เล่นด้วย เราก็คบกันมาเรื่อยๆจนเราจบม.6 จบมาได้สักพักก็เลิกกันตอนนั้นเราเสียใจมาก
และคิดว่าคงเป็นเพราะเรางี่เง่า เอาแต่ใจ ตอนโดนบอกเลิกทรมานมากถึงจะแค่2ปีแต่เรารู้สึกเลยว่า
เสียใจจริงๆมันเป็นยังไง แต่เรามารู้ที่หลังว่า 1ปีให้หลังมานี้เค้ามีอีกคนมาตลอกซึ่งเราก็รู้จักเพราะ
เป็นรุ่นน้องในสี และผญคนนี้ก็อยู่หอเดียวกับแฟนเรานอนกอดกันทุกคืนพอตื่นมา รร ก็มาหาเรา
ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนโดนหักหลังมากๆ เรารู้สึกเกลียดเค้าไปชั่วขณะหนึ่ง แต่หลังจากนั้นเราก็ไปตาม
ง้อเค้าเพราะรักมากและรู้สึกอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเค้า หลังจากนั้นก็ได้กลับมาคุยกันเราเปลี่ยนตัวเองจากลบ
เป็นบวกเลย ยอมทุกอย่างทุกเรื่องทั้งทีาแต่ก่อนเค้าเป็นคนยอมเรา พอถึงวันเสาร์อาทิตย์เค้าบอกเราว่า
อาทิตย์ลองห่างกันดูหน่อยมั้ยจะได้รู้ว่าเรายังคิดถึงกันอยู่มั้ย ณ จุดนั้นเรายอมทุกอย่าง และเราก็มาจับได้
ว่าที่เค้าขอห่างคือเค้ากลับไปหา ผญ คนนั้น (คนที่แอบเรามาเป็นปี) พอเราจับได้เราเลยโทรคุยกับผญคนนั้น
และวันนั้นความสัมพันของเรากับเค้าและเค้ากับผญคนนั้นก้จบ ผ่านไปสักแป้ปเค้าก็มีแฟนใหม่แล้วเราก็
ยังกลับมาติดต่อกันอยู่บ้างอาจเพราะตัวเราเองที่ยังตัดไม่ได้เลยยอม แต่เราติดต่อกันแบบนั้นได้อยู่
ไม่นานก็ขาดการติดต่อกันไปหลายเดือนมากแต่เราก็ยังรักเค้ามากและรอเหมือนเดิม วันนึงมีเรื่อง
บังเอิญที่เราได้ไปเจอแม่เค้า แล้วแม่เค้าก็ต่อสายให้เราคุยเลยได้กลับมาติดต่อกัน แต่เรากับเค้าจะเจอหรือ
คุยกันได้แค่ช่วงศุกร์ตอนมึดถึงอาทิตย์เช้าเพราะวันธรรมดาเค้าอยู่หอกับแฟนเพราะเรียนมหาลัยด้วยกัน
เป็นแบบนั้นอยู่เดือนกว่าๆแล้วเราก็มาเรียนต่อเมืองนอกตอนแรกๆก็ยังคุยกันนะ เค้าก้บอกคิดถึงบอกยังรัก
เราเหมือนเดิม เราเลยถามว่ารักแล้วทำไมไม่กลับมา เค้าก้ตอบมาว่าก็เพราะรักเลยไม่กลับเพราะเค้ารู้ตัว
เองดีว่สตอนนี้เค้ายังไม่พอยังไม่พร้อมหยุดถ้ากลับมากลับเราจะเสียใจเหมือนที่ผ่านมา ตอนนี้เราไม่ได้คุย
กับเค้าแล้วเพราะเราคงยอมอยู่ในสถานะแบบนั้นได้ไม่นาน เกือบสองปีที่เลิกกันมามีคนเข้ามาหาเรานะ
แต่คุยได้แป้ปนึงก้เลิกเพราะไม่รู้สึกอะไรเลยแล้วก็ยังหวังว่าแฟนเก่าเราจะกลับมา ยอมรับมาเรารักเค้ามากจริงๆ
ตอนนี้เราก้คิดวนเวียนติดอยู่ที่คำว่ารักที่เค้าบอกเรา เราไม่รู้ว่าเราควรพอหรือเราควรรอดี
ควรพอหรือรอต่อไป?
