โอ๊ย ไม่อยากทำงาน Office เลย……..อยากกลับไปทำนาที่บ้านเกิด! ตอนที่2

กระทู้สนทนา
ผมดื้อดึงกับพี่สาวที่จะไปเชียงใหม่ให้ได้ จนในที่สุด พี่ผมก็ยอม
“ถ้าไปแล้ว ก็ให้รีบกลับหละ” พีสาวผมกำชับ

“ครับ” ผมรับคำ

ในวันเดินทาง พี่สาวผมไปส่งที่สถานีรถไฟ ผมใจคอไม่ดีที่ต้องเดินทางคนเดียว และจุดหมายปลายทางคือการไปพบกับคนแปลกหน้า แถมยังเป็นฝรั่งอีก  ผมนอนคิดทั้งคืน ว่าจะทำอย่างไรถ้าไม่มีคนมารับ  และจะทำอย่างไรถ้าเขาไม่ใช่คนดี คิดจนหลับไป มาตื่นอีกตอนรถไฟ ลอดถ้ำขุนตาล ตอนเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น

มีคนเคยบอกผมว่า หากใครมาเชียงใหม่โดยรถไฟที่ลอดถ้ำขุนตาลแล้วจะต้องลงหลักปลักฐาน ที่เชียงใหม่ และจะไม่ได้กลับภูมิลำเนาเดิม แต่กรณี ไม่ใช่กรณีของผมแน่  เพราะยังนั่งทำงานใน Office ที่กรุงเทพ อันแสนจะน่าเบื่อหน่าย

ใจคอผมไม่ค่อยดีเลยเมื่อขบวนรถไฟวี่งมาใกล้สถานีเชียงใหม่  เขาคงไม่หรอกผมนะ ผมคิดอยู่ในใจ เมื่อรถไฟถึง สถานี ผมลงจากรถ พยายามมองหาเขาสักพัก ก็เจอเขากำลังมองหาผมเช่นกัน

เขาพาผมไปที่บ้านพัก ย่านชานเมืองเชียงใหม่ และเป็นแหล่งที่ อดีตทหารอเมริกันปลดเกษียณแล้วอยู่มากพอสมควร วันนั้นเขาให้ผมนอนพักทั้งวันเพราะผมยังเพลียกับกับการเดินทาง

ตอนเย็นเขาพาผมเช้าไปกินข้าวในเมืองเชียงใหม่ เป็นอาหารพื้นเมือง ที่รสชาดใช้ได้ ตอนกินอาหาร เขาบอกผมว่าจะอุปการะผมเพราะเขาไม่มีใครและให้เรียกเขาว่า Daddy ผมตกลงด้วยความดีใจเพราะจะได้แบ่งเบาภาระพี่สาวผม แต่ผมก็ยังสงสัยว่าDaddy มาทำอะไรที่เชียงใหม่  ผมสงสัยไปหมด แต่ไม่กล้าถาม
------------------------------------------------------------จบตอน 2-----------------------------------------------------------------------------
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่