ผมคิดมากไปเองรึปล่าวครับ แล้วผมต้องทำยังไง

คือผมกับแฟนคบกันได้สักพักแล้วครับผมเป็นคนขี้หึงมาก ผมไม่ชอบให้คุยกับผู้ชายซึ่งผมก็ไม่ได้เอาเปลียบผมเคยเป็นคนที่ชอบแกล้งเพื่อนแล้วมีวันนึงแฟนผมหึงผมกัลเพื่อนซึ่งผมก็เลิกทำหมดแล้ว แต่แฟนผมเขาก็รู้ว่าผมหึงถ้าเธอทำเธอก็ยังทำอย่างนั้นอะครับ บ้างครั้งเธอเล่นพุงคนอื่นมี เพื่อนชอบไปแกล้งเธอเธอก็รำคาญแต่เธอกลับบอกเพื่อนคนนั้นแบบด่าไม่แรงรู้ว่ามันไม่รู้สึกอะไรถ้าด่างั้นไป ผมบอกว่าเพื่อนอาจจะชอบได้แต่เธอก็แย้งว่าไม่มีทางตลอด บางครั้งผมก็รู้ว่าผมงี่เง่าแต่ผมไม่ชอบจริงที่เธอคุยกับคนอื่นผมรอเธอเรียนพิเศษถึงผมจะเล่นเกมหรือทำอะไรรอแต่ผมก็อยากคุยกับเธอแต่เธอคุยกับเพื่อนตลอดเลยช่วงนี้ซึ่งผมทั้งหึงแล้วก็น้อยใจเพราะผมดูออกว่าเธอต้องทำไรอยู่แน่ๆไม่ใช่คุยกับผมอย่างเดียว
ผมอาจจะเขียนอ่านค่อนข้างยากหน่อยน้ะครับเรียบเรียงไม่ถูก
แต่ผมรักเธอมากไม่อยากให้ไปไหนแต่บางครั้งมันก็เหนื่อยอะครับแบบผมหึงจนเหนื่อยและเธอก็รู้ว่าผมขี้หึงแต่เธอก็ทำ ผมรู้สึกว่าเธอทำอะไรไม่ค่อยจะนึกถึงผมสักเท่าไหร่เลย
นี้ผมคิดมากเองรึปล่าว แล้วผมควรทำยังไงครับช่วยผมหน่อยครับผมเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้มาก