เพราะว่าเค้าดูเป็นคนน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะได้คบกัน (จริงๆแล้วเราชอบผู้ชายนะนอกจากคนนี้
เราก็ไม่ได้คิดจะคบทอมอีก) เราก็มีส่งขนมให้บ้างไรงี้ก็เลยได้คุยกันแล้วก็คบกัน คือเค้าเป็นคนดีทุก
เรื่องนะ เสมอต้นเสมอปลายตลอด ช่วงปีแรกก็ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย แล้วคือช่วงนั้นเราจะขึ้น ม.6
เลยไม่ต้องไปเรียนซัมเมอร์ ทีนี้พอเปิดเทอมมาเราก็รู้ข่าวว่าเค้าไปจีบๆรุ่นน้องที่อยู่หอเดียวกับเรา
(คือ ผญ รร เราจะบังคับให้อยู่หอ แต่เรากับแฟนอยู่คนละหอนะ) พอเรารู้คือเจ็บจนพูดไม่ออกและโกรธ
มากๆ แล้วเราก็เลิกกันได้แป้ปนึงแล้วก็ดีกัน เพราะตัวเราเองก็เคยมีคุยๆกับคนอื่นแล้วเค้าก็ให้โอกาส
เราเลยให้เค้าเหมือนกัน จริงๆเราก็ไม่ค่อยสนิทใจนัก แต่ว่าก็พยายามมากๆเพราะน้องผญคนที่แฟนเราจีบ
เค้าไม่ได้เล่นด้วย เราก็คบกันมาเรื่อยๆจนเราจบม.6 จบมาได้สักพักก็เลิกกันตอนนั้นเราเสียใจมาก
และคิดว่าคงเป็นเพราะเรางี่เง่า เอาแต่ใจ ตอนโดนบอกเลิกทรมานมากถึงจะแค่2ปีแต่เรารู้สึกเลยว่า
เสียใจจริงๆมันเป็นยังไง แต่เรามารู้ที่หลังว่า 1ปีให้หลังมานี้เค้ามีอีกคนมาตลอกซึ่งเราก็รู้จักเพราะ
เป็นรุ่นน้องในสี และผญคนนี้ก็อยู่หอเดียวกับแฟนเรานอนกอดกันทุกคืนพอตื่นมา รร ก็มาหาเรา
ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนโดนหักหลังมากๆ เรารู้สึกเกลียดเค้าไปชั่วขณะหนึ่ง แต่หลังจากนั้นเราก็ไปตาม
ง้อเค้าเพราะรักมากและรู้สึกอยู่ไม่ได้ถ้าขาดเค้า หลังจากนั้นก็ได้กลับมาคุยกันเราเปลี่ยนตัวเองจากลบ
เป็นบวกเลย ยอมทุกอย่างทุกเรื่องทั้งทีาแต่ก่อนเค้าเป็นคนยอมเรา พอถึงวันเสาร์อาทิตย์เค้าบอกเราว่า
อาทิตย์ลองห่างกันดูหน่อยมั้ยจะได้รู้ว่าเรายังคิดถึงกันอยู่มั้ย ณ จุดนั้นเรายอมทุกอย่าง และเราก็มาจับได้
ว่าที่เค้าขอห่างคือเค้ากลับไปหา ผญ คนนั้น (คนที่แอบเรามาเป็นปี) พอเราจับได้เราเลยโทรคุยกับผญคนนั้น
และวันนั้นความสัมพันของเรากับเค้าและเค้ากับผญคนนั้นก้จบ ผ่านไปสักแป้ปเค้าก็มีแฟนใหม่แล้วเราก็
ยังกลับมาติดต่อกันอยู่บ้างอาจเพราะตัวเราเองที่ยังตัดไม่ได้เลยยอม แต่เราติดต่อกันแบบนั้นได้อยู่
ไม่นานก็ขาดการติดต่อกันไปหลายเดือนมากแต่เราก็ยังรักเค้ามากและรอเหมือนเดิม วันนึงมีเรื่อง
บังเอิญที่เราได้ไปเจอแม่เค้า แล้วแม่เค้าก็ต่อสายให้เราคุยเลยได้กลับมาติดต่อกัน แต่เรากับเค้าจะเจอหรือ
คุยกันได้แค่ช่วงศุกร์ตอนมึดถึงอาทิตย์เช้าเพราะวันธรรมดาเค้าอยู่หอกับแฟนเพราะเรียนมหาลัยด้วยกัน
เป็นแบบนั้นอยู่เดือนกว่าๆแล้วเราก็มาเรียนต่อเมืองนอกตอนแรกๆก็ยังคุยกันนะ เค้าก้บอกคิดถึงบอกยังรัก
เราเหมือนเดิม เราเลยถามว่ารักแล้วทำไมไม่กลับมา เค้าก้ตอบมาว่าก็เพราะรักเลยไม่กลับเพราะเค้ารู้ตัว
เองดีว่สตอนนี้เค้ายังไม่พอยังไม่พร้อมหยุดถ้ากลับมากลับเราจะเสียใจเหมือนที่ผ่านมา ตอนนี้เราไม่ได้คุย
กับเค้าแล้วเพราะเราคงยอมอยู่ในสถานะแบบนั้นได้ไม่นาน เกือบสองปีที่เลิกกันมามีคนเข้ามาหาเรานะ
แต่คุยได้แป้ปนึงก้เลิกเพราะไม่รู้สึกอะไรเลยแล้วก็ยังหวังว่าแฟนเก่าเราจะกลับมา ยอมรับมาเรารักเค้ามากจริงๆ
ตอนนี้เราก้คิดวนเวียนติดอยู่ที่คำว่ารักที่เค้าบอกเรา เราไม่รู้ว่าเราควรพอหรือเราควรรอดี