เราคบกับแฟนมาประมาณปีกว่าแล้วค่ะ อายุก็ไม่น้อย อยู่ในวัยที่จะแต่งงานมีครอบครัวได้
เราคบกันผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย รับรู้ค่ะ เข้ากันทั้ง 2 บ้านได้ดี ไม่มีปัญหา
แต่ตอนนี้เราอยากเปลี่ยนงานค่ะ จริงๆงานที่ทำอยู่ก็ดี แต่เรารู้สึกว่ามันถึงจุดอิ่มตัว ไม่ค่อยท้าทาย
อีกอย่างก็คือ การเมืองในที่ทำงานค่อนข้างเยอะ เราเหนื่อยค่ะ เราก็คิดจะเปลี่ยนงาน ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เผลอๆ เราอาจไปต่างประเทศ
ซึ่งตัวเราไม่มีปัญหา ทางบ้านเราก็ไม่มีปัญหา แต่คุณแม่เราอยู่บ้านคนเดียว ซึ่งตรงนี้เราก็ค่อนข้างห่วง
ส่วนแฟนเราทำธุรกิจส่วนตัว พูดง่ายๆคือ ทำโรงงานของตัวเอง เค้าจะค่อนข้างไม่มีเวลา ตรงนี้เราเข้าใจ
ประเด็นคือ เค้ากำลังจะขยายการผลิตของโรงงาน ซึ่งแน่นอน ต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้นและเวลาน้อยลง
ด้วยธุรกิจของแฟนเรา เค้าต้องการคนมาช่วย เพราะทางพ่อแม่แฟนก็อายุเยอะ น้องของแฟนก็กำลังเรียน
ซึ่งเค้าก็พาเราเข้าไปเรียนรู้ธุรกิจของเค้าบ้าง ขอคำปรึกษาบ้าง พาไปเจอลูกค้าอะไรแบบนี้ตลอด
แต่ยังคงเป็นแค่การเข้าไปช่วยดู ไม่ได้ทำเต็มตัว เพราะยังไม่ได้แต่งงานกัน
พอเรามีความคิดอยากเปลี่ยนงาน เราก็เลยเริ่มคิดว่า ถ้าทำที่เดิมต่อไป เรารู้สึกว่าเราเสียเวลา และไม่พัฒนาตัวเอง
แต่ถ้าเราย้ายงาน เราคงไม่ได้ย้ายแค่แป้บๆ ปีหรือสองปี คงมากกว่านั้น เราคงต้องไกลบ้าน ไกลแม่ ไกลแฟน
ไม่ได้กลัวระยะทางนะคะ เราเชื่อใจแฟนอยู่ แต่ที่เราห่วงคือ เค้าเหนื่อย เราไม่อยากทิ้งเค้าในช่วงเวลาแบบนี้
ถามว่า ทำไมไม่แต่งงานกันก็จบ จริงๆเราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้เลย เพราะเราและเค้าไม่พร้อมทั้งคู่ เค้าก็กำลังโพกัสเรื่องโรงงาน
ส่วนเราก็ยังรู้สึกไม่อยากแต่ง เพราะยังคบหากันไม่นาน ยังอยากทำอะไรๆให้ชีวิตอยู่
เราเลยคุยกับแฟนเรื่องนี้ค่ะ แฟนเองเข้าใจและไม่ห้ามเรา ถ้าเราไปเพื่ออนาคต แค่เค้าเองก็ไม่อยากให้เราไป
ส่วนเรื่องการแต่งงาน เค้าบอกเค้าก็คิด แต่ภาพยังไม่ชัด ตอนนี้รอโรงงานเข้าที่เข้าทาง เค้าถึงจะมีเวลามาโฟกัสเรื่องแต่ง
แฟนพูดดีมากค่ะ เราเข้าใจแฟนตรงส่วนนี้
อยากฟังความเห็นของหลายๆท่านว่า
เราควรจะย้ายงานไปเพื่ออนาคตของเรา หรือเราจะทำงานที่เดิม เพื่อรอเวลาแต่งงานดีคะ (ที่คุยๆกันคือ ปลายปีหน้า หรือต้นปี 59 )
บอกตรงๆ เราไม่อยากเอาอนาคตไปผูกกับผู้ชาย เราอยากรู้สึกว่า ถ้าวันนี้เราไม่ได้คบกัน เราก็สามารถยืนด้วยตัวเองได้
แต่เค้าก็เหมือนเตรียมให้เราเข้าไปช่วยเค้าแล้ว แฟนเป็นคนน่ารักค่ะ ที่บ้านแฟนก็ดีกับเรามาก
เราไม่อยากเห็นแก่ตัว ทิ้งเค้าตอนที่เค้ากำลังต้องการกำลังใจ แต่ก็ไม่อยากเสียโอกาสในชีวิตไปค่ะ
พิมพ์ยาวไปหน่อย อยากฟังความเห็น มุมมองที่ต่างออกไป
หรือถ้าเคยมีประสบการณ์อะไรในชีวิต ที่เคยเสียสละเพื่อความรัก เรายินดีรับฟังค่ะ ^^
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรเสียสละเพื่อความรักมั้ย ?
เราคบกันผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่าย รับรู้ค่ะ เข้ากันทั้ง 2 บ้านได้ดี ไม่มีปัญหา
แต่ตอนนี้เราอยากเปลี่ยนงานค่ะ จริงๆงานที่ทำอยู่ก็ดี แต่เรารู้สึกว่ามันถึงจุดอิ่มตัว ไม่ค่อยท้าทาย
อีกอย่างก็คือ การเมืองในที่ทำงานค่อนข้างเยอะ เราเหนื่อยค่ะ เราก็คิดจะเปลี่ยนงาน ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัด เผลอๆ เราอาจไปต่างประเทศ
ซึ่งตัวเราไม่มีปัญหา ทางบ้านเราก็ไม่มีปัญหา แต่คุณแม่เราอยู่บ้านคนเดียว ซึ่งตรงนี้เราก็ค่อนข้างห่วง
ส่วนแฟนเราทำธุรกิจส่วนตัว พูดง่ายๆคือ ทำโรงงานของตัวเอง เค้าจะค่อนข้างไม่มีเวลา ตรงนี้เราเข้าใจ
ประเด็นคือ เค้ากำลังจะขยายการผลิตของโรงงาน ซึ่งแน่นอน ต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้นและเวลาน้อยลง
ด้วยธุรกิจของแฟนเรา เค้าต้องการคนมาช่วย เพราะทางพ่อแม่แฟนก็อายุเยอะ น้องของแฟนก็กำลังเรียน
ซึ่งเค้าก็พาเราเข้าไปเรียนรู้ธุรกิจของเค้าบ้าง ขอคำปรึกษาบ้าง พาไปเจอลูกค้าอะไรแบบนี้ตลอด
แต่ยังคงเป็นแค่การเข้าไปช่วยดู ไม่ได้ทำเต็มตัว เพราะยังไม่ได้แต่งงานกัน
พอเรามีความคิดอยากเปลี่ยนงาน เราก็เลยเริ่มคิดว่า ถ้าทำที่เดิมต่อไป เรารู้สึกว่าเราเสียเวลา และไม่พัฒนาตัวเอง
แต่ถ้าเราย้ายงาน เราคงไม่ได้ย้ายแค่แป้บๆ ปีหรือสองปี คงมากกว่านั้น เราคงต้องไกลบ้าน ไกลแม่ ไกลแฟน
ไม่ได้กลัวระยะทางนะคะ เราเชื่อใจแฟนอยู่ แต่ที่เราห่วงคือ เค้าเหนื่อย เราไม่อยากทิ้งเค้าในช่วงเวลาแบบนี้
ถามว่า ทำไมไม่แต่งงานกันก็จบ จริงๆเราไม่เคยคุยกันเรื่องนี้เลย เพราะเราและเค้าไม่พร้อมทั้งคู่ เค้าก็กำลังโพกัสเรื่องโรงงาน
ส่วนเราก็ยังรู้สึกไม่อยากแต่ง เพราะยังคบหากันไม่นาน ยังอยากทำอะไรๆให้ชีวิตอยู่
เราเลยคุยกับแฟนเรื่องนี้ค่ะ แฟนเองเข้าใจและไม่ห้ามเรา ถ้าเราไปเพื่ออนาคต แค่เค้าเองก็ไม่อยากให้เราไป
ส่วนเรื่องการแต่งงาน เค้าบอกเค้าก็คิด แต่ภาพยังไม่ชัด ตอนนี้รอโรงงานเข้าที่เข้าทาง เค้าถึงจะมีเวลามาโฟกัสเรื่องแต่ง
แฟนพูดดีมากค่ะ เราเข้าใจแฟนตรงส่วนนี้
อยากฟังความเห็นของหลายๆท่านว่า
เราควรจะย้ายงานไปเพื่ออนาคตของเรา หรือเราจะทำงานที่เดิม เพื่อรอเวลาแต่งงานดีคะ (ที่คุยๆกันคือ ปลายปีหน้า หรือต้นปี 59 )
บอกตรงๆ เราไม่อยากเอาอนาคตไปผูกกับผู้ชาย เราอยากรู้สึกว่า ถ้าวันนี้เราไม่ได้คบกัน เราก็สามารถยืนด้วยตัวเองได้
แต่เค้าก็เหมือนเตรียมให้เราเข้าไปช่วยเค้าแล้ว แฟนเป็นคนน่ารักค่ะ ที่บ้านแฟนก็ดีกับเรามาก
เราไม่อยากเห็นแก่ตัว ทิ้งเค้าตอนที่เค้ากำลังต้องการกำลังใจ แต่ก็ไม่อยากเสียโอกาสในชีวิตไปค่ะ
พิมพ์ยาวไปหน่อย อยากฟังความเห็น มุมมองที่ต่างออกไป
หรือถ้าเคยมีประสบการณ์อะไรในชีวิต ที่เคยเสียสละเพื่อความรัก เรายินดีรับฟังค่ะ ^^